ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Η απώλεια της αξιολόγησης-φετίχ (ΑΑΑ) αποτέλεσε ένα σοβαρό πλήγμα για το κύρος και τη διεθνή θέση των Ηνωμένων Πολιτειών ως ατμομηχανής της παγκόσμιας οικονομίας.
Το πλήγμα ωστόσο δεν περιορίζεται σε παράπλευρες συνέπειες. Προκάλεσε ήδη σοβαρούς κλυδωνισμούς στις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας, και μάλιστα εν μέσω Σαββατοκύριακου, με τα διεθνή χρηματιστήρια κλειστά και τις αγορές να σπεκουλάρουν για το τι θα συμβεί τη Δευτέρα.
Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, ο Λευκός Οίκος προσπάθησε να σηκώσει οχυρώσεις αντεπίθεσης, με σημείο αναφοράς την επιχείρηση απαξίωσης της Standard & Poor’s. Ενός Οίκου Αξιολόγησης που κατέστη… παράλληλη υπερδύναμη, ακριβώς επειδή αυτό επιδίωξαν οι Ηνωμένες Πολιτείες πριν από περίπου μια δεκαετία. Τότε που το δολάριο άρχιζε να υποψιάζεται για μια μελλοντική απειλή που άκουγε στο όνομα του ευρώ.
Η δυσμενής για την οικονομία των Ηνωμένων Πολιτειών αξιολόγηση προήλθε ως λογική συνέπεια του θρίλερ διαρκείας για την επέκταση του ορίου δανεισμού, ως επώδυνου συμβιβασμού ανάμεσα στον Λευκό Οίκο, τους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικανούς.
Στην ουσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες πληρώνουν το τίμημα του λαϊκισμού, που προσωποποιείται στην ακραία ρητορική του Tea Party, το οποίο χειραγωγεί ολοκληρωτικά το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, μετατρέποντάς το, από τη φυσική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, σε εραστή των άκρων του συστήματος.
Ο Μπαράκ Ομπάμα είχε επενδύσει στον «επώδυνο συμβιβασμό», που τον εμφάνιζε μεν ως προσωρινά ηττημένο, προσδοκώντας ότι στις εκλογές του 2012, θα έχει το επαρκές επιχείρημα για να ζητήσει από τους Αμερικανούς να τιμωρήσουν τους Ρεπουμπλικανούς και τα άκρα.
Η ριψοκίνδυνη στρατηγική που ακολούθησε άρχισε να έχει ήδη τα πρώτα απρόσμενα «κενά αέρος». Και ο ίδιος, κινδυνεύει να περάσει στην ιστορία ως ο Πρόεδρος στα χέρια του οποίου η οικονομία έγινε «μεγάλος ασθενής».
