Το κλίμα είναι θερμό για τη Νέα Δημοκρατία και αυτό δεν αποτυπώνεται μόνο στις υψηλές θερμοκρασίες αυτής της αίθουσας..
Φίλες και φίλοι,
Την ώρα που όλο και περισσότεροι, εντός και εκτός Ελλάδος, αναγνωρίζουν τη δικαίωση των θέσεων του Αντώνη Σαμαρά, πολλοί είναι εκείνοι που μας ρωτούν, είστε ικανοποιημένοι με τις δημοσκοπήσεις και το προβάδισμα της ΝΔ;
Εμείς δεν πανηγυρίζουμε με τις δημοσκοπήσεις αν και θα μπορούσαμε να το κάνουμε. Θυμίζω ότι ενώ χάσαμε τις εκλογές με σχεδόν 11 μονάδες, όχι μόνο υπερκαλύψαμε τη διαφορά, αλλά πλέον σε όλες τις έρευνες της κοινής γνώμης η ΝΔ στην πρόθεση ψήφου ή την εκτίμηση πολιτικής επιρροής είναι πρώτη δύναμη. Η διαφορά μας από το ΠΑΣΟΚ είναι από μια έως τέσσερεις μονάδες.
Πέραν, όμως, της πρόθεσης ψήφου τρεις παράμετροι των δημοσκοπήσεων δημιουργούν βάσιμη αισιοδοξία για τη ΝΔ:
Πρώτον, η υπεροχή της δικής μας παράταξης σε όλα τα ποιοτικά ευρήματα. Η ΝΔ θεωρείται καταλληλότερη να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της χώρας έναντι του ΠΑΣΟΚ.
Δεύτερον. Στη λεγόμενη παράσταση νίκης, έναν δείκτη που ποτέ δεν έχει διαψευστεί, η ΝΔ έχει αποκτήσει ισχυρό προβάδισμα απέναντι στο ΠΑΣΟΚ. Η κοινωνία δηλαδή προδικάζει ότι η ΝΔ θα είναι η επόμενη κυβέρνηση όποτε και αν γίνουν οι εκλογές.
Και τρίτον, ο Πρόεδρος της ΝΔ ο Αντώνης Σαμαράς θεωρείται καταλληλότερος ως πρωθυπουργός από τον κ. Παπανδρέου.
Θυμίζω ότι η καταλληλότητα πρωθυπουργού είναι το τελευταίο οχυρό του εν ενεργεία πρωθυπουργού. Ακόμη και όταν το κυβερνόν κόμμα χάνει σε πρόθεση ψήφου, κατά κανόνα ο πρωθυπουργός διατηρεί προβάδισμα σε αυτό το δείκτη. Πλέον έχει πέσει και αυτό το οχυρό.
Όπως είπα όμως δεν πανηγυρίζουμε για τις δημοσκοπήσεις. Αντιθέτως, είμαι προβληματισμένος, όπως όλοι μας, από το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος του κόσμου δηλώνει αποστασιοποιημένο από την πολιτική, αρνείται να διευκρινίσει την επιλογή που θα κάνει, παραμένει σε αυτό που λέμε αδιευκρίνιστη ψήφος.
Είναι μια συμπεριφορά που ερμηνεύεται από το κλίμα απογοήτευσης και ανασφάλειας των πολιτών, μετά τη βίαιη διάψευση των προσδοκιών του από την κυβέρνηση του «λεφτά υπάρχουν». Και αυτός ο κόσμος μπορεί να είναι και η δεξαμενή που θα δώσει στη ΝΔ τη νίκη και την αυτοδυναμία.
Αρκεί να τους πείσουμε, χωρίς μεγάλα λόγια και υποσχέσεις που πια κανείς δεν πιστεύει. Και θα τους πείσουμε αν καταφέρουμε το μήνυμα μας, το Σχέδιο Σαμαρά για την έξοδο της χώρας από την κρίση να φτάσει και στο τελευταίο χωριό.
Και για να πετύχουμε αυτόν τον στόχο, της διάχυσης του μηνύματος της ελπίδας, του μηνύματος της επανεκκίνησης της οικονομίας και της χώρας, έχουμε καθήκον να δώσουμε όλοι μας, όσοι είμαστε σε αυτή την αίθουσα, αλλά και τα χιλιάδες στελέχη, μέλη και φίλοι της Νέας Δημοκρατίας τον καλύτερό μας εαυτό.
Δεν είμαστε οπαδοί του ώριμου φρούτου, αυτές οι εποχές τελείωσαν ανεπιστρεπτί. Επιδιώκουμε να κερδίσουμε την κοινωνία με τον θετικό μας λόγο και θα την κερδίσουμε γιατί έχουμε δίκαιο, και αυτό αποδείχθηκε περίτρανα όλους αυτούς τους μήνες.
Και δεν βολευόμαστε μόνον με την ψήφο των πολιτών. Επιδιώκουμε και την ενεργό τους συμπαράταξη. Και γι’ αυτό το άνοιγμα στην κοινωνία, η προσέλκυση νέων ανθρώπων, να στελεχώσουν το κόμμα αποτελεί μέγιστη προτεραιότητά μας. Από τώρα, πριν τις εκλογές, σε κάθε περιφέρεια, σε κάθε νομό, σε κάθε επαγγελματικό κλάδο.
Ζητάμε λοιπόν εκλογές γιατί η ΝΔ πέρασε μπροστά στις δημοσκοπήσεις;
Πρώτα απ’ όλα η ΝΔ δεν είναι ΠΑΣΟΚ, που μονίμως ως αντιπολίτευση ζητούσε από την επομένη των εκλογών πρόωρες εκλογές. Εμείς δεν παίζουμε με τους θεσμούς, όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ το 2009, εκβιάζοντας τις εκλογές και εμπλέκοντας στους εκλογικούς του σχεδιασμούς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Ζητήσαμε αλλαγή πολιτικής έγκαιρα. Γιατί στην πολιτική, αξία δεν έχει μόνο η ορθή επισήμανση αλλά και ο χρόνος που γίνεται. Η ΝΔ έγκαιρα επισήμανε ότι η πολιτική του Μνημονίου είναι αδιέξοδη. Κατέθεσε συγκεκριμένες προτάσεις. Και με το Ζάππειο ΙΙ έδειξε το δρόμο για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Με θυσίες ναι, αλλά που πιάνουν τόπο.
Ζητήσαμε επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου. Το κατάφερε μια νέα κεντροδεξιά κυβέρνηση στην Ιρλανδία. Γιατί όχι και εμείς.
Φάνηκε προς στιγμήν, στις 15 Ιουνίου, ότι μπορεί να υπάρξει συναίνεση στην επαναδιαπραγμάτευση με μια κυβέρνηση εθνικής Σωτηρίας. Τα γεγονότα είναι γνωστά. Με ευθύνη του κ. Παπανδρέου ναυάγησε η προσπάθεια και αντί κυβέρνησης εθνικής ενότητας είχαμε κυβέρνηση συνεργασίας των δελφίνων του ΠΑΣΟΚ.
Από τη στιγμή που η παρούσα κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει την επαναδιαπραγμάτευση, που είναι προϋπόθεση επιβίωσης της ελληνικής οικονομίας, η μόνη λύση είναι οι εκλογές. Να μιλήσει ο λαός, να πάρει τις τύχες στα χέρια του. Άλλωστε, οι εκλογές στις παρούσες συνθήκες θα είναι λυτρωτικές και για την ελληνική κοινωνία καθώς θα δώσουν την ευκαιρία εκτόνωσης της έντασης που έχει συσσωρευτεί από την αναντιστοιχία λόγων και έργων της κυβέρνησης.
Και μην πλανάσθαι εκτόνωση δεν μπορεί να γίνει με το δημοψήφισμα που ετοιμάζει η κυβέρνηση για θέματα που ήταν προεκλογικές εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ.
Σήμερα επιχειρούν να κρύψουν την αναποτελεσματικότητα και την ανεπάρκεια τους με το πυροτέχνημα του δημοψηφίσματος. Και δεν σκέφτονται ότι με την οργή που υπάρχει στον κόσμο ελλοχεύει ο κίνδυνος και σωστές προτάσεις να καταψηφιστούν σε μια προσπάθεια αποδοκιμασίας της κυβέρνησης, όπως έγινε στο πρόσφατο παρελθόν σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη.
Η μόνη πραγματική βαλβίδα ασφαλείας τούτη την ώρα είναι οι εκλογές. Εκλογές που θα είναι λυτρωτικές για την κοινωνία.
Θα υπάρξει όμως αυτοδύναμη κυβέρνηση;
Πρώτα απ’ όλα, να απαντήσουμε αν είναι ωφέλιμη λύση για τον τόπο μια πολυκομματική μετεκλογική κυβέρνηση;
Η εμπειρία των κυβερνήσεων συνεργασίας στην Ελλάδα είναι τραυματική. Ιδιαίτερα στην παρούσα κρίσιμη συγκυρία, η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια παζαριών, μιας πολιτικής «και έτσι και γιουβέτσι», όπου κάθε κυβερνητικός εταίρος θα επιχειρεί να επιβάλει την άποψή του και να αποφύγει το πολιτικό κόστος.
Χρειάζεται μια σφιχτή κυβέρνηση με ξεκάθαρο σχέδιο, με αποφασιστικότητα και σθένος. Και τέτοια θα είναι η επόμενη κυβέρνηση της χώρας, η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά.
Επανέρχομαι, όμως, στο προηγούμενο ερώτημα. Θα υπάρξει αυτοδυναμία;
Μέχρι σήμερα πράγματι, οι δημοσκοπήσεις δεν δείχνουν κάτι τέτοιο. Δείχνουν όμως μια αυξητική τάση, μια δυναμική της ΝΔ. Δεν καταγράφουν μόνο πτώση του ΠΑΣΟΚ αλλά και άνοδο δική μας, εισροή δυσαρεστημένων ψηφοφόρων από το ΠΑΣΟΚ της τάξης του 7-8%, αλλά και από τα κόμματα της ήσσονος αντιπολίτευσης.
Μπορούμε να πετύχουμε την αυτοδυναμία. Άλλωστε, στις μέρες μας οι μετακινήσεις του εκλογικού σώματος, όπως φάνηκε και στις εκλογές του Οκτωβρίου 2009, είναι μεγαλύτερες από τις αναμενόμενες.
Το ζητούμενο, όμως, δεν είναι το εκκρεμές της οργής των πολιτών να δώσει αυτοδύναμη πλειοψηφία στη ΝΔ. Αλλά να μετατρέψουμε τη δικαιολογημένη οργή, το άχτι της κοινωνίας σε βάσιμη ελπίδα, ότι υπάρχει αχτίδα φωτός. Και αυτό είναι στο χέρι μας.
Όπως λοιπόν είπε ο πρόεδρος, διακοπές γιοκ. Το κόμμα είναι σε εγρήγορση. Είμαι πεπεισμένος ότι όλοι θα σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και θα κάνουμε το χρέος μας προς την παράταξη, που στις παρούσες συνθήκες ταυτίζεται με το χρέος προς την πατρίδα.
