ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΖΕΡΒΟΣ
Αρχικά οι αγορές από χθες, και στη συνέχεια το σύνολο του διεθνούς Τύπου σήμερα, υποδέχτηκαν με ικανοποίηση, ανακούφιση, ίσως και ενθουσιασμό τη στοχευμένη στήριξη της Ελλάδας, όπως αποτυπώθηκε και από τη δήλωση της Άνγκελα Μέρκελ και του Νικολά Σαρκοζί, στο περιθώριο της τηλεδιάσκεψης με τον Γιώργο Παπανδρέου, ότι η χώρα που μπήκε στον μηχανισμό στήριξης του Μνημονίου το 2010, θα παραμείνει και στο μέλλον «αναπόσπαστο μέλος της ευρωζώνης».
Για να συνεχίσει να υφίσταται αυτή η σχέση… ζωής βέβαια, θα πρέπει η Ελλάδα να τηρήσει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει έναντι των δανειστών της τρόικας. Είναι άλλωστε κάτι που ρητά επανέλαβε χθες ο Γιώργος Παπανδρέου. Δεσμεύσεις που προφανώς αφορούν κατά κύριο λόγο το Μεσοπρόθεσμο, και την συνεπακόλουθη εφαρμογή επώδυνων μέτρων.
Το ερώτημα ωστόσο υπάρχει και προκύπτει αβίαστα: Είναι σε θέση ο Πρωθυπουργός να δεσμεύσει τη χώρα για το μέλλον; Διαθέτει το απαραίτητο και επαρκές πολιτικό κεφάλαιο, τη στιγμή που η κοινωνία «βράζει», και το ΠΑΣΟΚ μοιάζει να στερείται «νομιμοποίησης»;
Και πως δεσμεύει τη χώρα, τη στιγμή που το κόμμα το οποίο προβάλλει ως η εναλλακτική λύση εξουσίας, η Νέα Δημοκρατία, δια στόματος του διαφαινόμενου επόμενου πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, έχει ξεκαθαρίσει ότι η «επανεκκίνηση» της ελληνικής οικονομίας αλλά και συνολικά της χώρας, συνεπάγεται την «επαναδιαπραγμάτευση» του Μνημονίου;
Την πρώτη απάντηση στον Γιώργο Παπανδρέου, αναμένεται να τη δώσει ο Αντώνης Σαμαράς, με όσα θα πει στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Και θα ακολουθήσει ο ελληνικός λαός, με την ετυμηγορία του στις πρόωρες εκλογές, που πλέον καθίστανται «υποχρεωτικές».
