Σχολιάζοντας τα κυβερνητικά σχέδια εργασιακής εφεδρείας σε ερευνητικούς φορείς του δημοσίου τομέα, ο Ευρωβουλευτής της ΝΔ, Καθηγητής Ιωάννης Α. Τσουκαλάς, μέλος της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έκανε τις εξής δηλώσεις:
«Η πρόχειρη, ερασιτεχνική ανακοίνωση εκ μέρους της Κυβέρνησης λίστας 151 οργανισμών και επιχειρήσεων του δημοσίου στους οποίους θα εφαρμοστεί η εργασιακή εφεδρεία αποδεικνύει τον πανικό που διακατέχει πλέον τις κινήσεις της και την καταστροφική μανία με την οποία επιτίθεται επί δικαίων και αδίκων, λόγω της ανικανότητάς της να εκπονήσει σοβαρή, εμπεριστατωμένη και αποτελεσματική οικονομική και αναπτυξιακή πολιτική.
Η Κυβέρνηση τοποθετεί στην ίδια «κλίνη του Προκρούστη»:
- Διεθνώς καταξιωμένα ερευνητικά ιδρύματα, τα οποία όχι μόνο βρίσκονται στην διεθνή πρωτοπορία αλλά είναι και κερδοφόρα, φέρνοντας στην χώρα σημαντικά ευρωπαϊκά ερευνητικά κονδύλια,
- πολιτιστικούς και ανθρωπιστικούς οργανισμούς με πολυετή, πολύτιμη συνεισφορά στον τόπο,
- ψευδεπίγραφους ανθρωπιστικούς φορείς και πολιτιστικές «σπείρες», που κατά κόρον η ίδια δημιούργησε και εξέθρεψε ως «μαύρες τρύπες» ευρωπαϊκών και εθνικών κονδυλίων,
- φορείς που δεν ανήκουν καν στην δικαιοδοσία του δημοσίου (το δημόσιο έχει καταστεί τόσο μεγάλο και δυσλειτουργικό που πλέον δεν συνειδητοποιεί πού βρίσκονται τα όριά του).
Η ισοπεδωτική λογική της συλλογικής κυβερνητικής τιμωρίας, επί δικαίων και αδίκων, πολύτιμων και άχρηστων, κερδοφόρων και ζημιογόνων οργανισμών αποτελεί το τελευταίο καταφύγιο μιας Κυβέρνησης η οποία συντηρείται στην εξουσία κανιβαλίζοντας τις σάρκες του κρατικού κτήνους που η ίδια δημιούργησε.
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι και στον χώρο της Έρευνας απαιτείται επανασχεδιασμός, συνενώσεις, ενδεχομένως και καταργήσεις φορέων. Ωστόσο, οποιαδήποτε περιστολή του κράτους πρέπει να γίνει μετά από ταχύτατη αλλά τεκμηριωμένη και σοβαρή αξιολόγηση του χαρακτήρα των φορέων, τον εθνικό και αναπτυξιακό τους ρόλο.
Αν η Κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να εκπονήσει στοιχειωδώς σοβαρή ερευνητική πολιτική, έχει, τουλάχιστον, εθνική υποχρέωση να αφήσει τον χώρο της Έρευνας έξω από τους καταστροφικούς της σχεδιασμούς. Οι νησίδες αριστείας Έρευνας και Καινοτομίας που ακόμη διασώζονται στην Ελλάδα θα αποτελέσουν την «Κιβωτό» στην οποία θα διασωθεί το αναπτυξιακό δυναμικό του τόπου.»
