Στον σχετικό πίνακα του Ευγένιου Ντελακρουά, η ελευθερία καθοδηγεί τον λαό. Τον γαλλικό λαό, εννοείται, και τον καθοδηγεί στην κατάληψη της Βαστίλης και την έναρξη της Γαλλικής Επανάστασης, ίσως του πιο ανατρεπτικού κινήματος στην ανθρώπινη ιστορία..
Στις 14 Ιουλίου του 1789, τα λόγια έγιναν πράξη. Η Βαστίλη έπεσε, η Γαλλική Επανάσταση κατήργησε τη μοναρχία, και η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία υποχρεώθηκε να… δει αλλιώς την παρουσία της στον τότε σύγχρονο κόσμο.
«Ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη». Αυτό ήταν το τρίπτυχο των επαναστατών, που βιάζονταν να δουν κατά πόσο εφαρμόζονται στην πράξη οι διδαχές του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού. Δεν το κατάφεραν απόλυτα, αν σκεφτεί κανείς ότι η Γαλλική Επανάσταση οδήγησε στην περίοδο της Τρομοκρατίας, και από εκεί στην «ελέω Θεού» έλευση του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, για να «μαζέψει την κατάσταση».
Η Γαλλική Επανάσταση άφησε πίσω της μια ιδεολογική μελαγχολία. Το ανεκπλήρωτο των οραμάτων για μια «άλλη κοινωνία». Ενέπνευσε λοιπόν, λαούς και κοινωνίες, να ξεσηκωθούν, να επιχειρήσουν να πάνε ένα βήμα παραπέρα.
Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη… Ο Νταντόν… Ο Ροβεσπιέρος… Η γκιλοτίνα… Η Μασσαλιώτιδα… Υπό μια έννοια, οι κοινωνίες που θα βιώνουν τη διαρκή επανάσταση, θα έχουν πάντα… το Παρίσι. Και το δικαίωμα στο όνειρο.
