Όταν ο Γιώργος Μπαμπινιώτης ανέλαβε καθήκοντα Υπουργού Παιδείας «σόκαρε» με την πρότασή του για την καθιέρωση… μόνιμου πολιτικού προϊσταμένου του χώρου της εκπαίδευσης, ίσως του πλέον ευαίσθητου για το μέλλον του τόπου. Για να έχει ο τόπος μέλλον.
Από τη στιγμή που μιλάμε για καθηγητή Γλωσσολογίας, ο οποίος έχει αποτυπωθεί στο υποσυνείδητο της κοινωνίας ως ο εθνικός συγγραφέας λεξικών που μας μαθαίνουν καλύτερα ελληνικά, ήταν προφανές ότι όσα είπε, δεν μπορούν να αποδοθούν σε φραστικό ολίσθημα. Για πολιτικό timing βέβαια, ούτε λόγος.
Οι φήμες λένε ότι ο Λουκάς Παπαδήμος επιθυμούσε για το αξίωμα του Υπουργού Παιδείας τον Χρήστο Ροζάκη, χωρίς ωστόσο η σχετική πρότασή του να «περπατήσει» στην πλευρά του Αντώνη Σαμαρά. Μετά τον… κακό χαμό που έχει προκληθεί από χθες στον χώρο της Παιδείας, προφανώς ο μεταβατικός πρωθυπουργός έχει μετανιώσει που δεν επέμεινε.
Από τη διάσταση απόψεων που έχει παρατηρηθεί, αναφορικά με την πλήρη ή όχι εφαρμογή του νόμου για τα ΑΕΙ, προκύπτει μια αβίαστη απορία: Πόσους… υπουργούς Παιδείας έχει η χώρα; Γιατί, εκτός από τον… κανονικό, ως υπουργός Παιδείας μίλησαν η προκάτοχός του, Άννα Διαμαντοπούλου, καθώς και το Μέγαρο Μαξίμου, δηλαδή ο ίδιος ο Λουκάς Παπαδήμος.
Η εικόνα που προκύπτει είναι τουλάχιστον θλιβερή. Και επιβεβαιώνει πόσο αδιέξοδη είναι για την Ελλάδα η καταφυγή σε λύσεις συγκυβέρνησης, με τους τεχνοκράτες να προσπαθούν να γίνουν κάτι που… δεν είναι.
