REPORTER
Ο γνωστός δημοσιογράφος και συγγραφέας Μάϊκλ Λιούις, στο τελευταίο βιβλίο του «ΜΠΟΥΜΕΡΑΝΓΚ», αναφερόμενος στα ταξίδια του στον «νέο Τρίτο Κόσμο»(Ελλάδα, Ισλανδία, Ιρλανδία, Γερμανία και ΗΠΑ), αφιερώνει ένα μεγάλο κεφάλαιο στη χώρα μας την οποία επισκέφθηκε επί πρωθυπουργίας Γιώργου Παπανδρέου.
Αφού εξιστορεί μια σειρά επαφών που είχε με κυβερνητικά στελέχη, βουλευτές της αντιπολίτευσης και δημοσιογράφους, βγάζει το συμπέρασμα ότι, η δομή της ελληνικής κοινωνίας είναι «ο καθένας για τη πάρτη του».
Προκειμένου να καταστή σαφές στον αναγνώστη που εδράζεται η διαπίστωση του συγγραφέα, αναδημοσιεύουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο το οποίο κυκλοφόρησε σήμερα από τις εκδόσεις «ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ». Γράφει λοιπόν ο Μάϊκλ Λιούις: «Το ελληνικό κράτος δεν ήταν απλώς διεφθαρμένο αλλά πηγή διαφθοράς. Από τη στιγμή που έβλεπες πως λειτουργούσε μπορούσες να κατανοήσεις ένα φαινόμενο που ειδάλλως φάνταζε παράλογο: Τη δυσκολία του Έλληνα να πει μια καλή κουβέντα για τον άλλον. Ο κάθε Έλληνας ξεχωριστά είναι σκέτη απόλαυση: Αστείος, ζεστός, έξυπνος και καλή παρέα. Έφυγε από δύο ντουζίνες συνεντεύξεις λέγοντας μέσα μου: «Τι υπέροχοι άνθρωποι!». Όμως δεν συμμερίζονται το ίδιο συναίσθημα και ο ένας για τον άλλον: Δεν υπάρχει δυσκολότερο πράγμα στην Ελλάδα από το να καταφέρεις έναν Έλληνα να κάνει φιλοφρόνηση για έναν άλλον Έλληνα πίσω από την πλάτη του. Δεν υπάρχει καμία, κανενός είδους επιτυχία που να μην αντιμετωπισθεί με καχυποψία. Όλοι είναι σχεδόν βέβαιοι ότι όλοι κλέβουν την εφορία, ή λαδώνουν πολιτικούς, ή λαδώνονται οι ίδιοι ή λένε ψέματα για την αξία των ακινήτων τους. Κι αυτή η απουσία εμπιστοσύνης στους άλλους αναπαράγεται και ενισχύεται στο διηνεκές. Η επιδημία του ψέματος, της απάτης και της κλεψιάς καθιστά αδύνατο κάθε είδος κοινοτικού βίου: Η κατάρρευση κοινοτικού βίου γεννά ακόμα περισσότερο ψέμα, ακόμα περισσότερη απάτη και κλεψιά. Μη έχοντας εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον οι Έλληνες καταφεύγουν στους εαυτούς τους και τις οικογένειές τους.
Η δομή της ελληνικής οικονομίας είναι κολεκτιβιστική, αλλά η νοοτροπία της χώρας είναι ακριβώς αντίθετη με τον κολεκτιβισμό. Στην πραγματικότητα, η δομή της είναι «Ο καθένας για τη πάρτη του». Σε αυτό το σύστημα οι επενδυτές είχαν ρίξει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια. Και η πιστωτική έκρηξη έσπρωξε τη χώρα πέρα από το χείλος του γκρεμού, ρίχνοντάς τη σε πλήρη ηθική κατάπτωση».
