ΧΑΡΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ
Αν αυτό που συνέβη χθες στη κυβερνητική επιτροπή, δύο υπουργοί να υπαινίσσονται ότι δύο συνάδελφοί τους απουσιάζουν σκοπίμως- ενώ η απουσία τους ήταν απολύτως δικαιολογημένη- γινόταν σε οποιαδήποτε χώρα, θα έπρεπε να συμβούν ταυτοχρόνως δύο πράγματα:
Πρώτον, οι υπουργοί αφού ζητούσουν συγνώμη θα έπρεπε να καλέσουν τον πρωθυπουργό να εξηγήσει γιατί δεν παρενέβη ώστε να μη δημιουργούνται εντυπώσεις, οι οποίες τους εκθέτουν. Και δεύτερον, ο πρωθυπουργός εφόσον δεν ήταν ενήμερος, να ζητούσε και να έπαιρνε την παραίτηση του γραμματέα της κυβέρνησης, ο οποίος δεν τον είχε ενημερώσει για την επιστολή που είχε λάβει από τον κύριο Αβραμόπουλο με ημερομηνία 24 Νοεμβρίου 2011.
Είναι προφανές ότι, τόσο ο Ευάγγελος Βενιζέλος όσο και η Άννα Διαμαντοπούλου, δεν γνώριζαν ότι ο Δημήτρης Αβραμόπουλος και ο Σταύρος Δήμας μετείχαν αντιστοίχως σε κυβερνητική αποστολή στο εξωτερικό. Προφανής όμως ήταν και η σπουδή τους να θέσουν ζήτημα, αφού κατ αυτό τον τρόπο ήθελαν να εμφανίσουν τη Νέα Δημοκρατία ότι δημιουργεί προσκόμματα με στόχο να υπονομεύσει τη λειτουργία της κυβέρνησης. Τελικά απεδείχθη ότι η βιασύνη τους να «βγάλουν στη σέντρα» τη Νέα Δημοκρατία, τους οδήγησε σε «αυτογκόλ». Εξετέθησαν.
Επί της ουσίας: Η εικόνα της κυβέρνησης με το «καλημέρα», ενισχύει όλους εκείνους που για διαφορετικούς λόγους, θέλουν να αποτύχει αυτή η προσπάθεια. Διότι αν συνεχισθούν τέτοιου είδους τραγελαφικά επεισόδια, είναι βέβαιο ότι δεν θα χρειασθεί, όσοι διακομματικά επιχειρούν να πλήξουν την κυβέρνηση, να καταβάλουν ιδιαίτερη προσπάθεια για να το πετύχουν. Μπορούν κάλλιστα να αφήσουν τους υπουργούς να συνεχίσουν-και μάλιστα αποτελεσματικότερα- τη «δουλειά» τους.
