Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Γερμανικό “Εύρηκα” για τις αποκρατικοποιήσεις

Υπόσχεται διαγραφή του χρέους, επιστροφή στην ανάπτυξη, 1 εκατ. νέες θέσεις εργασίας.
Συνέντευξη του Μάρκους Κραλ, επικεφαλής της ομάδας που εκπόνησε το πρόγραμμα.
.Την "άνωση" της ελληνικής οικονομίας υπόσχεται η εταιρεία συμβούλων Roland Berger με το δικό της σχέδιο "Εύρηκα". Το σχέδιο προβλέπει ουσιαστικά την αποκρατικοποίηση της ελληνικής δημόσιας περιουσίας με ευρωπαϊκούς θεσμούς, διαδικασίες και ρυθμούς, και υπόσχεται μείωση του χρέους στο 88% του ΑΕΠ, επιστροφή της Ελλάδας σε γοργούς ρυθμούς ανάπτυξης και δημιουργία 1 εκατομμυρίου θέσεων εργασίας.
Ο επικεφαλής της ομάδας που συνέταξε το εναλλακτικό σχέδιο για τη σωτηρία της Ελλάδας Μάρκους Κραλ εξηγεί στη “ΜτΚ” τα πλεονεκτήματα του προγράμματος. Ο ίδιος βρίσκεται σε επαφές εδώ και αρκετό καιρό και με τη γερμανική κυβέρνηση, ενώ θα συμμετάσχει και στην επιχειρηματική αποστολή υπό τον υπουργό Οικονομίας της Γερμανίας Φίλιπ Ρέσλερ, ο οποίος αναμένεται την προσεχή Πέμπτη στην Αθήνα για επαφές με την ελληνική πολιτική ηγεσία.
Στο μεταξύ, δύο χρόνια χαμένων ευκαιριών και χαμένων πολύτιμων πόρων για τα δημόσια ταμεία συμπληρώνονται χωρίς να έχει υλοποιηθεί ούτε το ένα εικοστό αυτών που σχεδιάστηκαν στον ευαίσθητο τομέα των αποκρατικοποιήσεων και της αξιοποίησης της εμπορεύσιμης περιουσίας του δημοσίου, με αποτέλεσμα να έχουν χαθεί για τα κρατικά ταμεία δυνητικά έσοδα άνω των 3 δισ. ευρώ.

Τι “ευρήκασιν” οι Γερμανοί

Όταν ο Αρχιμήδης αναφώνησε “εύρηκα - εύρηκα”, είχε μόλις ανακαλύψει την αρχή της άνωσης. Την “άνωση” της ελληνικής οικονομίας υπόσχεται και η εταιρεία συμβούλων Roland Berger με το δικό της σχέδιο “Εύρηκα”.

Της Σοφίας Χριστοφορίδου

Αυτό που προτείνει η εταιρεία είναι ένα μοντέλο παρόμοιο με αυτό που ακολουθήθηκε το 1990 στη Γερμανία για να προωθήσει την ιδιωτικοποίηση περίπου 8.500 εταιρειών της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Το “Εύρηκα” προβλέπει ουσιαστικά την αποκρατικοποίηση της δημόσιας περιουσίας με ευρωπαϊκούς θεσμούς, διαδικασίες και ρυθμούς και υπόσχεται μείωση του χρέους στο 88% του ΑΕΠ, επιστροφή της Ελλάδας σε γοργούς ρυθμούς ανάπτυξης και δημιουργία 1 εκατομμυρίου θέσεων εργασίας. Το σχέδιο προβλέπει ότι:
1. Η Ελλάδα θα συγκεντρώσει όλα τα περιουσιακά στοιχεία της (τράπεζες, ακίνητα, λιμάνια, τηλεπικοινωνίες κτλ.) σε έναν φορέα κεντρικής διαχείρισης (εταιρεία συμμετοχών). Η αξία του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδας υπολογίστηκε στα 125 δισεκατομμύρια ευρώ, με βάση τις εκτιμήσεις που έχουν γίνει από τη Roland Berger.
2. Στη συνέχεια ο φορέας διαχείρισης θα εξαγοραστεί έναντι 125 δισ. ευρώ από ένα ευρωπαϊκό όργανο, που θα χρηματοδοτείται από τις χώρες-μέλη της ΕΕ (πιθανώς στο πλαίσιο του EFSF) και θα μπορούσε να έχει την έδρα του στο Λουξεμβούργο. Το ευρωπαϊκό αυτό όργανο θα αναλάβει να προωθήσει τις ιδιωτικοποιήσεις και να ολοκληρώσει το έργο του μέχρι το 2025.
3. Ο ευρωπαϊκός φορέας θα επενδύσει στη συνέχεια 20 δισεκατομμύρια ευρώ (και ενδεχομένως άλλα 10 με 15 δισ. από τα διαρθρωτικά ταμεία τα οποία η Ελλάδα δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει επί του παρόντος) για την αναδιάρθρωση των περιουσιακών στοιχείων ώστε να αυξηθεί η αξία τους κατά 50 δισ. ευρώ περίπου.
4. Με τα 125 δισ. ευρώ η Ελλάδα θα μπορέσει να επαναγοράσει ομόλογά της από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (όταν ενεργοποιηθεί το 2ο πακέτο διάσωσης και περιέλθει ελληνικό χρέος στην κατοχή του).

Μείωση του χρέους χωρίς χρεοκοπία

Σύμφωνα με τη Roland Berger, το άμεσο αποτέλεσμα θα ήταν:

•Να μειωθεί το χρέος στο 88% του ΑΕΠ, από 145% που είναι σήμερα, χωρίς να υπάρξει αναδιάρθρωση του χρέους

•Εξαιτίας αυτού να μειωθεί σταδιακά κατά 50% το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους και θα πέσουν δραματικά τα ασφάλιστρα κινδύνου, επιτρέποντας στην Αθήνα να επιστρέψει στις αγορές.

•Να μηδενιστεί η έκθεση της ΕΚΤ και των ευρωπαίων φορολογούμενων στο ελληνικό χρέος.

•Το ΑΕΠ να αυξηθεί κατά 8%, ως αποτέλεσμα των επενδύσεων που θα πραγματοποιήσουν οι ιδιώτες που θα αγοράσουν τη δημόσια περιουσία.

•Η ανάπτυξη από το -5% να φτάσει στο +5% μέσα σε διάστημα τριών ή τεσσάρων χρόνων, γεγονός που θα οδηγήσει σε αύξηση των φορολογικών εσόδων ισοδύναμη με μια αύξηση του ΑΕΠ κατά 4%.

•Η Ελλάδα θα αρχίσει να εξαγοράζει το χρέος της, σε ποσά της τάξης του 1% του ΑΕΠ κατ' έτος, έτσι ώστε το 2018 το δημόσιο χρέος να πέσει κάτω από το 60% του ΑΕΠ ή ακόμα και στο 40% αν ακολουθείται αυστηρά το πρόγραμμα.

Με τη λήξη της λειτουργίας του ευρωπαϊκού φορέα, το 2025, αν προκύψει κεφαλαιακό κέρδος, αυτό θα επιστραφεί στην Ελλάδα, για να συνεχίσει το πρόγραμμα επαναγοράς χρέους. Αν υπάρξουν ζημίες, θα τις αναλάβει η Ελλάδα, υπό την προϋπόθεση ότι το απαιτούμενο ποσό δεν υπερβαίνει το 30% του ΑΕΠ. Ωστόσο, οι οικονομολόγοι του Roland Berger υπολόγισαν πως, ακόμη και στην απίθανη περίπτωση που δεν γίνει καμία ιδιωτικοποίηση, το ελληνικό χρέος θα πέσει κάτω από το 75% του ΑΕΠ το 2025, με προοπτική να φτάσει το 60% έως το 2040.

Η Roland Berger επισημαίνει ότι η χώρα βρίσκεται σε παγίδα χρέους, το “ξεπούλημα” της περιουσίας δεν αποτελεί εναλλακτική λύση, καθώς θα απομείωνε περαιτέρω την αξία των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, ενώ “ένα σχέδιο σταδιακής αποκρατικοποίησης κρίνεται μη ρεαλιστικός στόχος, καθώς τα συνεχώς αυξανόμενα επιτόκια θα κατάπιναν τα όποια οφέλη από τη ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων”. Αντ’ αυτού, με τη λύση που προτείνεται το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων θα υλοποιηθεί από έναν ευρωπαϊκό φορέα (με τη συνεργασία του ιδιωτικού τομέα) “ακολουθώντας βέλτιστες πρακτικές στην αναδιάρθρωση, διαχείριση και τοποθέτηση των περιουσιακών στοιχείων” και “αποφεύγοντας τις πιεστικές προθεσμίες πώλησης που θα μείωναν τις προσφερόμενες τιμές από τους αγοραστές”.

Εστίες προβλημάτων

Η Roland Berger αποτιμά το σύνολο της ελληνικής δημόσιας περιουσίας που μπορεί να πωληθεί στα 125 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που μπορεί να θεωρηθεί χαμηλό. Επίσης θα πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν το ασαφές καθεστώς περιουσιακών δικαιωμάτων, η απουσία κτηματολογίου κτλ., που φρενάρει την προσπάθεια αποκρατικοποίησης από το ήδη θεσμοθετημένο ελληνικό Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου. Επίσης δεν είναι σαφές πώς ακριβώς θα γίνει η επαναγορά του χρέους. Θα αγοραστεί από την ΕΚΤ στις τρέχουσες τιμές αγοράς ή στην ονομαστική τιμή του; Δεν προβλέπεται δε καθόλου η αγορά "τοξικών" ελληνικών ομολόγων από τις τράπεζες. Δεν είναι επίσης σαφές το χρονοδιάγραμμα μείωσης του χρέους στο 88% του ΑΕΠ - αν δηλαδή τα “κεφάλαια” από τον ευρωπαϊκό φορέα δοθούν εφάπαξ για την άμεση επαναγορά του χρέους από την πλευρά της Ελλάδας, με δεδομένο ότι η προθεσμία για την πώληση των περιουσιακών στοιχείων τοποθετείται στο 2025. Τέλος, όπως το έθεσαν οι Financial Times σε σχόλιό τους, πόσο πολιτικά εφικτή είναι μια τέτοια μαζική πώληση περιουσιακών στοιχείων, που θα ξεπερνά ακόμα και τις αποκρατικοποιήσεις στην Ανατολική Ευρώπη μετά την πτώση του κομμουνισμού;

•Ποια είναι η Roland Berger. Η Roland Berger Strategy Consultants ιδρύθηκε στο Μόναχο το 1967 και είναι μία από τις πέντε κορυφαίες εταιρείες στρατηγικών συμβούλων στον κόσμο και τις τρεις σημαντικότερες στην Ευρώπη. Διαθέτει παρουσία σε 31 χώρες και απασχολεί 2.100 εργαζόμενους. Παρέχει τις υπηρεσίες της σε κυβερνήσεις, μεγάλες επιχειρήσεις, μη κυβερνητικές οργανώσεις και δημόσιους φορείς σε ζητήματα που καλύπτουν μία μεγάλη γκάμα, από την ανάπτυξη στρατηγικής μέχρι τη βελτίωση της απόδοσής τους.


“Η πώληση δεν αποτελεί εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας”

“Από νομικής άποψης όλα τα ακίνητα της ιδιωτικής περιουσίας του δημοσίου μπορούν να πωληθούν ή να εκμισθωθούν με leasing”, υποστηρίζει ο καθηγητής συνταγματικού δικαίου στο ΑΠΘ, Κώστας Χρυσόγονος. Όπως εξηγεί, δημόσια περιουσία του δημοσίου θεωρείται αυτή που εξυπηρετεί δημόσιους σκοπούς - σε αυτήν περιλαμβάνονται τα περιουσιακά στοιχεία που εξυπηρετούν λόγους εθνικής άμυνας και κτίρια που στεγάζουν υπουργεία, τη Βουλή κτλ. και είναι απαραίτητα για την αποτελεσματική λειτουργία του κράτους. Η μόνη περίπτωση να πωληθεί η δημόσια περιουσία του δημοσίου είναι να… αποχαρακτηριστεί. “Η πώληση της ιδιωτικής δημόσιας περιουσίας, δηλαδή αναξιοποίητα ακίνητα, μετοχές σε εταιρείες κτλ. δεν αποτελεί παραβίαση της αρχής της εθνικής κυριαρχίας” εξηγεί. Ωστόσο σημειώνει ότι ο αιγιαλός και οι δασικές εκτάσεις προστατεύονται από το Σύνταγμα και άρα δεν θα μπορούσαν να πωληθούν. “Το πρόβλημα με την πώληση είναι ότι δεν υπάρχει καν αξιόπιστη καταγραφή των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου” σημειώνει.

Επιστροφή στην ανάπτυξη, 1.000.000 νέες θέσεις εργασίας και διαγραφή χρέους

Ο επικεφαλής της ομάδας που συνέταξε το εναλλακτικό γερμανικό σχέδιο για τη σωτηρία της Ελλάδας με την κωδική ονομασία “Eureka” μιλά στη “ΜτΚ”


Συνέντευξη στον Γιώργο Χρηστίδη


“Με συγχωρείτε για την καθυστέρηση, αλλά ήμουν στη τηλέφωνο με έλληνα αξιωματούχο”. Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής βρίσκεται ο Μάρκους Κραλ, εταίρος της γερμανικής εταιρείας συμβούλων Roland Berger και επικεφαλής της ομάδας που εκπόνησε το πρόγραμμα “Eureka” (Εύρηκα), το “μυστικό γερμανικό σχέδιο για τη σωτηρία της Ελλάδας”, όπως το χαρακτήρισε στο πρωτοσέλιδό της την περασμένη εβδομάδα η γαλλική εφημερίδα “La Tribune”, που το έφερε στο φως.
Ο κ. Κραλ βρίσκεται σε επαφές εδώ και αρκετό καιρό και με τη γερμανική κυβέρνηση, ενώ θα συμμετάσχει και στην επιχειρηματική αποστολή, υπό τον υπουργό Οικονομίας της Γερμανίας Φίλιπ Ρέσλερ, που αναμένεται την προσεχή Πέμπτη στην Αθήνα για επαφές με την ελληνική πολιτική ηγεσία. Στη συνέντευξή του στη “ΜτΚ” ο κ. Κραλ εξηγεί τα πλεονεκτήματα του σχεδίου, που προβλέπει την αξιοποίηση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας από έναν φορέα ειδικού σκοπού με στόχο τη δραστική μείωση του χρέους, την επιστροφή της Ελλάδας στην ανάπτυξη και τη δημιουργία ενός εκατομμυρίου νέων θέσεων εργασίας.
Καταρχάς, ήταν δική σας πρωτοβουλία η σύνταξη του σχεδίου “Εύρηκα” ή της γερμανικής κυβέρνησης;
Ήταν αμιγώς δική μας πρωτοβουλία.
Έχετε έρθει όμως σε επαφή με τη γερμανική κυβέρνηση;
Είχαμε επαφές με πολλούς υψηλόβαθμους αξιωματούχους της γερμανικής κυβέρνησης τις τελευταίες εβδομάδες, οι οποίοι μας κατέθεσαν τις απόψεις και τα σχόλιά τους. Έδειξαν ενδιαφέρον για την πρότασή μας και ήταν θετικοί, θεωρώντας ότι αξίζει να μελετηθεί σε βάθος, προκειμένου να δούμε αν μπορεί να συμβάλει στην έξοδο της Ελλάδας από την κρίση.

Με την ελληνική κυβέρνηση τι συζητάτε;

Μόλις σήμερα είχα μια τεχνική συζήτηση με έλληνα αξιωματούχο σχετικά με τις λεπτομέρειες της πρότασής μας. Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον, τόσο από τις κυβερνήσεις των δύο χωρών όσο και από τον Τύπο. Βρισκόμαστε σε φάση έντονων διεργασιών, κατά την οποία εξηγούμε τι ακριβώς προτείνουμε.

Υπάρχει κάποιο χρονοδιάγραμμα;

Δεν υπάρχει αυστηρό χρονοδιάγραμμα. Όμως θα συμμετάσχω στη γερμανική αντιπροσωπεία που θα επισκεφτεί προσεχώς την Αθήνα, οπότε θα επιταχυνθούν οι διαδικασίες.
Λάβατε υπόψη σας ζητήματα νομικής και τεχνικής φύσεως κατά τη σύνταξη της πρότασής σας; Για παράδειγμα, το ασαφές καθεστώς περιουσιακών δικαιωμάτων, την απουσία κτηματολογίου κτλ.;
Όχι μόνο τα λάβαμε αυτά υπόψη, αλλά ακριβώς αυτοί ήταν οι παράγοντες που υπαγόρευσαν τον σχεδιασμό του προγράμματος. Πράγματι υπάρχουν πολλά τεχνικά εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν, όπως και διοικητικές δυσκολίες, όμως όλα αυτά τα ζητήματα τα έχουμε μελετήσει και πιστεύουμε ότι υπάρχουν λύσεις για όλα. Το κρίσιμο ερώτημα που πρέπει να θέσουν στον εαυτό τους οι Έλληνες και η ελληνική κυβέρνηση είναι το εξής: Έχετε δύο εναλλακτικές λύσεις, εκ των οποίων η μία είναι τεχνικά δύσκολη αλλά οικονομικά λογική, ενώ η άλλη είναι τεχνικά εύκολη αλλά οικονομικά παράλογη. Ποια θα επιλέγατε; Θα επιλέγατε την τεχνικά δύσκολη που όμως θα υποσχόταν να βγάλει τη χώρα από την παγίδα του χρέους ή την άλλη που, όπως το τρέχον πρόγραμμα, αποφεύγει όλα αυτά τα τεχνικά ζητήματα αλλά είναι αναποτελεσματική;
Η Ελλάδα δυσκολεύεται πάντως να τιμήσει τις πολύ λιγότερο φιλόδοξες, σε σύγκριση με το δικό σας σχέδιο, υποχρεώσεις αποκρατικοποιήσεων που έχει αναλάβει βάσει της συμφωνίας με την τρόικα...Το τρέχον πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων είναι πράγματι πολύ πιθανό να αποτύχει. Δεν μπορεί να πετύχει σε μια χώρα που βρίσκεται σε φαύλο κύκλο και βυθίζεται όλο και περισσότερο στην ύφεση. Όποια τεχνική λύση και αν εφαρμοζόταν υπό αυτές τις συνθήκες δεν θα βοηθούσε, διότι δεν αντιμετωπίζει το υποκείμενο στρατηγικό πρόβλημα, το οποίο είναι η απόδραση από την παγίδα του χρέους και η επιστροφή στην ανάπτυξη. Η δική μας πρόταση αντίθετα έχει οικονομική λογική. Όλοι όσοι έχουν εξετάσει τα οικονομικά δεδομένα της θεωρούν ότι μπορεί να εφαρμοστεί, αλλά συνοδεύεται από προκλήσεις διαχείρισης που, όπως σας είπα, μπορούν να λυθούν.

Πώς θα λυθούν και ποιος θα δώσει τις λύσεις;

Δεν είναι υποχρεωμένη να τις λύσει όλες η ελληνική κυβέρνηση. Αυτό είναι ένα από τα ελκυστικά στοιχεία της πρότασής μας. Θα δημιουργηθεί μία εταιρεία χαρτοφυλακίου από τα ευρωπαϊκά κράτη με τη συμμετοχή της Ελλάδας, η οποία θα αναλάβει να λύσει τα προβλήματα και να μεταφέρει την τεχνογνωσία, τις γνώσεις και τα απαραίτητα μέσα και τους πόρους για την επίλυσή τους.

Με ποια κριτήρια καταλήξατε στην αποτίμηση της κρατικής περιουσίας στα 125 δισ. ευρώ;

Υπάρχουν πολλές εκτιμήσεις σχετικά με τη συνολική αξία των περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού δημοσίου. Κινούνται από τα 75 δισ. ευρώ μέχρι τα 300 δισ. ευρώ. Προσωπικά πιστεύω, από όσα έχω δει, διότι τα στοιχεία είναι ελλιπή, ότι πιθανόν ξεπερνά τα 200 δισ. ευρώ, Πιστεύω επίσης ότι αν η ευρωπαϊκή ομάδα που θα διαχειριστεί αυτόν τον κολοσσιαίο πλούτο λειτουργήσει σωστά, τα έσοδα μπορούν να ξεπεράσουν τα 200 δισ. ευρώ.
Σε αυτό το ποσό περιλαμβάνεται το σύνολο της περιουσίας του δημοσίου; Τα πάντα;

Τα πάντα, πλην των στοιχείων που είναι αναγκαία για την άσκηση των καθηκόντων της κυρίαρχης κυβέρνησης της χώρας, όπως στους τομείς της άμυνας, και φυσικά του πολιτισμικού πλούτου της χώρας, που δεν πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί και δεν χρειάζεται να ιδιωτικοποιηθεί. Περιλαμβάνονται, για παράδειγμα, εκτάσεις εμπορικά εκμεταλλεύσιμες, εταιρείες κοινής ωφέλειας, υποδομές, λιμάνια, παράκτιες περιοχές.
Αν όντως αντληθούν 200 δισ. ευρώ, ποιος θα καρπωθεί την υπεραξία των 75 δισ. ευρώ σε σχέση με τα 125 δισ. ευρώ που θα έχει λάβει η Ελλάδα;

Είναι ένα κρίσιμο ζήτημα. Το όποιο πλεόνασμα θα μπορεί να το εκμεταλλευτεί η Ελλάδα είτε για να αποπληρώσει ακόμη περισσότερο χρέος είτε, εναλλακτικά, αφού καλυφθούν τα 125 δισ. ευρώ, για να ανακτήσει την κατοχή των περιουσιακών στοιχείων που δεν χρειάστηκε να ιδιωτικοποιηθούν. Η Ελλάδα θα μπορεί να αποφασίσει. Και η πρώτη επιλογή είναι θεμιτή διότι, αν η Ελλάδα αποπλήρωνε το σύνολο του χρέους της, απαλλαγμένη από τις ανάγκες εξυπηρέτησής του θα μπορούσε να διοχετεύσει κονδύλια σε άλλους τομείς, όπως η υγεία και η παιδεία.
Σε μια υπό πώληση παράκτια περιοχή, λόγου χάρη, ποιος θα αποφασίζει τους όρους της αξιοποίησής της; Τι θα οικοδομηθεί ή με ποιους περιβαλλοντικούς και άλλους κανόνες; Η Ελλάδα ή το ευρωπαϊκό σχήμα που θα αναλάβει τις ιδιωτικοποιήσεις;

Πρέπει να υπάρξει ένας κεντρικός σχεδιασμός επ’ αυτού. Η Ελλάδα έχει τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Ευρώπη, μεγαλύτερη από το σύνολο όλων των ευρωπαϊκών χωρών χωρίς τη Νορβηγία. Έχει δηλαδή ένα κολοσσιαίας αξίας περιουσιακό στοιχείο. Αν θέλει να μεγιστοποιήσει την αξία αυτού του στοιχείου, χρειάζεται την καλύτερη δυνατή πολιτική ανάπτυξης. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα πρέπει, για παράδειγμα, να οικοδομηθούν παντού τσιμεντένια κτίρια ή να αγγίξει τα πάντα ο μαζικός τουρισμός. Απαιτείται μια συνετή στρατηγική τουριστικής ανάπτυξης, που θα αξιοποιεί αλλά και παράλληλα θα προστατεύει τα κάλλη της χώρας. Πιστεύω ότι αυτό όχι μόνο δεν θα μειώσει το τίμημα που μπορούν να αποδώσουν αυτά τα περιουσιακά στοιχεία, αλλά μια μελετημένη και προσεκτική πολιτική ανάπτυξης θα ανεβάσει ακόμη περισσότερο την αξία τους.

Οι κανόνες αυτοί θα καθοριστούν εκ των προτέρων;

Θα πρέπει εξαρχής να υπάρχει ένα πλαίσιο με τις βασικές αρχές. Όμως δεν μπορείς να προβλέψεις και να ρυθμίσεις εκ των προτέρων τα πάντα. Οι λεπτομέρειες θα πρέπει να ακολουθήσουν. Αλλιώς θα χαθεί χρόνος και δεν θα είναι δυνατή η διάσωση της Ελλάδας από τη χρεοκοπία.


Ο δρόμος για την έξοδο από την ύφεση

Πώς θα λειτουργήσει αναπτυξιακά το σχέδιό σας;
Με δύο τρόπους, έναν βραχυπρόθεσμο και έναν μεσοπρόθεσμο. Πέρα από τα 125 δισ. ευρώ για την εξόφλήση χρέους, η πρότασή μας περιλαμβάνει την επένδυση άλλων 20 δισ. ευρώ, συν των 15 δισ. ευρώ από τα κοινοτικά ταμεία που δικαιούται αλλά δεν μπορεί να αξιοποιήσει η Ελλάδα, τα οποία θα επενδυθούν στα ίδια τα υπό ιδιωτικοποίηση περιουσιακά στοιχεία, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η αξία τους. Για παράδειγμα, θα μπορούν να επενδυθούν για την κατασκευή ενός αυτοκινητοδρόμου ή την αναβάθμιση ενός λιμένα ή για την επέκταση ενός αεροδιαδρόμου, για να μπορεί να υποδεχθεί διηπειρωτικές πτήσεις. Όλα αυτά μπορούν να αυξήσουν σημαντικά την αξία των περιουσιακών στοιχείων, τα οποία θα παραμείνουν στην Ελλάδα, όποιος και αν είναι ο ιδιοκτήτης τους. Άρα όλα αυτά τα χρήματα θα δαπανηθούν στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι έχεις ένα πρόγραμμα τόνωσης της οικονομίας, ύψους 35 δισ. ευρώ, που θα δημιουργεί ζήτηση για τις ελληνικές επιχειρήσεις που θα υλοποιήσουν αυτές τις επενδύσεις σε οδικά δίκτυα, κτιριακές εγκαταστάσεις κτλ. Το ύψος της τονωτικής αυτής ένεσης ισοδυναμεί με το 14% του ελληνικού ΑΕΠ! Ποτέ στην Ευρώπη δεν έχει υλοποιηθεί ένα τέτοιο πρόγραμμα τα τελευταία 50 χρόνια. Η δημιουργία ζήτησης θα βγάλει την Ελλάδα αμέσως από την ύφεση, θα αυξήσει τα φορολογικά έσοδα, θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.
Ως προς τον δεύτερο τρόπο: Σήμερα τα περιουσιακά στοιχεία αυτά δεν αξιοποιούνται πλήρως. Το κράτος δεν κάνει εξίσου καλή δουλειά με αυτή που θα έκαναν οι ιδιώτες. Η Ελλάδα μπορεί να δρέψει τους καρπούς αυτής της διαφοράς παραγωγικότητας που θα απελευθερωθεί μετά την ιδιωτικοποίηση. Στα 100 δισ. ευρώ η αύξηση της παραγωγικότητας θα φτάσει το 10% σε διάστημα δύο τριών χρόνων. Αυτό σημαίνει 10 δισ. ευρώ σε πρόσθετη ανάπτυξη ετησίως μόνο και μόνο χάρη στην αποτελεσματική αξιοποίηση αυτών των περιουσιακών στοιχείων. Αυτό αποτελεί έναν πρόσθετο παράγοντα τόνωσης της ανάπτυξης σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα για την Ελλάδα. Σε συνδυασμό με τη βραχυπρόθεσμη ενίσχυση, θα δημιουργηθούν, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, 1.000.000 νέες θέσεις εργασίας.

Αντιλαμβάνεστε ότι πολλοί θα πουν ότι η Ελλάδα ξεπουλάει τα πάντα...

Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν ανησυχίες και ενδοιασμοί. Αντιλαμβανόμαστε επίσης ότι είναι μια απόφαση την οποία πρέπει να λάβει η ίδια η Ελλάδα. Δεν είναι κάτι που μπορεί να επιβληθεί στη χώρα σας. Θέλουμε όμως να συμβάλλουμε στη δημόσια διαβούλευση επ’ αυτών των θεμάτων. Πρέπει να ενημερωθεί η κοινή γνώμη στην Ελλάδα για τα υπέρ και τα κατά του προγράμματος. Ο ελληνικός λαός είναι σε θέση να κατανοήσει τις συνέπειες και να τις ζυγίσει. Και να δει τι είναι αυτό που χάνει και τι είναι αυτό που κερδίζει η χώρα. Προσωπικά πιστεύω ότι το ισοζύγιο είναι πολύ θετικό για την Ελλάδα.
Προβλέπω επίσης ότι τα περισσότερα από τα υπό ιδιωτικοποίηση περιουσιακά στοιχεία θα καταλήξουν σε έλληνες πολίτες και επιχειρήσεις. Για δύο λόγους: πρώτον, εξαιτίας του φόβου κατάρρευσης και εξόδου από το ευρώ δισεκατομμύρια ευρώ εγκατέλειψαν τη χώρα, τα οποία δεν επενδύονται και δεν δαπανώνται πλέον στην Ελλάδα. Είναι παρκαρισμένα στην Ελβετία, στην Κύπρο και αλλού. Όλα αυτά τα κεφάλαια θα επιστρέψουν στην Ελλάδα άπαξ και όλοι αντιλαμβάνονταν ότι η Ελλάδα δεν κινδυνεύει με πτώχευση ούτε υπάρχει περίπτωση να εγκαταλείψει την ευρωζώνη. Τα χρήματα που θα επιστρέψουν θα πρέπει κάπου να τοποθετηθούν σε επενδύσεις. Θα υπάρξει μεγάλη ζήτηση για καλές επενδυτικές ευκαιρίες στην Ελλάδα. Κατά δεύτερον, κανένας δεν είναι μεγαλύτερος γνώστης της Ελλάδας από τους ίδιους τους Έλληνες, τους φορείς της Ελλάδας και τις ελληνικές επιχειρήσεις. Δεν αποσπούμε λοιπόν αυτά τα περιουσιακά στοιχεία από την Ελλάδα, τα επιστρέφουμε ουσιαστικά στους Έλληνες, που μπορούν να τα αξιοποιήσουν καλύτερα από το ελληνικό δημόσιο. Επιπλέον, θα πρέπει να υπάρχει δικαίωμα πρώτης άρνησης. Αν ένας διεθνής επενδυτής θέλει να αγοράσει κάποιο περιουσιακό στοιχείο και ένας έλληνας επενδυτής είναι διατεθειμένος να πληρώσει το ίδιο τίμημα, τότε θα πρέπει να το παίρνει ο Έλληνας. Είναι πολύ σημαντικό στοιχείο, διότι θα ενθαρρύνει τους έλληνες επενδυτές.

Δύο χαμένα χρόνια για το φιλόδοξο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων

Δύο χρόνια χαμένων ευκαιριών και χαμένων πολύτιμων πόρων για τα δημόσια ταμεία συμπληρώνονται χωρίς να έχει υλοποιηθεί ούτε το ένα εικοστό αυτών που σχεδιάστηκαν στον ευαίσθητο τομέα των αποκρατικοποιήσεων και της αξιοποίησης της εμπορεύσιμης περιουσίας του δημοσίου, με αποτέλεσμα να έχουν χαθεί για τα κρατικά ταμεία δυνητικά έσοδα άνω των 3 δισ. ευρώ.


Του Γιώργου Παλαιτσάκη

Η “ΜτΚ” παρουσιάζει σήμερα, αναλυτικά, το χρονικό των απίστευτων καθυστερήσεων, των αναθεωρήσεων και της απραξίας. Παρουσιάζει μια αλληλουχία γεγονότων που διαδραματίστηκαν στο πλαίσιο των προσπαθειών της κυβέρνησης να πείσει τον… εαυτό της ότι πρέπει να προχωρήσει σε αποκρατικοποιήσεις και οδήγησαν στην ανάγκη πλέον να δρομολογηθούν όπως όπως οι παραχωρήσεις της δημόσιας περιουσίας:
1. Στις 2 Ιουνίου 2010 ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου ανακοίνωσε ένα πρόγραμμα… προθέσεων για αποκρατικοποιήσεις, χωρίς συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Σύμφωνα με τις απλές προφορικές δεσμεύσεις που ανέλαβαν τότε, η εφαρμογή του προγράμματος θα ξεκινούσε άμεσα, θα ολοκληρωνόταν μέχρι το τέλος του 2013 και θα απέδιδε στο δημόσιο έσοδα συνολικού ύψους τουλάχιστον 3 δισ. ευρώ.
Το πρόγραμμα προθέσεων για αποκρατικοποιήσεις της 2ας Ιουνίου 2010 προέβλεπε τις ακόλουθες ενέργειες ανά τομέα δραστηριότητας:

α) Μεταφορές:

•Άμεση αναδιάρθρωση των εταιρειών του ομίλου του ΟΣΕ για την εξάλειψη των ζημιών, που έφθαναν το 1 δισ. ευρώ ετησίως.

•Πώληση του 49% της ΤΡΑΙΝΟΣΕ σε στρατηγικό επενδυτή με ταυτόχρονη εκχώρηση και του management.

•Εισφορά σταθμών και εμπορικών ακινήτων σε εταιρεία ειδικού σκοπού και η εκμετάλλευσή τους μέσω συμβάσεων παραχώρησης σε ιδιώτες επενδυτές.

•Σύναψη συμβάσεων παραχώρησης σε ιδιώτες των εμπορευματικών κέντρων Θριασίου Πεδίου και Θεσσαλονίκης.

β) Λιμάνια: Ίδρυση μιας ή περισσοτέρων εταιρειών συμμετοχών, στις οποίες θα περιέρχονταν τα μερίδια που κατέχει στους οργανισμούς λιμένων Πειραιώς και Θεσσαλονίκης (74%) καθώς και οι υπόλοιποι οργανισμοί λιμένων. Οι εταιρείες που θα δημιουργούνταν θα εισάγονταν μέχρι ποσοστού 49% του μετοχικού τους κεφαλαίου στο Χρηματιστήριο. Παράλληλα, θα επιδιωκόταν η ανάπτυξη υπηρεσιών λιμένων σε συνεργασία με ιδιώτες στρατηγικούς εταίρους.

γ) Αεροδρόμια: Χρονική επέκταση της σύμβασης παραχώρησης του Διεθνούς Αερολιμένος Αθηνών, στον οποίο το δημόσιο ελέγχει το 55%.

δ) Αυτοκινητόδρομοι: Σύναψη νέων συμβάσεων με ιδιώτες για την παραχώρηση της εκμετάλλευσης της Εγνατίας, των νέων αυτοκινητοδρόμων της Αττικής και των οδικών αξόνων της Κρήτης.

ε) Ύδρευση: Περαιτέρω πώληση τμημάτων από τις συμμετοχές του δημοσίου στα μετοχικά κεφάλαια της Εταιρείας Ύδρευσης Αποχέτευσης Πρωτευούσης (ΕΥΔΑΠ) και της Εταιρείας Ύδρευσης Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ). Ειδικότερα, αποφασίστηκε να διατεθεί το 10% του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΥΔΑΠ σε ιδιώτες μέσω του Χρηματιστηρίου και να παραμείνει στο δημόσιο το 51%. Για την ΕΥΑΘ συμφωνήθηκε να μειωθεί το μερίδιο του δημοσίου από 74% σε 51%, με τη διάθεση του 23% του μετοχικού κεφαλαίου σε ιδιώτες μέσω του Χρηματιστηρίου. Επίσης, συμφωνήθηκε να εξετασθεί από το δημόσιο η δυνατότητα δημιουργίας μιας εταιρείας συμμετοχών, στην οποία θα εντάσσονταν η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ και οι λοιπές εταιρείες ύδρευσης της χώρας.

στ) Ενέργεια:



•Εκτίμηση της αξίας του δικαιώματος προτίμησης της ΔΕΗ για το 30% της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ), διαχωρισμό της ΔΕΠΑ από τη ΔΕΣΦΑ και πώληση πακέτων μετοχών μέχρι ποσοστού 49% για κάθε μία από τις δύο εταιρείες.

•Διατήρηση της υφιστάμενης στρατηγικής συμμετοχής στα ΕΛΠΕ!

ζ) Τηλεπικοινωνίες:



•Πώληση του 39% του μετοχικού κεφαλαίου των ΕΛΤΑ σε ιδιώτες μέσω Χρηματιστηρίου, ώστε το δημόσιο να διατηρήσει την πλειοψηφία κατέχοντας το 51% του μετοχικού κεφαλαίου.

•Διατήρηση της υφιστάμενης στρατηγικής συμμετοχής στον ΟΤΕ!

•Εκπόνηση μελέτης συμβάσεων παραχώρησης για το φάσμα συχνοτήτων.

η) Τυχερά Παιχνίδια:



•Πλήρης πώληση των συμμετοχών της Εταιρείας Τουριστικής Ανάπτυξης (ΕΤΑ) στα καζίνα.

•Διατήρηση του 34% που κατέχει το δημόσιο στον ΟΠΑΠ.

•Εντός του Ιουνίου 2010 κατάθεση νομοσχεδίου, που θα ρύθμιζε την εποπτεία της αγοράς των τυχερών παιχνιδιών, θα καθόριζε κανόνες για το διαδικτυακό στοίχημα, θα επέτρεπε την αδειοδότηση εταιρειών για τη διενέργεια ηλεκτρονικών τυχερών παιχνιδιών περιορισμένου κέρδους, θα επέτρεπε την επαναλειτουργία των ηλεκτρονικών τεχνικών παιχνιδιών και θα προέβλεπε την παράταση της χρονικής περιόδου του μονοπωλίου.

•Ιδιωτικοποίηση των καζίνων.

•Αξιοποίηση της ρευστότητας του ΟΠΑΠ, προκειμένου να επεκτείνει τις δραστηριότητές του μέσω της επαναλειτουργίας του “Ξυστό”, της λειτουργίας του διαδικτυακού στοιχήματος και της επέκτασης των αδειών.

θ) Ακίνητη περιουσία δημοσίου:



•Συγχώνευση της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου με την Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης (ΕΤΑ) και τα Ολυμπιακά Ακίνητα και δημιουργία μιας νέας εταιρείας, στην οποία θα περιέρχονταν όλα τα δικαιώματα εκμετάλλευσης ακινήτων του δημοσίου, όλη η ακίνητη ιδιοκτησία του δημοσίου ακόμη και τα ακίνητα που διαχειρίζονται τα υπουργεία.

•Αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου μέσω συμβάσεων παραχώρησης συγκεκριμένων ακινήτων, με τη δημιουργία εταιρειών συμμετοχών που θα διαχειρίζονται συγκεκριμένα χαρτοφυλάκια ακινήτων ακόμη δε και με την εισαγωγή των εταιρειών αυτών στο Χρηματιστήριο!

•Δημιουργία αναπτυξιακών εταιρειών, στις οποίες θα περιέρχονταν τα δικαιώματα εκμετάλλευσης συγκεκριμένων τουριστικών ακινήτων “υψηλής ποιότητας”. Στη συνέχεια τα δικαιώματα αυτά θα παραχωρούνταν με συμβάσεις σε ιδιώτες.

•Για άλλα ακίνητα-φιλέτα του δημοσίου, όπως το παλαιό αεροδρόμιο του Ελληνικού, το Τατόι κτλ., προβλεπόταν ότι θα συσταθούν ειδικοί φορείς αξιοποίησης.

2. Στις 16 Δεκεμβρίου 2010, κι ενώ δεν είχε εφαρμοστεί τίποτα από όσα είχαν ανακοινωθεί στις 2 Ιουνίου, εννέα υπουργοί της κυβέρνησης, οι οποίοι συμμετείχαν στην “Διυπουργική Επιτροπή Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων” (ΔΕΑΑ), αποφάσισαν την “αξιοποίηση” σημαντικών ακινήτων-φιλέτων που ανήκουν στην περιουσία του δημοσίου, τη σύσταση Γενικής Γραμματείας Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας στο υπουργείο Οικονομικών, τη συγχώνευση της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου με τα Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα, την καταγραφή της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου μέχρι τον Ιούνιο του 2011(!) και την έναρξη των διαδικασιών… αναζήτησης και πρόσληψης συμβούλων για τις πωλήσεις μεριδίων του δημοσίου σε ΔΕΚΟ, οι οποίες είχαν ανακοινωθεί στις 2 Ιουνίου 2010!

Ειδικά για την ακίνητη περιουσία του δημοσίου, αποφασίστηκε να παραχωρηθούν σε ιδιώτες τα ακόλουθα ακίνητα-φιλέτα:



•Όλη η έκταση του τέως αεροδρομίου του Ελληνικού, η οποία φθάνει τα 5.500 στρέμματα. Αποφασίστηκε η χρήση της διαδικασίας fast-track, και στο πλαίσιο αυτό η συγκρότηση φορέα ειδικού σκοπού με την επωνυμία ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ Α.Ε., στον οποίο θα περιερχόταν η διαχείριση και η αξιοποίηση της έκτασης για εμπορικές, επαγγελματικές και οικιστικές χρήσεις καθώς και για επιχειρηματικές δραστηριότητες στους τομείς της αναψυχής και του τουρισμού.

•Έκταση 1.500 στρεμμάτων στην περιοχή Αφάντου της Ρόδου. Η περιοχή αποφασίστηκε να παραχωρηθεί, για να αναπτυχθούν τουριστικές δραστηριότητες.

•Η χερσόνησος-νησίδα Πρασονήσι, που βρίσκεται στην περιοχή της Ρόδου και έχει συνολική έκταση 80.000 στρέμματα.

Η κυβέρνηση αποφάσισε να την παραχωρήσει σε ιδιώτες για την ανάπτυξη τουριστικών υποδομών και δραστηριοτήτων.



•Επτά εκτάσεις συνολικού εμβαδού 28.000 στρεμμάτων στους νομούς Πέλλας (Βεγορίτιδα), Αιτωλοακαρνανίας (Αντίρριο), Ηρακλείου (Γούρνες), Ξάνθης (Τοπείρου), Αργολίδας (Ερμιονίδα), Χαλκιδικής (Λιβάρι Βουρβουρούς και Τορώνη). Οι εκτάσεις προορίζονταν να παραχωρηθούν κυρίως για την ανάπτυξη τουριστικών υποδομών και δραστηριοτήτων αναψυχής.

•Το κτήμα Καλών Νερών στον νομό Μαγνησίας, συνολικής έκτασης 152 στρεμμάτων. Αποφασίστηκε να αξιοποιηθεί για τουριστικούς σκοπούς.

•Το κτήμα Σκάλας - Σκοτίνας στον νομό Πιερίας, συνολικής έκτασης 427,2 στρεμμάτων. Αποφασίστηκε αξιοποιηθεί για τουριστικούς σκοπούς.

•Οι αλυκές Αναβύσσου, συνολικής έκτασης 1.487,6 στρεμμάτων. Αποφασίστηκε να αξιοποιηθούν για την ανάπτυξη τουριστικών υποδομών και δραστηριοτήτων.

•Ο τουριστικός λιμένας Βουλιαγμένης Αττικής, έκτασης 47,1 στρεμμάτων. Αποφασίστηκε να αξιοποιηθεί για τουριστικούς σκοπούς.

Για όλα τα παραπάνω ακίνητα η Διυπουργική Επιτροπή αποφάσισε τη συγκρότηση Ομάδων Διοίκησης Έργου με τη συμμετοχή και εξειδικευμένων συμβούλων για την άρση όλων των υφιστάμενων διοικητικών εμποδίων.
3. Στις 11 Φεβρουαρίου 2011, κι ενώ δεν είχε προχωρήσει ούτε ένα σχέδιο από αυτά που είχαν αποφασιστεί και ανακοινωθεί στις 2-6-2010 και στις 16-12-2010, οι επικεφαλής της τρόικας Π. Τόμσεν από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Σ. Ντερούζ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Κλ. Μαζούχ από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποκάλυψαν, σε συνέντευξη Τύπου για τον απολογισμό της 3ης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, ότι συμφώνησαν με την κυβέρνηση στην εφαρμογή ενός προγράμματος-μαμούθ που προέβλεπε ιδιωτικοποιήσεις και εκποιήσεις κρατικών περιουσιακών στοιχείων για την είσπραξη 50 δισ. ευρώ την περίοδο 2011-2015! Οι επικεφαλής της τρόικας, οι οποίοι από το καλοκαίρι του 2010 πίεζαν την κυβέρνηση ασφυκτικά να ξεκινήσει -επιτέλους- την εφαρμογή των αποφάσεων του Ιουνίου για τις αποκρατικοποιήσεις, διαπίστωσαν τον Φεβρουάριο του 2011 που ήλθαν για την 3η αξιολόγηση ότι μέσα σε διάστημα περίπου 8 μηνών, από τις 2 Ιουνίου 2010 μέχρι τις 10 Φεβρουαρίου 2011, η κυβέρνηση δεν είχε υλοποιήσει τίποτα από όσα είχε ανακοινώσει, δεν είχε κάνει ούτε μία αποκρατικοποίηση! Παρ’ όλα αυτά, συμφώνησαν με την κυβέρνηση σε ένα απίστευτα ευρύ πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, ανεβάζοντας το πήχη των προσδοκιών σε έσοδα από τα 3 στα 50 δισ. ευρώ!
4. Στο τέλος Ιουνίου 2011 οριστικοποιήθηκε και ψηφίστηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή -μαζί με το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής- το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων για την είσπραξη 50 δισ. ευρώ την περίοδο 2011-2015. Το πρόγραμμα προβλέπει ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα, το οποίο από την αρχή εκτιμήθηκε ότι είναι αδύνατο να υλοποιηθεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του 2011 το πρόγραμμα προέβλεπε συνολικά 23 ιδιωτικοποιήσεις, πωλήσεις και παραχωρήσεις περιουσιακών δικαιωμάτων του δημοσίου, δηλαδή 1 αποκρατικοποίηση κάθε 8 μέρες, για την είσπραξη ενός συνολικού ποσού ύψους 5 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση, μάλιστα, κατόπιν ισχυρότατων πιέσεων από την τρόικα, η οποία απείλησε ακόμη και να μην εγκρίνει την εκταμίευση της 5ης δόσης του δανείου των 110 δισ. ευρώ, αναγκάσθηκε να συστήσει έναν ανεξάρτητο φορέα που θα είχε ως αποστολή να “τρέξει” το πρόγραμμα το αποκρατικοποιήσεων. Ο φορέας αυτός ονομάστηκε Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου. Η διαδικασία προβλέπει πλέον ότι τα ώριμα προς αποκρατικοποίηση περιουσιακά στοιχεία και δικαιώματα του δημοσίου θα μεταβιβάζονται δωρεάν στο Ταμείο, το οποίο από κει και πέρα θα αναλαμβάνει όλες τις διαδικασίες εκποίησης. Από τη στιγμή που τα περιουσιακά στοιχεία περιέρχονται στην κυριότητα του Ταμείου παύουν οριστικά να ανήκουν στο δημόσιο.

5. Στις αρχές Ιουλίου 2011 -πριν συσταθεί το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου- η κυβέρνηση έφερε σε πέρας την πρώτη… μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, ξεκινώντας -με καθυστέρηση μερικών ημερών σε σχέση με το χρονοδιάγραμμα του μεσοπρόθεσμου- την εφαρμογή του φιλόδοξου προγράμματος αποκρατικοποιήσεων των 50 δισ. ευρώ. Συγκεκριμένα, ολοκληρώθηκε η απευθείας μεταβίβαση, μέσω Χρηματιστηρίου, 49 εκατομμυρίων μετοχών του ΟΤΕ, που αντιστοιχούσαν στο 10% του μετοχικού κεφαλαίου του οργανισμού, από το ελληνικό δημόσιο στην Deutsche Teleκom. Από τη συναλλαγή αυτή το δημόσιο εισέπραξε μόλις 391,63 εκατ. ευρώ! Αν η απλή αυτή κίνηση είχε γίνει 1 χρόνο νωρίτερα, το δημόσιο θα εισέπραττε τουλάχιστον 700 εκατ. ευρώ!

6. Από τις 10 Ιουλίου μέχρι και τις αρχές Σεπτεμβρίου 2011 η κυβέρνηση δεν προχώρησε καμία αποκρατικοποίηση από αυτές που προβλέπει το πρόγραμμα του μεσοπρόθεσμου για το γ’ τρίμηνο του έτους!

7. Στις 6 Σεπτεμβρίου 2011, μετά τη διαπίστωση ότι το πρόγραμμα έμεινε πολύ πίσω και ότι η εξέλιξη αυτή ήταν μία από τις αιτίες που η τρόικα έφυγε ξαφνικά από την Αθήνα, διακόπτοντας τις συζητήσεις για την εκταμίευση της 6ης δόσης με τον υπουργό Οικονομικών Ευ. Βενιζέλο, η Διυπουργική Επιτροπή Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων αποφάσισε άρον άρον να προχωρήσει σε διαδικασίες πώλησης για εταιρείες-φιλέτα, για κεντρικά κτίρια υπουργείων και άλλων δημοσίων υπηρεσιών, καθώς και για πολύ μεγάλης σημασίας περιουσιακά δικαιώματα του ελληνικού δημοσίου.

Συγκεκριμένα, με αποφάσεις της ΔΕΑΑ μεταβιβάστηκαν στο “Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου” τα ακόλουθα -ώριμα προς πώληση ή αξιοποίηση περιουσιακά δικαιώματα του δημοσίου:

•9.000.000 μετοχές της εταιρείας Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών Α.Ε., οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 30%.

•108.430.304 μετοχές της εταιρείας Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε., οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 35,477%.

•15.000 μετοχές της εταιρείας Ελληνικό Α.Ε., ήτοι το 100% της εταιρείας.

•7.686.362 μετοχές της εταιρείας Γενική Μεταλλευτική και Μεταλλουργική Ανώνυμος Εταιρία ΛΑΡΚΟ Α.Ε., οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 55,19% επί του μετοχικού της κεφαλαίου.

•4.592.422 μετοχές του Οργανισμού Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος, οι οποίες αντιστοιχούν στο 100% του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας.

•35 κτίρια που ανήκουν στο δημόσιο. Το Ταμείο θα εφαρμόσει τη μέθοδο της πώλησης και επαναμίσθωσης των ακινήτων (sale & leaseback).

•Το δικαίωμα του δημοσίου για την επέκταση μέχρι και κατά 10 έτη από τη λήξη της, της από 15.12.2000 σύμβασης, που έχει συνάψει με την εταιρία ΟΠΑΠ ΑΕ. Η ενέργεια αυτή ανοίγει τον δρόμο για την πώληση του 34% του ΟΠΑΠ σε ιδιώτες.

•Το δικαίωμα του δημοσίου επί του τιμήματος για τη χορήγηση στην ΟΠΑΠ Α.Ε. άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας 35.000 παιγνιομηχανημάτων.

•Το δικαίωμα του δημοσίου για την παράταση της περιόδου διαρκείας της συμβάσεως για το αεροδρόμιο των Σπάτων κατ’ ανώτατο όριο μέχρι την 11/6/2046. Η παραχώρηση του δικαιώματος αυτού ανοίγει τον δρόμο και για την πώληση σε ιδιώτη επενδυτή του 21% από το 55% των μετοχών που κατέχει το δημόσιο στην εταιρεία “Διεθνής Αερολιμήν Αθηνών”, που εκμεταλλεύεται το αεροδρόμιο των Σπάτων.

•Το δικαίωμα του δημοσίου, που αφορά την παραγωγή, λειτουργία, κυκλοφορία, προβολή και γενικώς διαχείριση των κρατικών λαχείων, συμπεριλαμβανόμενου και του Στιγμιαίου Κρατικού Λαχείου, για χρονικό διάστημα 12 ετών.

.