Γράφει ο Φελνίκος
Εχθές στο «Βήμα» δημοσιεύτηκε ένα άρθρο με τίτλο: «Η κρίσιμη
ιδεολογική μάχη και η τρόικα». Το υπέγραφε ο Κώστας Καραμανλής. Όχι δεν
αποφάσισε ο πρώην πρωθυπουργός να λύσει τη σιωπή του.
Ο γιος του Αχιλλέα (του αδελφού του ιδρυτή της Ν.Δ. και
μονίμου υπουργού) ήταν αυτός που διαπίστωνε ότι: «από τη μια βρισκόμαστε όσοι
επιχειρηματολογούμε υπέρ της ευρωπαϊκής συνέχειας της χώρας, του εξορθολογισμού
του κράτους και του παραγωγικού μοντέλου της χώρας. Και από την άλλη, ιδίως στα
δύο άκρα του πολιτικού φάσματος, όσοι ουσιαστικά αρνούνται την ανάγκη να
αλλάξουμε όσα μας οδήγησαν ως εδώ…».
Και ερωτώ εγώ ο αδαής -που δεν ανήκω στα άκρα του πολιτικού
φάσματος και συντάσσομαι με την Ευρώπη, τον εξορθολογισμό και τις
μεταρρυθμίσεις- τι και ποιοι μας οδήγησαν ως εδώ;
Δεν είναι η παράταξή του, ο πατέρας του, ο θείος του, ο
ξάδερφός του αυτοί που κυβέρνησαν τη χώρα; Αυτοί, μαζί με το ΠΑΣΟΚ, δεν είναι
που από το 1974, για να αναφερθούμε μόνον στη μεταπολίτευση, έχουν τις τύχες
της χώρας στα χέρια τους; Αυτοί δεν γέννησαν το τέρας που πρέπει να σκοτώσουμε
αν θέλουμε να ζήσουμε;
Ποιος δημιούργησε αυτά που πρέπει σήμερα να αρνηθούμε; Ποιος
έφτιαξε το αντιπαραγωγικό, υπέρογκο, διεφθαρμένο, κομπραδόρικο κράτος; Εγώ το
έφτιαξα; Η Αριστερά; Τα άκρα;
Τίνος έργο είναι ο κομματισμός, η κλεπτοκρατία, η
οικογενειοκρατία; Ποιοί φόρτωσαν το κράτος με υπεράριθμους; Ποιοί χώρισαν την
Ελλάδα στα δύο, με τα “δικά μας παιδιά”, τα “γαλάζια και πράσινα καφενεία”;
Ποιοι έφτιαχναν κάθε χρόνο κι ένα φορολογικό νόμο; Ποιοι
έπρεπε να “συλλάβουν” τη φοροδιαφυγή και αντ’ αυτής έπιαναν μόνον τους
φουκαράδες και τα συνήθη φορολογικά υποζύγια;
Ποιοι δημιούργησαν σκάνδαλα; Ποιοι έπαιρναν μίζες; Ποιοι
διεφθάρησαν, ανέχτηκαν τους “νταβατζήδες” και τάισαν τη διαπλοκή με δημόσια
έργα, αμυντικές προμήθειες, ύποπτες αναθέσεις και λεόντειες συμβάσεις;
Ποιοι δημιούργησαν την πολυνομία, τη γραφειοκρατία και την
πολυαρχία που εμποδίζουν τις επενδύσεις; Ποιοι δημιούργησαν το αντιπαραγωγικό
μοντέλο; Ποιοι μοίραζαν τις επιδοτήσεις και τα θαλασσοδάνεια;
Ποιοι μαγείρευαν τα στατιστικά στοιχεία της οικονομίας;
Ποιοι στελέχωσαν τη δημόσια διοίκηση, καθοδήγησαν και λειτούργησαν τον κρατικό
μηχανισμό;
Ποιοι, ποιοι, ποιοι …σταματώ εδώ, επειδή σκοπός μου δεν
είναι να κάνω διατριβή για το ποιος έφτασε τη χώρα εδώ που την έφθασε, αλλά και
επειδή η απάντηση σε όλα είναι προφανής και μπορεί να τη δώσει και ένα παιδί
του δημοτικού, πόσο μάλλον ένας μορφωμένος και φέρελπις νέος, όπως ο νέος και
νεαρός Καραμανλής.
Και η προφανής απάντηση είναι: όσα μας έφεραν εδώ και
χρειάζεται να τ’ αλλάξουμε είναι αποτέλεσμα των πολιτικών, των ενεργειών και
των παραλείψεων των δύο κομμάτων που και σήμερα κυβερνούν. Και μου είναι
αδύνατον να πιστέψω πως ένας νέος, έξυπνος και μορφωμένος άνθρωπος, όπως ο νέος
και νεαρός Καραμανλής, μπορεί να πιστεύει ότι οι καταστροφείς της χώρας μπορεί
να είναι και οι αναμορφωτές της.
Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι το εξής: ο νέος και
νεαρός Καραμανλής (που ετοιμάζεται, όπως λένε, να “κληρονομήσει” την έδρα του
πατέρα του στις Σέρρες ώστε στο μέλλον να γίνει ο “Καραμανλής Γ” της
συντηρητικής παράταξης) ποιους ακριβώς καταγγέλλει; Τους συγγενείς του; Την
παράταξή του; Το έτερον ήμισυ της σημερινής κυβέρνησης;
Εάν εννοεί αυτούς, έχει καλώς. Να βγει και να το πει καθαρά.
Και ‘γω και πολλοί άλλοι, που δεν ανήκουμε στα άκρα (ή τέλος πάντων αυτό που
κουτοπόνηρα και από πολιτική ιδιοτέλεια ορισμένοι βαφτίζουν ως “άκρα”), αλλά
είμαστε ευρωπαϊστές και μεταρρυθμιστές και σίγουρα δεν κυβερνήσαμε τη χώρα, θα
συμφωνήσουμε μαζί του.
Το κακό με τον νέο και νεαρό Καραμανλή όμως είναι ότι δεν
εννοεί αυτούς, αλλά τους “άλλους”, αυτούς που δεν κυβέρνησαν τη χώρα και δεν
έχουν ευθύνη για το κατάντημά της. Ή τέλος πάντων έχουν την όποια ευθύνη μπορεί
να έχουν τα (μικρά) κόμματα της αντιπολίτευσης επειδή δεν κατάφεραν να
ανατρέψουν τις κυρίαρχες πολιτικές που οδήγησαν τη χώρα στο γκρεμό.
Και μην μου πει κάποιος ότι φταίνε οι αντιδράσεις που
προβάλλονται ή τα συνδικάτα; Εξ όσων γνωρίζω, οι αντιδράσεις ούτε τις
πλειοψηφίες στη Βουλή ούτε τις υπουργικές αποφάσεις ανέτρεψαν ούτε βεβαίως
εμπόδισαν τις κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ να ασκήσουν τις πολιτικές που
ήθελαν, και φυσικά είναι η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ αυτές που ελέγχουν, όλα αυτά τα
χρόνια, το συνδικαλιστικό κίνημα. Αυτές είναι που στις εκλογές λαμβάνουν,
αθροιστικά, το 60-70% των ψήφων και των αντιπροσώπων.
Αυτό το καλαμπούρι που λέγεται κατά κόρον -και το αναπαράγει
άκριτα και αστόχαστα και ο νέος και νεαρός Καραμανλής- πρέπει επιτέλους να
σταματήσει. Είναι σαν να κατηγορούμε τη νοσοκόμα για το θάνατο του ασθενούς και
όχι τον γιατρό που τον χειρούργησε.
Εάν λοιπόν ο νέος και νεαρός Καραμανλής είναι ειλικρινής και
θέλει να γίνει πιστευτός θα πρέπει να σταματήσει να αναπαράγει τις κοινοτοπίες
και τις πομφόλυγες. Δεν μπορεί, τόσο ο ίδιος όσο και οι ομόδοξοί του, να
υπερασπίζονται την ευρωπαϊκή συνέχεια της χώρας, τον εξορθολογισμό του κράτους
και την παραγωγική ανασυγκρότηση της κοινωνίας με το επιχείρημα εκείνου του δολοφόνου
που κατηγορούσε τους αυτόπτες μάρτυρες ως υπευθύνους για το έγκλημα που ο ίδιος
διέπραξε…
