Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Πλήρωσε με τη ζωή της την αγάπη για τη δουλειά της



Στα όνειρά της περιλαμβανόταν η δημιουργία ενός διαδικτυακού μουσείου ζωγραφικής με έργα των μαθητών της. Υπηρέτησε με πάθος και ζήλο την τέχνη μεταδίδοντας στα παιδιά την ομορφιά των εικόνων και των εικαστικών.
Του Φώτη Κουτσαμπάρη
fkoutsamparis@makthes.gr
Ήθελε ο χριστουγεννιάτικος στολισμός του σχολείου να είναι προσεγμένος, να δώσει για άλλη μία φορά χαρά στους μαθητές, να τους περιβάλλει με μία αισιόδοξη πολύχρωμη γιορτινή ατμόσφαιρα. Έδωσε τη ζωή της για τα παιδιά, που τόσο αγαπούσε.

Η Ελευθερία Ρ., δασκάλα εικαστικών στο 21ο δημοτικό σχολείο Θεσσαλονίκης, στο γνωστό «τενεκεδένιο» στην οδό Τσέλιου στην Τούμπα, δεν θα βρίσκεται πια ανάμεσα στα παιδιά, όπως ήταν πάντα, οδηγώντας τα στα μονοπάτια των τεχνών και της δημιουργίας. Θα παραμείνει όμως στην καρδιά τους αγαπημένη για πάντα. Οι γωνιές του σχολείου, που φιλοτεχνήθηκαν από την ίδια, θα επιβεβαιώνουν την παρουσία και την ομορφιά της, κανείς από τους συναδέλφους, τους γονείς, όσους τη γνώριζαν δεν θα την ξεχάσει. Στη μνήμη της δεν θα σκοτεινιάζουν οι αίθουσες του δημοτικού σχολείου, αλλά θα λάμπουν, όπως έλαμπε η ίδια ονειρευόμενη ένα καλύτερο αύριο των παιδιών, τη βελτίωση του κόσμου μέσα από την τέχνη.
Η άτυχη δασκάλα, 41 ετών και μητέρα δύο κοριτσιών, που φοιτούν στο σχολείο όπου δίδασκε, ήθελε να στολίσει όλα τα σημεία του κτιρίου. Χθες το πρωί, στις 10, ανέβηκε στη σοφίτα του σχολείου, πάνω από το κλιμακοστάσιο. Εκεί ανεβοκατέβαινε συχνά, όπως δήλωσε στη «Μ» συνάδελφός της, και μάλιστα είχε κρεμάσει πάνω από το αίθριο ένα πλανητικό σύστημα. Ενδεχομένως να παραπάτησε και έπεσε πάνω σε πλεξιγκλάς, το οποίο υποχώρησε, με αποτέλεσμα η 41χρονη να πέσει από ύψος 10 μέτρων και να πεθάνει ακαριαία μπροστά στα μάτια παιδιών και συναδέλφων της. Οι δάσκαλοι σε πρώτη φάση απομάκρυναν τους μαθητές, για να μην αντικρίζουν το τραγικό θέαμα. Ο διευθυντής, μόλις αντίκρισε τη σορό της δασκάλας, υπέστη σοκ και μεταφέρθηκε στο γραφείο του. Αμέσως κλήθηκε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, αλλά ήδη ήταν αργά.
«Η δασκάλα εικαστικών τεχνών, θα έλεγα από υπερβάλλοντα ζήλο, θέλησε να στολίσει το σχολείο. Ανέβηκε πάνω σε μία σοφίτα, η οποία έχει ύψος 10 μέτρα από το κεντρικό κλιμακοστάσιο, και άρχισε να προετοιμάζει τις γιρλάντες. Για άγνωστο λόγο μάλλον γλίστρησε στη στέγη. Η γυναίκα βρέθηκε να πατά σε ένα άλλο σημείο της σοφίτας, που ήταν η οροφή του αίθριου, επίσης σε ύψος 10 μέτρων. Πέρασε το πλεξιγκλάς που σκέπαζε την οροφή του αίθριου και έπεσε στο πλακόστρωτο, σε σκληρό έδαφος. Χτύπησε στην αριστερή βρεγματοκροταφική κρανιακή χώρα και πέθανε ακαριαία παρουσία των συναδέλφων της και όσων παιδιών ήταν εκείνη τη στιγμή γύρω από το κλιμακοστάσιο», σημείωσε ο ιατροδικαστής Ματθαίος Τσούγκας, που εξέτασε τη σορό. «Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο συγκλονισμένο ήταν το προσωπικό και τα παιδιά. Οι δάσκαλοι προσπάθησαν να απομονώσουν τα παιδιά από το θέαμα. Η γυναίκα έπεσε κάτω. Ο θάνατος ήταν ακαριαίος. Δεν μπορούσαν να προσφέρουν τίποτα», λέει ο ίδιος.

ΚΛΕΙΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Οι δάσκαλοι ειδοποίησαν τους γονείς να πάρουν τα παιδιά τους από το σχολείο. Σημειώνεται ότι οι μαθητές παρέμεναν στις αίθουσες για μιάμιση ώρα, προκειμένου να μην αντικρίσουν το θέαμα. Ο περιφερειακός διευθυντής εκπαίδευσης έδωσε αμέσως εντολή να μεταβούν στο σχολείο ψυχολόγοι. «Μέσα από τη συνεργασία που έχουμε με την περιφερειακή διεύθυνση της εκπαίδευσης λάβαμε οδηγίες από τον περιφερειακό διευθυντή κ. Καρτσιώτη. Έφτασαν στο σχολείο ψυχολόγοι και σχολικοί σύμβουλοι για ψυχολογική υποστήριξη, η οποία θα παρασχεθεί και στην οικογένεια της εκλιπούσας, αν το θέλει. Ως σχολική κοινότητα έχουμε και την αγωνία και τη βούληση να προσπαθήσουμε να στηρίξουμε με όλους τους τρόπους την οικογένεια αλλά και το προσωπικό του σχολείου και τους μαθητές», αναφέρει στη «Μ» ο Μιχάλης Καλογραίας, διευθυντής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ανατολικής Θεσσαλονίκης.
Με απόφαση του υπουργείου Παιδείας το 21ο δημοτικό σχολείο θα παραμείνει κλειστό σήμερα, ημέρα κατά την οποία θα γίνει η κηδεία της άτυχης δασκάλας. «Το υπουργείο θα αποφασίσει και για κάποιες περαιτέρω ενέργειες» σύμφωνα με τον κ. Καλογραία.
Η εισαγγελία Θεσσαλονίκης ενημερώθηκε για το δυστύχημα και έκρινε ότι δεν υπάρχει λόγος διερεύνησης πιθανών κακοτεχνιών ή κατασκευαστικών αστοχιών, καθώς «το πλεξιγκλάς δεν κατασκευάστηκε, για να ανεβαίνει άνθρωπος», όπως μας είπε πηγή της εισαγγελίας. Ωστόσο η περιφερειακή διεύθυνση εκπαίδευσης διέταξε τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, προκειμένου να διαπιστωθούν τα ακριβή αίτια του δυστυχήματος.
«Εκφράζουμε τη βαθιά μας θλίψη για τον τραγικό θάνατο της συναδέλφου και δηλώνουμε την ειλικρινή μας συμπαράσταση στην οικογένειά της, στους συναδέλφους της εκπαιδευτικούς και στους μαθητές της», δήλωσε ο περιφερειακός διευθυντής εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας Θεόδωρος Καρτσιώτης, όταν πληροφορήθηκε το τραγικό γεγονός.


Ποια ήταν: Η Ελευθερία της τέχνης

Η κοινωνία της Θεσσαλονίκης, η εκπαιδευτική κοινότητα έχουν συγκλονιστεί από το συμβάν. Η Ελευθερία ήταν γνωστή για το ζήλο της στη δουλειά της, την αγάπη της για τα παιδιά και την τέχνη. Οι συνάδελφοί της τη χαρακτήριζαν «λαμπερή, υπερκινητική και ψυχή του σχολείου».
Γεννήθηκε το 1971 στην Αμμόχωστο της Κύπρου. Σπούδασε στη σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ και στο Universital de Barcelona, Facultat de Belles Artes. Ο σύζυγός της είναι καθηγητής στη σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Είχε συμμετάσχει σε εκθέσεις εικαστικών με έργα της. «Η παλαιότερη δουλειά της με το εργόχειρο, μία διαλογιστική διαδικασία με ισχυρό νεύμα εγκλεισμού μέσω της επανάληψης στην τελετουργική χειρωνακτική παραγωγή του έργου, καθαρίζει το νου, ανανεώνοντάς τον διαρκώς, μέσα από μικρές και μεγάλες συνειδητοποιήσεις συμβάντων ανάμεσα στο όνειρο, την επιθυμία και το πραγματικό», είχε γράψει μεταξύ άλλων κριτικός τέχνης για παλαιότερη έκθεση της Ελευθερίας.


Ψυχολόγοι: Στα παιδιά λέμε την αλήθεια και τα παρηγορούμε

Μετά το τραγικό συμβάν η προσοχή στρέφεται στην ψυχολογική κατάσταση των μαθητών. Ψυχολόγοι αναφέρουν ότι τα παιδιά πρέπει να μάθουν την αλήθεια αλλά χωρίς την τραγικότητά της. «Αν είναι να μιλήσει κάποιος μέσα στην τάξη, μπορεί να τους πει ότι κάποιες φορές συμβαίνουν αυτά τα δυστυχήματα. Δεν λέμε ότι έφυγε στον ουρανό, ότι έγινε άγγελος. Χρησιμοποιούμε τη λέξη θάνατος με τη σημείωση ότι, όταν αγαπάμε έναν άνθρωπο, δεν φεύγει από τις καρδιές μας κι ας έφυγε από τη ζωή. Προσπαθούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να εκτονώσουν το συναίσθημά τους, να κλάψουν, να θυμώσουν, να αντιδράσουν. Πρέπει επίσης να δούμε τι σκέφτονται και προπαντός εάν αισθάνονται ενοχές, για να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι δεν φταίνε. Διότι τα μικρά παιδιά για μία απώλεια ή έναν χωρισμό πιστεύουν ότι φταίνε. Οι ενοχές μπορούν να φέρουν και αρρώστια σε ένα παιδί», εξηγεί στη «Μ» η Ελένη Πατίδου, ψυχολόγος με κατεύθυνση στην κλινική-κοινωνική ψυχολογία. Αναφέρει επίσης ότι πρέπει να γίνει συνεννόηση μεταξύ εκπαιδευτικών και γονέων, ώστε να μη λένε διαφορετικά πράγματα. «Κάποιοι γονείς μπορεί να λένε ότι η δασκάλα έφυγε και πήγε στον ουρανό και διάφορα. Πρέπει να γίνει ενημέρωση των γονέων και να αποφασιστεί από κοινού τι θα γνωστοποιηθεί στους μαθητές. Το πρώτο βήμα είναι να ειπωθεί η αλήθεια αλλά όχι με την τραγικότητά της και το δεύτερο να εκφράσει το κάθε παιδί τι έχει μέσα στο μυαλό του, πώς σκέφτεται το γεγονός και τι αισθάνεται. Είναι πράγματι δύσκολη η αντιμετώπιση των παιδιών, θέλει διακριτικότητα και συνεννόηση. Βοηθά και η συμβολή των ψυχολόγων», τονίζει η κ. Πατίδου.