Πέρασαν τέσσερα χρόνια από την 17η Σεπτεμβρίου του 2007, τότε που, μια μέρα μετά την άνετη επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας στις βουλευτικές εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου, ο Κώστας Καραμανλής ανέβαινε και πάλι τα σκαλοπάτια του Προεδρικού Μεγάρου, για να λάβει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον Κάρολο Παπούλια.
Αυτή η αφετηρία της… δεύτερης σελίδας της «Νέας Διακυβέρνησης» ωστόσο, προδίκαζε ουσιαστικά και την άσχημη κατάληξή της, δυο χρόνια μετά, με την αναγκαστική προσφυγή στις κάλπες, τον Σεπτέμβριο του 2009, λόγω του πολιτικού «εκβιασμού» από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, ότι θα έσερνε τη χώρα σε κάλπες στις αρχές του 2010, με αφορμή τη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Εν μέσω μιας οικονομικής κρίσης που θέριευε επικίνδυνα.Το αποτέλεσμα των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2007, έφερε τη Νέα Δημοκρατία να έχει υποχωρήσει από το 45% του 2004 στο 42%. Κυρίως όμως, να έχει συρρικνωθεί η κοινοβουλευτική αυτοδυναμία της σε μόλις 152 βουλευτές. Με αποτέλεσμα η διακυβέρνηση που μόλις ξεκινούσε, να καταστεί όμηρος των… παραξενιών του κάθε βουλευτή, που απειλούσε ανά πάσα στιγμή να μην καταψηφίσει ένα νομοσχέδιο, και να ρίξει την κυβέρνηση. Η συνέπεια ήταν η κυβέρνηση να φοβάται την ίδια την Κοινοβουλευτική Ομάδα της, να μην τρέξει την εφαρμογή του προγράμματός της, όπως θα μπορούσε υπό άλλες συνθήκες, και να βρεθεί ευάλωτη απέναντι στον ακραίο λαϊκισμό του ΠΑΣΟΚ, το κάψιμο της Αθήνας, και την επί της ουσίας αναστολή των πάντων… μέχρι να πέσει η Νέα Δημοκρατία από την εξουσία.Εκείνες οι εκλογές ωστόσο, σηματοδότησαν ακόμη μια κρίσιμη παράμετρο, που έμελλε να καθορίσει τις εξελίξεις. Ο Γιώργος Παπανδρέου αμφισβητήθηκε από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, η αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ όμως, δεν ήρθε ποτέ. Έτσι, ο Γιώργος Παπανδρέου αναβαθμίστηκε, ενισχύθηκε μέσα από τη διαδικασία αμφισβήτησής του, και απέκτησε την πολιτική αυτοπεποίθηση που του έλειπε, τα πρώτα τρία χρόνια της παραμονής του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Ήταν τα χρόνια του «Γιώργο… άργησες». Οι εκλογές του 2007, υπήρξαν μάλλον η στιγμή της «δημιουργικής καταστροφής». Γιατί προδίκασαν το βίαιο τέλος της διακυβέρνησης Καραμανλή, και άνοιξαν τον δρόμο για την επιστροφή του παπανδρεϊσμού. Τις συνέπειες τις βιώνουμε στην καθημερινότητά μας. Ας προσέχαμε…
«Ε.Ν» …Με αποτέλεσμα η διακυβέρνηση που μόλις ξεκινούσε, να καταστεί όμηρος των… παραξενιών του κάθε βουλευτή, που απειλούσε ανά πάσα στιγμή να μην καταψηφίσει ένα νομοσχέδιο, και να ρίξει την κυβέρνηση..
Τώρα που είναι όλοι αυτοί οι σαλτιμπάγκοι της πολίτικης; έχουν τσίπα να ζητήσουν συγγνώμη από τον ελληνικό λαό;
