ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Ένα άρθρο της «Monde» πριν από μερικές εβδομάδες, περιέγραφε την πολιτική ηγεσία της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης ως «παιδική χαρά». Μια διαπίστωση την οποία έσπευσε να προσυπογράψει και ο αμερικανικός Τύπος, παραβλέποντας την αντίστοιχη ένδεια ηγεσίας που υπάρχει στην υπερδύναμη, και αποκαλύφτηκε σε όλη της την επικινδυνότητα, στις πρόσφατες διαπραγματεύσεις για την επέκταση του ορίου δανεισμού της αμερικανικής οικονομίας, την ώρα που η στάση πληρωμών πλησίαζε απειλητικά.
Με τη Συμφωνία των Βρυξελλών στις 21 Ιουλίου, η Ευρώπη έδωσε ένα πρώτο δείγμα γραφής, ότι έχει τη διάθεση να απαντήσει πολιτικά στις κερδοσκοπικές απειλές των αγορών και των Οίκων Αξιολόγησης. Και μετά… πήγε διακοπές.
Η Άνγκελα Μέρκελ βρίσκεται στην Ιταλία, όπως και ο Ντέιβιντ Κάμερον, ενώ ο Νικολά Σαρκοζί απολαμβάνει στιγμές ξεκούρασης στη γαλλική Ριβιέρα. Μονάχα ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι βρισκόταν στο γραφείο του, όταν οι αγορές αποφάσισαν να ξεχάσουν την Ελλάδα, και να πιέσουν μέχρι χρεοκοπίας την Ιταλία και την Ισπανία. «Όλα ή τίποτα», μοιάζει να είναι το στοίχημα των διεθνών κερδοσκόπων, προκειμένου να γονατίσουν το ευρώ.
Η κρίση της ευρωζώνης, σε συνδυασμό με το… υβρίδιο λύσης που δόθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, οδήγησε τα Χρηματιστήρια σε ράλι καθόδου, μέχρι τον πάτο του βαρελιού. Οι Οίκοι Αξιολόγησης έβγαλαν από τα συρτάρια τα σκονισμένα «αναθέματα» για την Ελλάδα, και αντί για τη χώρα μας, έγραψαν το όνομα της Ιταλίας και εκείνο της Ισπανίας. Και εγένετο χάος.
Η αντίδραση της «παιδικής χαράς»; Ό, τι αναμενόταν. Οι ηγέτες συνέχισαν τις διακοπές τους, και περιορίστηκαν σε μεταξύ τους τηλεφωνικές επικοινωνίες, μια μίνι τηλε-διάσκεψη. Μονάχα ο «Καβαλιέρε»… κυνηγούσε τα στελέχη των Οίκων Αξιολόγησης στο Μιλάνο, ίσως και να τους επιβίβασε σε πουλμανάκι για τα τουριστικά αξιοθέατα της… Σικελίας.
Ο Χοσέ Θαπατέρο διέκοψε τις διακοπές του, ο Ισπανός πρωθυπουργός όμως… δεν μετράει, καθώς δεν θα διεκδικήσει την επανεκλογή του στην αναμέτρηση του φθινοπώρου. Έτσι, η Ευρώπη εκπροσωπήθηκε δια του Ζοζέ Μπαρόζο, και του Όλι Ρεν. Με τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να χτυπάει καμπανάκι κινδύνου, και να καλεί σε άμεση και αδιαμφισβήτητη δράση. Και τον αρμόδιο για την Οικονομία Επίτροπο, να παραχωρεί συνέντευξη Τύπου.
Εκεί, ο Όλι Ρεν είπε πολλά. Παραδέχτηκε εμμέσως τον μονόδρομο της έκδοσης ευρωομολόγου. Επανέλαβε ότι η Ευρώπη έχει την πολιτική βούληση να αντιμετωπίσει την κρίση. Κατηγόρησε τις αγορές, επειδή δεν δείχνουν κατευνασμό μετά τη Συμφωνία των Βρυξελλών, της 21ης Ιουλίου.
Δύσκολα θα διαφωνήσει κανείς με τον ορθότητα όσων είπε ο Όλι Ρεν. Μόνο που δυστυχώς, ισχύει στην πράξη η ιστορική ρήση του ΜακΛούαν για τη δύναμη της επικοινωνίας: «Το μέσο είναι το μήνυμα». Όσο καλά και να τα λέει ο Όλι Ρεν, στα μάτια των αγορών δεν είναι κάτι περισσότερο από εκτελεστικό όργανο της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών.
Οι παραπάνω διαβεβαιώσεις θα είχαν άλλον αντίκτυπο αν είχαν προέλθει από μια κοινή συνέντευξη Τύπου της Άνγκελα Μέρκελ, του Νικολά Σαρκοζί, του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και του Ντέιβιντ Κάμερον. Πιθανόν, έχοντας στο πλευρό τους τον Ζαν-Κλοντ Τρισέ και τον διάδοχό του, Μάριο Ντράγκι.
Είπαμε όμως. Η «παιδική χαρά», συνέχισε τις διακοπές της. Και η Ευρώπη δοκιμάζεται.
