Το παράδειγμα της άτακτης υποχώρησης στην οποία υποχρεώθηκε η Κριστίν Λαγκάρντ, λόγω της θύελλας αντιδράσεων που προκάλεσαν οι δηλώσεις συσχέτισης της Ελλάδας με τον… Τρίτο Κόσμο, δηλώσεις εξόχως μειωτικές και προσβλητικές για τη χώρα και τον λαό της, δείχνει τη δύναμη του διαδικτύου και ειδικότερα των social media.
Η επανάσταση της παρεμβατικότητας των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι μια πραγματικότητα με την οποία καλούνται να… περπατήσουν εφεξής πολιτικοί και δημόσιοι παράγοντες. Όσοι δε συνεχίζουν να την αγνοούν ή να την αρνούνται, επιχειρώντας να παραμείνουν προσκολλημένοι στη συμβατική και ξεπερασμένη προσέγγιση των «ανοιχτών διαύλων» με τα παλαιά, τα ξεπερασμένα ΜΜΕ, μοιάζουν καταδικασμένοι να απωθηθούν άγαρμπα στο περιθώριο του μέλλοντος.
Το ζήσαμε στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, συνεχίζουμε να το διαπιστώνουμε στην καθημερινή ρητορική πολλών εκπροσώπων του πολιτικού συστήματος. Ξύλινος και «στρογγυλός» λόγος, τις περισσότερες φορές με επιφανειακή προσέγγιση των θεμάτων, χωρίς βαθιά γνώση, χωρίς δυνατότητα ανάλυσης και σύνθεσης των δεδομένων που αναπροσαρμόζονται με εξαιρετικά γοργούς ρυθμούς.
Εμμονή στα συμβατικά ΜΜΕ, η απήχηση των οποίων είναι σήμερα εμφανώς συρρικνωμένη, και η εικόνα τους συμβαδίζει με το παλαιό που πρέπει να καταστεί σύντομα παρελθόν. Και φυσικά, πλήρης απουσία ή επιδερμική ενασχόληση με το χωρίς σύνορα κοινό του διαδικτύου και των social media. Εκεί όπου παίζεται το μέλλον, εκεί όπου προετοιμάζεται η «επόμενη Ελλάδα».
Το παράδειγμα της Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία βρέθηκε «κρεμασμένη» επικοινωνιακά, κυρίως στο Twitter, μετά τις αχαρακτήριστες δηλώσεις της για την Ελλάδα και μια κοινωνία η οποία έχει προ πολλού ξεπεράσει τα όριά της, θα πρέπει πλέον να… διδάσκεται σε σεμινάρια πολιτικής επικοινωνίας. Και όσοι κρίνονται υστερήσαντες, να κάνουν χώρο για τις γενιές που έρχονται.
