28 Ιανουαρίου 1986, Ακρωτήριο Κανάβεραλ, Φλόριντα. Μόλις 73 δευτερόλεπτα ήταν αρκετά, για να μετατραπεί σε τραγωδία, αυτό που είχε ξεκινήσει σαν μία μεγάλη γιορτή.
Το διαστημικό λεωφορείο Challenger, ήταν έτοιμο για τη 10η αποστολή του στο διάστημα, μία αποστολή τελείως διαφορετική από πολλές απόψεις. Πρώτα απ’ όλα, γιατί σε αυτήν συμμετείχε για πρώτη φορά απλός πολίτης, η Christa McAuliffe, δασκάλα από το New Hampshire, της οποίας το προγραμματισμένο μάθημα από το διάστημα, επρόκειτο να παρακολουθήσουν παιδιά σε ολόκληρη τη χώρα.
Ήταν τέτοια η δημοσιότητα που είχε δοθεί στη συγκεκριμένη αποστολή, που για πρώτη φορά η εκτόξευση ενός διαστημικού λεωφορείου θα μεταδίδονταν ζωντανά από την τηλεόραση, ενώ εξέδρες είχαν στηθεί στην περιοχή του Διαστημικού Κέντρου «Κένεντι», ώστε συγγενείς του πληρώματος, να παρακολουθήσουν από κοντά μία ακόμη «παράσταση» της υψηλής τεχνολογίας.
Κανείς τους δεν φαντάζονταν τι θα επακολουθούσε. Ένα λεπτό και 13 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευση και ενώ το Challenger βρισκόταν σε ύψος 16,66 χιλιομέτρων πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό, τα χαμόγελα πάγωσαν. Στις τηλεοράσεις, στο κέντρο ελέγχου της NASA, παντού.
Το Challenger εκρήγνηται στέλνοντας στο θάνατο και τα 7 μέλη του πληρώματος. Όπως εξακριβώθηκε αργότερα, υπεύθυνη για την τραγωδία ήταν η αστοχία δύο λαστιχένιων δακτύλιων, που είχαν σχεδιαστεί για να διαχωρίζουν τα τμήματα των προωθητήρων. Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, η αστοχία οφειλόταν στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες που επικρατούσαν την ημέρα της εκτόξευσης.
Οι συνέπειες της τραγωδίας, υπήρξαν καθοριστικές όχι μόνο για τη μετέπειτα ζωή των συγγενών των θυμάτων, αλλά και για ολόκληρο το διαστημικό πρόγραμμα της NASA, η οποία προχώρησε για χρονικό διάστημα 32 μηνών στη ματαίωση όλων των αποστολών στο διάστημα. Σήμερα, 25 χρόνια μετά, το βίντεο της έκρηξης του Challenger εξακολουθεί να συγκλονίζει.
real.gr
