Το καλοκαίρι είναι εποχή έντονης κινητικότητας. Οι άνθρωποι ταξιδεύουν προς κάθε γωνιά της χώρας για να απολαύσουν τις διακοπές τους. Πολλοί επιστρέφουν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους, όχι μόνο για να χαλαρώσουν σε γνώριμα λημέρια, αλλά και για να συναντήσουν αγαπημένα πρόσωπα.
Ιδιαίτερη συναισθηματική αξία έχουν οι επισκέψεις σε σπίτια όπου οι οικοδεσπότες είναι ηλικιωμένοι και μοναχικοί. Η χαρά τους είναι απερίγραπτη. Τα πρόσωπά τους φωτίζονται, και η καλοκαιρινή μονοτονία της μοναξιάς δίνει τη θέση της στην ψυχική ανάταση που τόσο έχουν ανάγκη.
«Όταν μου είπε η ανιψιά μου, που μένει στην Αθήνα, ότι θα έρθει, η χαρά μου ήταν μεγάλη. Ανυπομονούσα να τη δω, να την αγκαλιάσω. Ήρθε η ώρα και ανταμώσαμε. Μόνο το γέλιο της αρκεί για να με κάνει χαρούμενο», μας λέει ο κ. Σάββας Αρσένογλου, κάτοικος Νυμφόπετρας.
Από την πλευρά της, η κ. Μαρία Χαλκίδου–Γιαννακίδου δεν έκρυψε τη συγκίνησή της:
«Τι να πω για τον θείο μου... Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος. Κάθε φορά που ανταμώνουμε, αναπολούμε στιγμές από το παρελθόν και συγκινούμαστε. Τον αγαπώ και τον σέβομαι απεριόριστα.»
Οι επισκέψεις αυτές δεν είναι απλώς ευκαιρία για ξεκούραση. Είναι γέφυρες που ενώνουν γενιές, αναζωπυρώνουν μνήμες και γεμίζουν τις καρδιές με αγάπη. Παλιοί γνώριμοι ανταμώνουν, θυμούνται παιδικά χρόνια, γελούν, συγκινούνται. Και μέσα από αυτές τις στιγμές, η μοναξιά χάνει τη δύναμή της.
Λίγη ώρα μετά την άφιξη της στην γενέτειρά της τη Νυμφόπετρα, η κ. Χαλκίδου
–Γιαννακίδου δέχτηκε τις φίλες της
Στην αναμνηστική φυτογραφία η κ. Χαλκίδου - Γιαννακίδου με τις κυρίες: Μαίρη Λαμπαδαρίδου, Θεοδώρα Θώτου - Ιακώβογλου και την κ. Μαρία Γιαννακίδου
Χρήστος Γιαννακίδης
