Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Η “άλλη συναίνεση” του Βενιζέλου

ΡΩΜΥΛΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ
Μετά την επιστροφή του από το πρώτο Eurogroup στο οποίο συμμετείχε ως αρμόδιος για τα δημοσιονομικά της χώρας, ο Ευάγγελος Βενιζέλος τηλεφώνησε στον Αντώνη Σαμαρά...
 Προκειμένου να τον ενημερώσει για τις διήμερες εργασίες του Συμβουλίου, να τον καταστήσει κοινωνό της αλήθειας που… δεν αναφέρθηκε στο κοινό ανακοινωθέν, αλλά ούτε και στα ρεπορτάζ των διεθνών ΜΜΕ, και να μιλήσει και πάλι για την ανάγκη εθνικής συνεννόησης. Όχι ως εκβιαστικό προαπαιτούμενο για να συνεχίσει η Ελλάδα να χρηματοδοτείται από την τρόικα, αλλά ως εθνικό ζητούμενο, προκειμένου να διαμορφωθούν καλύτερες συνθήκες για το μέλλον.
Εκεί ακριβώς βρίσκεται και η ειδοποιός διαφορά του Ευάγγελου Βενιζέλου από το υπόλοιπο πολιτικό δυναμικό του ΠΑΣΟΚ, και όχι μόνο. Ο αντιπρόεδρος και Υπουργός Εθνικής Οικονομίας δείχνει με πράξεις πως αντιλαμβάνεται ο ίδιος την έννοια της εθνικής συνεννόησης. Όχι προσχηματικά, ούτε εκβιαστικά. Με πράξεις και πρωτοβουλίες, στον κατάλληλο χρόνο.
Στοιχειώδες πολιτικό τακτ, πόσο μάλλον ευφυία, θα είχε παρακινήσει τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου να πράξει κάτι αντίστοιχο, όταν εκπροσωπούσε εκείνος την Ελλάδα στα Συμβούλια Eurogroup. Δεν το έκανε ποτέ. Και έτσι, επέτεινε το κλίμα καχυποψίας μεταξύ της Κυβέρνησης και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, καθιστώντας εκ των πραγμάτων μη ρεαλιστική την όποια συζήτηση για συναίνεση.
Αυτό είναι το πολιτικό πλεονέκτημα του Ευάγγελου Βενιζέλου, που μένει να αποδειχθεί στην πράξη αν θα εξελιχτεί σε επαρκή συνιστώσα, για να φρενάρει αρχικά, και στη συνέχεια να ανατρέψει την πορεία κοινωνικής φθοράς και αποδοκιμασίας της Κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ.