Στους δρόμους να τσακίσουμε τη “συγκυβέρνηση” Παπανδρέου - Βενιζέλου & όλους τους ταγούς της παρηκμασμένης αστικής δημοκρατίας!Λαϊκές συνελεύσεις και επιτροπές πάλης παντού – Γενική πολιτική απεργία διαρκείας- εμπρός για την εξουσία των εργατών
OΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΙΟΥΝΗ
Υπό το φόβο της ενδόρρηξης και κατάρρευσης της κυβέρνησής του μετά το φιάσκο της σύστασης κυβέρνησης “κοινής αποδοχής” με τη Νέα Δημοκρατία, ο Παπανδρέου προτίμησε να “συγκυβερνήσει” με το μεγαλύτερο εσωκομματικό του αντίπαλο.
Διορίζοντας τον Ευάγγελο Βενιζέλο αντιπρόεδρο και υπουργό Οικονομικών, καθώς τρεις κορυφαίοι «τεχνοκράτες» (Παπαδήμος, Στουρνάρας, Διαμαντούρος αρνήθηκαν να αναλάβουν το υπουργείο Oικονομικών, ο Πρωθυπουργός επιχειρεί τα επανενώσει το αυτοδιαλυόμενο Κόμμα του, προκειμένου να ψηφισθεί τουλάχιστον το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα (Μνημόνιο 2) μέχρι τα τέλη Ιουνίου.
Αυτός ο “πολυετής προϋπολογισμός” (2012-15) εφόσον ψηφισθεί, θα δεσμεύει κάθε αστική κοινοβουλευτική κυβέρνηση, ασφαλίζοντας τυπικά την εφαρμογή του Μνημονίου 2, τους διεθνείς δανειστές της Ελλάδας και τους ίδιους τους Έλληνες καπιταλιστές.
Πριν από τον ανασχηματισμό και υπό το φόβο ανεξέλεγκτων πολιτικών - κοινωνικών ταραχών στην Αθήνα και μιας πλήρους -πολύ χειρότερης από εκείνη που ακολούθησε μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers- αποσταθεροποίησης του παγκόσμιου καπιταλισμού, οι ΗΠΑ είχαν ουσιαστικά επιβάλλει στην σπαρασσόμενη από την κρίση Ε.Ε. να συμφωνήσει στην παροχή της 5ης δόσης του δανείου της τρόικας προς την Ελλάδα, παρότι δεν είχε εκπληρωθεί ο μέχρι πρότινος απαραίτητος -για την συνέχιση της διεθνούς δανειοδότησης- όρος της συναίνεσης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.
Το σενάριο αυτό δεν μπόρεσε να πραγματοποιηθεί τόσο γιατί αντιδρούσε, για ιδιοτελείς λόγους η πλειοψηφία και των δύο κομμάτων, όσο, κυρίως, γιατί η μεγάλη πλειοψηφία του λαού τάσσεται ενάντια σε ένα ακόμα πιο άγριο Μνημόνιο από αυτό που έχει ήδη ανακοινωθεί που θα καλούνταν να επιβάλλει μια “εθνο-ενωτική” κυβέρνηση.
Είναι η είσοδος των μαζών στο προσκήνιο της πάλης των τάξεων και της πολιτικής, ειδικά μετά την έναρξη των παλλαϊκών συγκεντρώσεων στις κεντρικές πλατείες όλης της χώρας, με κορυφαίες εκδηλώσεις την συγκέντρωση εκατοντάδων χιλιάδων την Kυριακή 5η Iουνίου στο Σύνταγμα και η γενική απεργία της 15ης Iουνίου, με την ανυποχώρησητ αντίσταση των εργατών και της νεολαίας στην ασύλληπτη αστυνομική βία και καταστολή, ο παράγοντας που ανέτρεψε καταρχάς τα σχέδια της Τρόικα και της ελληνικής αστικής τάξης για μια τέτοια κυβέρνηση.
Ούτε η “προστασία” του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου προς τον χρεοκοπημένο ελληνικό καπιταλισμό, ούτε ο σάπιος συμβιβασμός μεταξύ των εξίσου χρεοκοπημένων πολιτικών, Παπανδρέου και Βενιζέλου, μπορεί να σώσει αυτήν ή όποια άλλη αστική κυβέρνηση από την έκρηξη της λαϊκής οργής ενάντια σε όλους τους ταγούς του συστήματος, ενάντια στο ίδιο το σύστημα και τα μέτρα κοινωνικού κανιβαλισμού που προσπαθούν να επιβάλλουν.
Το ΕΕΚ καλεί την εργατική τάξη και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα σε συνεχή, ανυποχώρητο αγώνα για να φύγουν όλοι τους -το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, το ΛΑΟΣ, η ΔΗΣΥ και όσοι στην γραφειοκρατική συμβιβασμένη αριστερά προτάσσουν τις εκλογές έναντι της ταξικής πάλης για την ανατροπή της κυβέρνησης στους δρόμους και μια εργατική επαναστατική διέξοδο από την κρίση.
Tώρα περισσότερο από ποτέ απαιτείται η συγκρότηση ενός ανεξάρτητου από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία Κέντρου Aγώνα των εργατών που θα συγκεντρώσει λαϊκές συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα, σωματεία και κάθε αγωνιστή για να οργανώσουμε μια γενική πολιτική πανεργατική απεργία διαρκείας, για την ανατροπή της κυβέρνησης Παπανδρέου-Βενιζέλου και κάθε άλλης αστικής κυβέρνησης, για την εξουσία των εργατικών συμβουλίων, την διαγραφή ολόκληρου του χρέους, την έξοδο από την ΕΕ, την κοινή πάλη με τους Ευρωπαίους εργάτες για τη διάλυση της Ε.Ε. και τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης.
Τώρα είναι αναγκαία όσο ποτέ η συσπείρωση της επαναστατικής πρωτοπορείας της εργατικής τάξης και της νεολαίας σε ένα επαναστατικό, διεθνιστικό, αντιγραφειοκρατικό Κόμμα, σε μια οργάνωση μάχης που θα παλεύει στον συνδικαλιστικό, πολιτικό και ιδεολογικό τομέα, για τη χειραφέτηση της εργατικής τάξης από τη μισθωτή δουλεία και την απελευθέρωση της κοινωνίας από κάθε εξουσιαστική σχέση εκμετάλλευσης, καταπίεσης και υποταγής.
Γραφείο Τύπου ΕΕΚ
