Η θυσία των «κηπουρών», όπως έμειναν πλέον στην ιστορία στενοί συνεργάτες του Γιώργου Παπανδρέου που πριμοδοτήθηκαν με κάποιο υπουργικό πόστο, χωρίς παραστάσεις και προϋπηρεσία στη μάχιμη πολιτική ή ακόμη και στο ΠΑΣΟΚ, ήταν απολύτως αναμενόμενη.
Η έκτασή της όμως, ήταν εκείνη που εξέπληξε. Ο Πρωθυπουργός θα επιθυμούσε να μην αποχωριστεί την Τίνα Μπιρμπίλη, και μάλιστα κατά τρόπο που την «τσαλάκωσε», μιας και εκείνος που τη διαδέχτηκε ήταν ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, με τον οποίο είχε έντονη αντιπαράθεση το τελευταίο διάστημα, για το «χαράτσι» με τους ημιυπαίθριους και τα αυθαίρετα.
Ακόμη περισσότερο και από την «πράσινη Τίνα» όμως, ο Γιώργος Παπανδρέου «μάτωσε» με τη θυσία του Γιάννη Πανάρετου, που σηματοδοτεί μια μεγάλη πολιτική νίκη της Άννας Διαμαντοπούλου, με ό, τι συνεπάγεται αυτό για τους μελλοντικούς συσχετισμούς εξουσίας στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ.
Η Υπουργός Παιδείας είχε ζητήσει πολλές φορές την απομάκρυνση του υφυπουργού της, καθώς ο Γιάννης Πανάρετος εμφανιζόταν να ακολουθεί αυτόνομη πολιτική, συνομιλώντας απευθείας με το Μέγαρο Μαξίμου.
Ήταν άλλωστε ίσως ο πιο στενός, διαχρονικά, συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου, από την εποχή που αμφότεροι βρέθηκαν στο υπουργείο Παιδείας, στις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ούτε ήταν τυχαίο το γεγονός ότι στον Γιάννη Πανάρετο ανατέθηκε η υλοποίηση του «opengov», μιας διαδικασίας πάνω στην οποία είχε επενδύσει πολλά το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά στο τέλος «δαιμονοποιήθηκε».
Ο Γιάννης Πανάρετος είχε ανοίξει και ένα βαθύ μέτωπο με την πανεπιστημιακή κοινότητα, με τους καθηγητές να τον κατηγορούν για την τακτική διαχείρισης των κονδυλίων για την έρευνα, ενώ έφτασαν στο σημείο να απειλούν και με προσφυγές στη Δικαιοσύνη.
Πλέον, το υπουργείο Παιδείας έγινε αμιγώς… θηλυκή υπόθεση, και η Άννα Διαμαντοπούλου θα έχει την άνεση να χαράξει τη στρατηγική της για το μέλλον, χωρίς τον μόνιμο «πονοκέφαλο» του Γιάννη Πανάρετου.
