ΜΑΡΙΚΑ ΛΥΣΙΑΝΘΗ
Είναι από τους λίγους πολιτικούς που, πραγματικά, χαίρεσαι να τους ακούς. Ειδικά όταν έχει κέφια, ο Ευάγγελος Βενιζέλος μπορεί να σου λέει μπροστά στα μάτια σου ότι… δεν κάνεις για μια δουλειά, και εσύ να τον ευχαριστείς, επειδή έχεις μείνει με την εντύπωση ότι σου αφιέρωσε έναν εξαιρετικά κολακευτικό χαρακτηρισμό.
Κάτι τέτοιο συνέβη με τη σημερινή ομιλία του στο συνέδριο του Economist. Τη «στρογγυλή τράπεζα», που ούτε στρογγυλή είναι, ούτε τράπεζα. Εκτός αν αναφερόμαστε στην ευκολία με την οποία αραδιάζει η πλειοψηφία των ομιλητών θέσεις χωρίς γωνίες, στρογγυλές στα όρια της… εγκυμοσύνης.
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας είπε πολλά. Ουσιαστικά απάντησε στον Όλι Ρεν, τις Βρυξέλλες και όλους εκείνους τους πρόθυμους εκ των δανειστών μας, που θέλουν να υποχρεώσουν τον Παπανδρέου, τον Σαμαρά και τους υπόλοιπους, να απαρνηθούν την εντολή που έχει λάβει ο καθένας από τον ελληνικό λαό. Έστω κι αν, στην περίπτωση του Πρωθυπουργού, πρόκειται για μια «θαμπή εντολή», κατά το «θαμπό δαχτυλίδι» που έλεγε ο αδελφός του, αναφερόμενος στην άνευ όρων παράδοση του ΠΑΣΟΚ από τον Σημίτη στον Οίκο των Παπανδρέου.
Η βιαστική καθημερινότητα, οδήγησε στο να παραμερίσει σε δεύτερη μοίρα, μια αποστροφή της ομιλίας του Ευάγγελου Βενιζέλου, που κάνει την ατάκα περί «απώλειας της πολιτικής διεύθυνσης της χώρας», με την οποία έδειχνε με νόημα τον Γιώργο Παπανδρέου, να… κοκκινίζει από τη ντροπή της.
«Μακάρι να αρκούσε η πολιτική συναίνεση και η συνεννόηση των πολιτικών κομμάτων. Ποιος μας λέει ότι συμφωνία των κομμάτων σημαίνει και συμφωνία της κοινωνίας, όταν έχουμε μια τέτοια κρίση αντιπροσωπευτικότητας και νομιμοποίησης;».
Δηλαδή, αυτό που είπε ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι ότι… και το ΠΑΣΟΚ, πιθανόν να είναι σήμερα ένα «πουκάμισο πολιτικά αδειανό». Και να μην έχει κοινωνικές αναφορές. Να μην πιστεύουν δηλαδή σε αυτό οι πολίτες. Επομένως και η Κυβέρνησή του να μην έχει… πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση. Έτσι δεν είναι, κύριε Υπουργέ;
