Νίκος Χουντής: Από πότε έχουν οι τράπεζες να αποδώσουν τα ποσά των αδρανών καταθέσεων στο ελληνικό δημόσιο;

        Η Ελλάδα είναι, ίσως, η μόνη χώρα στην ΕΕ που το 2012 δεν διέθεσε καν στοιχεία για το ύψος των αδρανών καταθέσεων που βρίσκονται στις ελληνικές τράπεζες και οι οποίες, σύμφωνα με πάγια νομοθεσία, περιέρχονται στο ελληνικό δημόσιο.

 Η Ελλάδα είναι ίσως η μόνη χώρα στην ΕΕ, που το 2012 δεν έδωσε στοιχεία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το ύψος των αδρανών καταθέσεων που υπάρχουν στις ελληνικές τράπεζες και οι οποίες, σύμφωνα με νομοθεσία που ισχύει αδιαλείπτως από το 1942, οφείλουν να τις μεταβιβάζουν στο ελληνικό δημόσιο «μετά την παρέλευση 20 ετών από την τελευταία κίνηση του λογαριασμού». Αυτό προκύπτει από απάντηση του Επιτρόπου Εσωτερικής Αγοράς της ΕΕ, κ. Μπαρνιέ, σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Χουντή.

Ο Νίκος Χουντής στην ερώτησή του, αφού έκανε αναφορά στο σχέδιο νόμου της ελληνικής κυβέρνησης για τη «μεταβίβαση στο ελληνικό δημόσιο των αδρανών καταθέσεων που ‘λιμνάζουν’ μέχρι σήμερα στις ελληνικές τράπεζες», ζητούσε από την Κομισιόν να δώσει στοιχεία για την «τάξη μεγέθους των αδρανών καταθέσεων σε ελληνικές τράπεζες», αλλά και διευκρινίσεις για το ύψος των μεταβιβασθέντων αδρανών καταθέσεων την τελευταία δεκαετία.

Στην απάντησή του ο ευρωπαίος Επίτροπος, δηλώνει μεταξύ άλλων ότι η Ελλάδα ποτέ δεν διαβίβασε στοιχεία για το ύψος και τις διαδικασίες των αδρανών καταθέσεων, όπως έκαναν 23 κράτη μέλη της ΕΕ, και επομένως «δεν διαθέτει στοιχεία σχετικά με την προσέγγιση που ακολουθούν οι ελληνικές τράπεζες έναντι των πελατών τους», σημειώνοντας ότι «η ερώτηση αυτή θα πρέπει να απευθυνθεί στις ελληνικές δημόσιες αρχές». Συνεχίζοντας την απάντησή του, ο κ. Μπαρνιέ, αναφέρει ότι «στην Ελλάδα, ο νόμος 1195/1942 προβλέπει ότι τα ποσά που τηρούνται σε αδρανείς καταθέσεις μεταβιβάζονται από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στο Ελληνικό Δημόσιο μετά την παρέλευση 20 ετών από την τελευταία κίνηση του λογαριασμού».

Σχολιάζοντας την απάντηση του κ.Μπαρνιέ, ο Νίκος Χουντής δήλωσε τα εξής:

«Ενώ οι αδρανείς καταθέσεις, κατά πάγια νομοθεσία που ισχύει και στα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ, θα έπρεπε να αποδίδονται στο ελληνικό Δημόσιο, η είσπραξή τους γινόταν αντικείμενο ‘παζαρέματος’ με το χρηματοπιστωτικό ‘σύστημα’. Οι αδρανείς καταθέσεις στην Ελλάδα, πολύ συχνά, αποτελούσαν κίνητρο και αντικείμενο ενδοτραπεζικών σκανδάλων, αλλά και σημαντική πηγή ρευστότητας για τις ίδιες τις τράπεζες. Η ανωτέρω απάντηση της Κομισιόν ότι δεν διαθέτει στοιχεία και η παρότρυνσή της να απευθύνουμε το ερώτημα για το ύψος και τις διαδικασίες είσπραξης των αδρανών καταθέσεων στις ελληνικές αρχές προκαλεί ερωτηματικά για το κατά πόσο, τουλάχιστον τα τελευταία 5 χρόνια, εισπράχθηκαν από το ελληνικό Δημόσιο αυτά που οι νόμοι ορίζουν για τις αδρανείς καταθέσεις. Καλούμε, λοιπόν, το Υπουργείο Οικονομικών  να δώσει πλήρη στοιχεία για τις αποδόσεις των αδρανών καταθέσεων από τις τράπεζες στο ελληνικό Δημόσιο, κατά την τελευταία, τουλάχιστον, πενταετία. Περιμένουμε...».

Ακολουθεί η πλήρης απάντηση του Επιτρόπου Μπαρνιέ:

«EL

E-001112/2013

Απάντηση του κ. Barnier εξ ονόματος της Επιτροπής

Δεν υπάρχει νομοθεσία της ΕΕ που να ρυθμίζει τη χρήση αδρανών λογαριασμών και οι συνθήκες διαφέρουν από το ένα κράτος μέλος στο άλλο.  Σύμφωνα με στοιχεία που διαβίβασαν 23 κράτη μέλη το 2012, τα οποία δεν ήταν διαθέσιμα για την Ελλάδα, υπάρχουν 3 κύριοι τύποι προσεγγίσεων όσον αφορά τους αδρανείς λογαριασμούς: 

Σε ορισμένα κράτη μέλη, τα ποσά που τηρούνται σε αδρανείς λογαριασμούς παραμένουν για πάντα στην κυριότητα των πελατών και συνεπώς δεν είναι διαθέσιμα για άλλο σκοπό.

Σε αρκετά κράτη μέλη η νομοθεσία προβλέπει την παραγραφή ή τον αποκλεισμό του δικαιώματος, που σημαίνει ότι ο πελάτης παύει να έχει δικαίωμα επί της κατάθεσης μετά την παρέλευση συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος κατά το οποίο ο λογαριασμός παρέμεινε αδρανής. Ωστόσο, δεν υπάρχει συγκεκριμένη νομοθετική διάταξη που να προβλέπει τι συμβαίνει με τις καταθέσεις μετά την πάροδο του εν λόγω χρονικού διαστήματος.

Σε ορισμένα κράτη μέλη, τα κεφάλαια είτε μεταβιβάζονται στο Δημόσιο είτε χρησιμοποιούνται για ειδικούς σκοπούς από την κυβέρνηση. Σε δύο από τα εν λόγω κράτη μέλη, μέρος των αδρανών καταθέσεων διοχετεύεται σε έργα κοινωνικής πρόνοιας, ενώ το μεγαλύτερο μέρος τους παραμένει διαθέσιμο για ενδεχόμενες διεκδικήσεις.

Η Επιτροπή δεν διαθέτει στοιχεία σχετικά με την προσέγγιση που ακολουθούν οι ελληνικές τράπεζες έναντι των πελατών τους. Η ερώτηση αυτή θα πρέπει να απευθυνθεί στις ελληνικές δημόσιες αρχές.

Στην Ελλάδα, ο νόμος 1195/1942 προβλέπει ότι τα ποσά που τηρούνται σε αδρανείς καταθέσεις μεταβιβάζονται από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στο Ελληνικό Δημόσιο μετά την παρέλευση 20 ετών από την τελευταία κίνηση του λογαριασμού.»