Η δημοσιοποίηση της ανάλυσης της Εθνικής Τράπεζας για τον αντικατοπτρισμό του μέλλοντός μας, σε μια δυνητική επιστροφή της Ελλάδας στο καθεστώς της δραχμής, προκάλεσε φυσικά ψυχολογικό σοκ σε μια κοινωνία υποψιασμένη, αν και όχι πλήρως συνειδητοποιημένη για το τι ακριβώς διακυβεύεται στην αναμέτρηση της 17ης Ιουνίου.
Ας προσπεράσουμε τον αδιόρθωτο καθωσπρεπισμό ορισμένων, ακόμη και στα ΜΜΕ, που έσπευσαν να κατηγορήσουν την Εθνική Τράπεζα για σκοπιμότητα, αναφορικά με τη χρονική συγκυρία δημοσιοποίησης της έκθεσης, σφυρίζοντας την ίδια στιγμή αδιάφορα για τα συμπεράσματα που η έκθεση αυτή καταγράφει.
Και ας σταθούμε στις παράπλευρες παρενέργειες της “Ελλάδας της δραχμής”. Της δυσοίωνης καθημερινότητας που κρύβεται πίσω από αριθμούς, όσο εντυπωσιακοί κι αν είναι στην ανάγνωσή τους. Εντυπωσιακοί μέσα στην απόγνωση που τους συνοδεύει, φυσικά.
Επιστρέφοντας στη δραχμή, η Ελλάδα θα αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή για τον πολιτισμένο κόσμο. Θα είναι η πρώτη χώρα που κάνει ένα τόσο σημαντικό, εθνικό πισωγύρισμα. Και ούτε καν στη δραχμή που προϋπήρχε του ευρώ. Αλλά σε ένα νόμισμα υποτιμημένο και παντελώς απαξιωμένο.
Η Ελλάδα δεν θα έχει τη δυνατότητα να βγει στις αγορές για να δανειστεί. Και λόγω της υποχρεωτικής εξόδου της από την ευρωζώνη, θα αποθαρρύνει κάθε ξένο επενδυτή που θεωρητικά θα μπορούσε να πειστεί να επενδύσει στη χώρα. Η δε επιστροφή μας στις αγορές, θα φαντάζει εξαιρετικά μακρινή, αν όχι άπιαστη πραγματικότητα.
Στο εσωτερικό της χώρας, θα υπάρξει μια πρωτοφανής υποχώρηση, διολίσθηση και υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών. Η συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης, σε συνδυασμό με την εκτίναξη των τιμών λόγω του πληθωρισμού, θα καταστήσει προβληματική, αν όχι δυσχερή, την απόπειρα κάθε οικογένειας να σταθεί στα πόδια της.
Η απώλεια εισοδήματος, καταθέσεων και ακίνητης περιουσίας, θα έχει προφανείς επιπτώσεις και στην ψυχολογία των Ελλήνων. Μια εξέλιξη που, σε συνδυασμό με την εκτόξευση της ανεργίας, θα δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μείγμα εθνικής μελαγχολίας. Θα υπονομεύσει δηλαδή κάθε προσπάθεια να επιστρέψει η Ελλάδα στον… πολιτισμό.
Καλό θα ήταν να αρχίσουμε να αντικρίζουμε κατάματα μια τόσο ζοφερή πραγματικότητα. Γιατί μονάχα έτσι υπάρχουν αντικειμενικές πιθανότητες να την αποτρέψουμε από το να εξελιχθεί σε… ζώσα εθνική πραγματικότητα. Όλα τα υπόλοιπα περιττεύουν.
