Μη διστάσετε να το παραδεχτείτε… Μπορεί ο Μαριάνο Ραχόι να έχει ελάχιστη σχέση φυσιογνωμικά με την αθλητική κορμοστασιά του Γιώργου Παπανδρέου, σε πολιτικό επίπεδο όμως, όσο περνάει ο καιρός, ο Ισπανός πρωθυπουργός μοιάζει όλο και περισσότερο με συμπαθή… κλώνο του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Ο ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος, που… δεν κουράστηκε στην πολιτική σταδιοδρομία του να μετρά ήττες από τον Χοσέ Θαπατέρο, προτού επικρατήσει στις προ μηνών εθνικές εκλογές της Ισπανίας, περίπου ως… αναγκαίο κακό, από τη στιγμή που η κοινωνία της χώρας της ιβηρικής χερσονήσου επιθυμούσε να τιμωρήσει τους Σοσιαλιστές για τα μέτρα λιτότητας και την ύφεση στην οποία είχε βυθιστεί η οικονομία, θυμίζει έντονα τον Γιώργο Παπανδρέου, λίγες εβδομάδες πριν από το δραματικό διάγγελμα του Καστελόριζου. Δηλαδή, πριν από την οικειοθελή προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης της τρόικας.
Ο Μαριάνο Ραχόι βλέπει την οικονομία να του ξεφεύγει. Θέλει λοιπόν να αποφύγει να έχει την τύχη της Ελλάδας, και να υποχρεωθεί να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου να βρει τα χρήματα που έχει ανάγκη, ώστε να αποφύγει την κατάρρευση.
Σε σχέση με την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, η Ισπανία είναι ογκώδες μέγεθος. Αν πέσει, το ευρώ τελείωσε την επόμενη στιγμή. Γι’ αυτό και τα διεθνή κερδοσκοπικά συμφέροντα έχουν επικεντρώσει την προσοχή τους στην Ισπανία. Μαζί και τις πιέσεις τους προς τη Μαδρίτη, καθώς αντιλαμβάνονται ότι ο Μαριάνο Ραχόι στερείται του ειδικού βάρους και της πληθωρικής προσωπικότητας ενός Φελίπε Γκονζάλεθ, ακόμη και ενός Μαριάνο Ραχόι.
Η εικόνα της χθεσινής, έκτακτης συνέντευξης Τύπου την οποία υποχρεώθηκε να παραχωρήσει ο Μαριάνο Ραχόι, ήταν εξόχως εύγλωττη και αποκαλυπτική. Ένας φοβισμένος πολιτικός, που δείχνει ότι κρύβει περισσότερα από όσα λέει, προσπαθούσε να πείσει ότι η Ισπανία δεν θα προσφύγει στη βοήθεια του μηχανισμού στήριξης του Μνημονίου. Και ότι θα διασώσει με ίδιες δυνάμεις τις ισπανικές τράπεζες που απειλούνται με κατάρρευση.
Αυτό που είπε ο Ραχόι βέβαια, στερείται λογικής. Γιατί, αν μια οικονομία σε υφεσιακή τροχιά όπως η ισπανική, διαθέσει δισεκατομμύρια ευρώ για τη διάσωση του τραπεζικού τομέα, το δημόσιος χρέος και το έλλειμμα θα εκτοξευτούν σε σημείο που τα spreads δανεισμού της Μαδρίτης θα θυμίζουν… Ελλάδα. Και θα καταδικάσουν την Ισπανία να βρεθεί εκτός αγορών, επομένως… στην αγκαλιά του Μνημονίου.
