Διαβλέποντας την… αφόρητη προδιάθεση του πολιτικού συστήματος να μην βρει κοινές συνισταμένες και να καταλήξει σε συνθέσεις που θα αποτρέψουν τη διολίσθηση της χώρας στην πλήρη ακυβερνησία, μέσω νέων εκλογών, οι Βρυξέλλες αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Να παρέμβουν. Άγαρμπα, άτσαλα και απροκάλυπτα, όπως άλλωστε έχουν κάνει και τόσες άλλες φορές στο πρόσφατο παρελθόν, στα χρόνια του Μνημονίου. Σημασία ωστόσο έχει η παρέμβαση. Και η στόχευσή της, που δεν είναι άλλη από την υπέρβαση του πολιτικού αδιεξόδου και τον τερματισμό της περιόδου ακυβερνησίας και αβεβαιότητας, που διέρχεται σήμερα ο τόπος.
Μετά τις δηλώσεις σειράς ηγετών και αξιωματούχων, ήρθε η… διακεκομμένη εκταμίευση της δόσης των 5,2 δισεκατομμυρίων ευρώ, ως έμπρακτη προειδοποίηση του… τι ακολουθεί. Της οδυνηρής πραγματικότητας την οποία θα κληθεί να αντιμετωπίσει η χώρα, στην περίπτωση που οι δανειστές αποφασίσουν να διακόψουν τη χρηματοδότηση της Ελλάδας. Ή, ακόμη χειρότερα ενδεχομένως, να επιτρέψουν τη ροή ενισχύσεων προς την Ελλάδα, μονάχα για να αποπληρώνει η χώρα τις ταμειακές εκκρεμότητές της προς… τους δανειστές.
Κάτι που θα συνεπάγεται ότι θα πρέπει να αναζητηθούν μέθοδοι και διαδικασίες, για να προκύψουν άμεσα πρωτογενή πλεονάσματα, μέσω των οποίων θα καταστεί εφικτή η συνέχιση της εσωτερικής λειτουργίας του κράτους. Δηλαδή, η πληρωμή μισθών και συντάξεων, καθώς και η αποζημίωση όσων ιδιωτών συνδιαλέγονται με το κράτος. Μια Δημοκρατία με… αστερίσκους. Και σίγουρα με προειδοποιητικές βολές.
