Η σημερινή γιορτή της γυναίκας, έρχεται να θυμίσει και να υπογραμμίσει την καταπίεση που υφίσταται, το ασθενές φύλο σε όλο τον πλανήτη.
Οι διακρίσεις και η παντός είδους εκμετάλλευση, εις βάρος της γυναίκας, έχουν «δικαιολογία», είτε θρησκευτικές, είτε κοινωνικές πεποιθήσεις που έχουν διαμορφωθεί κατά τους αιώνες, από τους εμπόρους των ψυχών και τους εντεταλμένους των βουλήσεων των Θεών.
Η πρόφαση μπορεί να είναι οποιαδήποτε, η ουσία είναι όμως η πως η συντελούμενη παγκόσμια αδικία κατά των γυναικών, γίνεται με την ανοχή (που σημαίνει συναίνεση) των «δυνατών» και προηγμένων κοινωνιών.
Όχι ότι οι δυτικές κοινωνίες έχουν λύσει το πρόβλημα της ενδοοικογενειακής βίας και του εμπορίου της γυναίκας, ωστόσο βρίσκονται ένα βήμα μπροστά.. έχουν τη δυνατότητα πέρα από ειδικούς ψυχαναγκασμούς να αντιδράσουν.
Για την Ελλάδα, η γυναίκα αυτές τις δύσκολες ώρες, έχει ένα ιδιαίτερο ρόλο. Πάντα τον είχε σε ανάλογες στιγμές.
Είναι ο βασικός παράγοντας κοινωνικής συνοχής.
Είναι η μητέρα που κρατάει δεμένη την οικογένεια.
Προστατεύει και μαζεύει άντρα και παιδιά σε μία ομπρέλα αγάπης και στοργής, ενάντια στα χαράτσια την ανεργία και την αδικία.
Προστατεύει και μαζεύει άντρα και παιδιά σε μία ομπρέλα αγάπης και στοργής, ενάντια στα χαράτσια την ανεργία και την αδικία.
Είναι η γυναίκα σύντροφος, που στηρίζει τις επιλογές του συζύγου της και υποδεικνύει το νηφάλιο και εναλλακτικό δρόμο.
Για τους πιο ρομαντικούς, γυναίκα είναι έρωτας, που δίνει δύναμη και ελπίδα για να δημιουργηθεί μέσα στο γκρίζο που βιώνουμε, κάτι σπουδαίο, κάτι ωραίο, μία νέα οικογένεια.
Για τους πιο ρομαντικούς, γυναίκα είναι έρωτας, που δίνει δύναμη και ελπίδα για να δημιουργηθεί μέσα στο γκρίζο που βιώνουμε, κάτι σπουδαίο, κάτι ωραίο, μία νέα οικογένεια.
Να έρθει στον κόσμο μία νέα ζωή.