Οι ομοιότητες της περίπτωσης του Μπασάρ αλ Άσαντ με εκείνη του Μουαμάρ Καντάφι, αρχίζουν να προσλαμβάνουν επικίνδυνες για τον Σύρο ηγέτη ομοιότητες. Έχοντας εδώ και πολύ καιρό απέναντί του τη διεθνή κοινότητα, παρά τους διπλωματικούς τακτικισμούς της Ρωσίας και της Κίνας στο εσωτερικό του Συμβουλίου Ασφαλείας, ο ηγέτης της Συρίας βρίσκεται στο περιθώριο.
Η αντιπολίτευση της χώρας του έχει καταφέρει να ξεπεράσει τις εσωτερικές αντιπαραθέσεις και αντιπαλότητές της, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται ως ενιαίο σύνολο. Και εκ των πραγμάτων, να πολλαπλασιάζει τη δυναμική της παρέμβασής της, στην παρούσα συγκυρία με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις των δυνάμεων που βρίσκονται στο πλευρό της, ενώ αύριο, στη διακυβέρνηση μιας χώρας η οποία θα εξέρχεται πολλαπλώς τραυματισμένη από την εμφύλια σύρραξη.
Το ακόμη πιο δυσμενές για τον Μπασάρ αλ Άσαντ είναι το γεγονός ότι ο Αραβικός Σύνδεσμος θεωρεί ότι εξάντλησε την υπομονή που είχε επιδείξει απέναντι στον ηγέτη της Συρίας. Και ουσιαστικά τον έχει απομονώσει, δίνοντας ζωτικό χώρο στην αντιπολίτευση για να εκφραστεί.
Η δυναστεία των Άσαντ στη Συρία, βαίνει προς το επιλογικό κεφάλαιο της παρουσίας της στα δημόσια πράγματα της χώρας. Με τον σημερινό ηγέτη της Συρίας, να βασανίζεται από την αγωνιώδη προσπάθεια να αποφύγει να έχει το τραγικό και μαρτυρικό τέλος του Μουαμάρ Καντάφι στη Λιβύη.
