ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Ο νέος πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος και η κυβέρνησή του αναλαμβάνουν την ευθύνη να διασώσουν την χώρα από την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και να την κρατήσουν στην ευρωζώνη και το ευρώ.
Στα θετικά της είναι η αποδοχή του κ. Παπαδήμου από τους ηγέτες της ευρωζώνης και τις αγορές, καθώς και η συμμετοχή των στελεχών του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού στην νέα κυβέρνηση. Πολιτικών που δεν έχουν φθαρεί από την αποτυχημένη διαχείριση της εξουσίας και έχουν θέληση για ρήξη και ανατροπή. Ερωτηματικό είναι το πώς θα πολιτευθούν πλέον το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ., πολλώ δε μάλλον η Ν.Δ., η οποία κατάπιε αμάσητη την ψευδο-αντιμνημονιακή της ρητορική. Ας πρόσεχαν.
Τα μεγάλα προτάγματα είναι οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, η μείωση του δημοσίου τομέα που απομυζά την παραγωγική οικονομία και έχει στείλει άνω των 900.000 ιδιωτικών υπαλλήλων στην ανεργία και η ενίσχυση της αναπτύξεως. Ο χρόνος των εκλογών δεν είναι το μείζον και καλό είναι ο κ. Σαμαράς να δει την πραγματικότητα κατάματα, πριν οδηγηθούμε σε μη αναστρέψιμες για την πατρίδα μας καταστάσεις. Για την Αριστερά δεν τρέφω καμμία αυταπάτη. Εγκλωβισμένη στις κομμουνιστικές της φαντασιώσεις, αποτελεί τροχοπέδη για οποιαδήποτε θετική εξέλιξη.
Κάποιοι μπορεί να ρωτήσουν, γιατί ο Γιώργος Καρατζαφέρης και οι βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ. ανέλαβαν αυτό το βάρος, ένα βάρος που δεν μας ανήκει για να το επωμισθούμε, καθώς όλοι εμείς που ανήκουμε στην εθνική Δεξιά βρισκόμασταν απέναντι από το κατεστημένο της Μεταπολιτεύσεως; Η απάντηση είναι απλή: εμείς δεν συμμετέχουμε στην κυβέρνηση του κ. Παπαδήμου για να περισώσουμε τα χρεοκοπημένα ρετάλια του δικομματισμού.
Εμείς θέλουμε να συμβάλουμε στην συλλογική προσπάθεια της εθνικής αναγεννήσεως. Και αυτό δεν γίνεται αφηρημένα και μεταφυσικά, αλλά λαμβάνει χώρα μέσα στο υφιστάμενο πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον. Αναμένοντας τον πολιτικό και προσωπικό καταλογισμό των ευθυνών εκ μέρους του Ελληνικού λαού, την ημέρα των εκλογών. Αυτή είναι στάση ευθύνης έναντι του έθνους και του Ελληνικού λαού. Αλλιώς, δεν θα διαφέραμε σε τίποτα από το ΚΚΕ, που αναμένει την εθνική κατάρρευση και την κοινωνική αποσάρθρωση, για να ανεβάσει απλώς το εκλογικό του ποσοστό και να ικανοποιήσει τις ιδεολογικές του εμμονές.
Ο πατριωτισμός του ΛΑ.Ο.Σ δεν είναι φωνές και αλαλαγμοί, αλλά αγώνας για να συγκροτηθεί ένα Μέτωπο που θα μπορεί να πάει την Ελλάδα στην επόμενη ημέρα. Και για να υπάρξει επόμενη ημέρα, πρέπει να επιβιώσουμε σήμερα. Διότι, όπως σωστά έγραψε ο Γιάννης Πρετεντέρης, «το ερώτημα δεν είναι αν θα βραχούμε, αλλά αν θα πνιγούμε»! Οι ποικιλώνυμοι αφορισμοί είναι καλοί για να εκτονώνουν ψυχολογικά έναν άνθρωπο, αλλά δεν προσφέρουν λύσεις σε υπαρκτά αδιέξοδα. Και εμείς είμαστε εδώ να δώσουμε λύσεις για την Ελλάδα, ακόμη και με προσωπικό κόστος. Αυτή είναι η πατριωτική στάση ζωής.
