Ας ελπίσουμε ότι το ενδεχόμενο της συναίνεσης δεν έκλεισε. Ας ευχόμαστε ότι παραμένει ανοιχτό. Ειλικρινά δεν θα ήθελα να σκεφθώ ποια θα είναι η επόμενη ημέρα, στην περίπτωση που η πολιτική ηγεσία αυτού του τόπου, επιλέξει αυτό που όλοι-ανεξάρτητα από κομματική προέλευση- θεωρούμε απευκταίο. Κι αυτό είναι να μην βρεθεί το σημείο σύγκλισης που θα οδηγήσει σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας.
Τούτη την ώρα, την κρίσιμη από κάθε άποψη για το μέλλον της Ελλάδας, απαιτείται περισυλλογή και βαθιά συναίσθηση του εθνικού καθήκοντος από όλους μας. Πρέπει να παραμερισθούν όλα όσα έχουν διαπραχθεί, ένθεν και ένθεν, προκειμένου να ξεφύγουμε από το στενό πλαίσιο ενός πολιτικού εγωισμού ο οποίος εκ των πραγμάτων προδιαγράφει και το αποτέλεσμα. Όλοι γνωρίζουμε πως φθάσαμε έως εδώ και ποιοι ευθύνονται, αλλά αν επιμείνουμε στον καταλογισμό και στον επιμερισμό των ευθυνών, θα χάσουμε το στόχο μας. Και ο στόχος είναι η σωτηρία της πατρίδας.
Οι προσωπικές στρατηγικές, οι μοναχικές διαδρομές και ό,τι έχει να κάνει με τακτικές επιβολής σχεδίων που εκπονούνται από τα κομματικά επιτελεία, προφανώς υπονομεύουν το μοναδικό δρόμο που έχει απομείνει προκειμένου αυτή η χώρα να ανακτήσει την αξιοπρέπεια και το κύρος της και να τα μετατρέψει σε ηθικό πλεονέκτημα. Τα «παιχνίδια εξουσίας» δεν οδηγούν πουθενά, πέραν του ότι γίνονται επικίνδυνα για όλους μας.
Αν δεν μπορείτε όλα αυτά τα απλά για όλους μας να τα καταλάβετε, φύγετε κι αφήστε κάποιους άλλους που τα συναισθάνονται να δώσουν τη λύση. Αυτός ο λαός δεν αντέχει πλέον να ζει μέσα στην αβεβαιότητα και να τίθεται καθημερινά ενώπιος εκβιαστικών διλλημάτων. Αναλάβετε τις ιστορικές σας ευθύνες.
