ΡΩΜΥΛΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ
Είναι περιττό να σημειώσει κανείς ότι το ΠΑΣΟΚ διέρχεται οριακές στιγμές. Ίσως ακόμη πιο οριακές και από την ίδια τη χώρα, καθώς η «διαρκής υποχώρηση» σε σχέση με τις κοινωνικές παρακαταθήκες του, λόγω της υπερψήφισης νομοσχεδίων και διατάξεων ξένων προς την πολιτική και ιδεολογική φυσιογνωμία του, απειλούν να το καταδικάσουν σε ρόλο κομπάρσου, στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς, στα χρόνια που έρχονται.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τους λεγόμενους «κορυφαίους» του Κινήματος. Εκείνους που, ως εκ της θέσεώς τους, θα έχουν λόγο και ενδεχομένως ρόλο στο «επόμενο ΠΑΣΟΚ». Όποια μορφή ή ονομασία κι αν καταλήξει να έχει, το Κίνημα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, και κυριάρχησε στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια. Φέροντας τη σχεδόν αποκλειστική ευθύνη, για τη διολίσθηση του τόπου σε ένα μίζερο παρόν, και ένα ακόμη πιο γκρίζο μέλλον.
Την Κυριακή, η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Γιάννης Ραγκούσης συμφώνησαν να συνυπογράψουν ένα άρθρο παρέμβασης, που όλοι κατάλαβαν ότι αναφερόταν στο «επόμενο ΠΑΣΟΚ». Ακυρώνοντας την απόπειρα επικοινωνιακής εξωστρέφειας του Πρωθυπουργού, που σχεδίαζε ο Γιώργος Παπανδρέου με τη συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα», και το άρθρο του στην «Καθημερινή της Κυριακής».
Από το κοινό άρθρο, απουσίαζε ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, που επίσης συνυπολογίζεται στους δυνητικούς δελφίνους του Γιώργου Παπανδρέου. Ο Χρήστος Παπουτσής, με συμπαγείς αναφορές στο «διαχρονικό ΠΑΣΟΚ», έχει επίσης τον δικό του αυτοπροσδιορισμό για το μέλλον.
Και φυσικά, ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Που το 2007 επιχείρησε, χωρίς να τα καταφέρει, να… αλλάξει οικόσημο στο ΠΑΣΟΚ. Μέχρι τον ανασχηματισμό στον οποίο δέχτηκε να αναλάβει την οικονομία, και εκ των πραγμάτων να σπαταλήσει το επί σειρά ετών συσσωρευμένο πολιτικό κεφάλαιο που διαθέτει, εμφανιζόταν ως η αυτονόητη λύση της «επόμενης μέρας». Χθες και σήμερα, μιλώντας στη Βουλή, προσπάθησε να ακυρώσει κάθε συζήτηση περί «επόμενης μέρας» στο ΠΑΣΟΚ.
Όσοι τον άκουσαν προσεκτικά βέβαια, διαπίστωσαν ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος παρουσίασε μια πολιτική πλατφόρμα για το «επόμενο ΠΑΣΟΚ». Οριοθετώντας από σήμερα το πεδίο στο οποίο θα δοθεί η μάχη. Ίσως και να «μιλάει» υπέρ του η εμπειρία της ήττας του 2007. Κάτι που δεν συμβαίνει με τους υπόλοιπους κορυφαίους. Που βιάζονται…
