Γράφει ο Γιάννης Χατζηγιάννης
Όλο το σχέδιο των απεργιακών μας κινητοποιήσεων, από την εφαρμογή του μνημονίου μέχρι σήμερα, έχει αποδειχτεί, όχι απλώς αναποτελεσματικό ή ανεπαρκές αλλά απόλυτα συνένοχο με την πολιτική της κυβέρνησης της τρόικας.Οι τελετουργικά επαναλαμβανόμενες 24ωρες απεργιακές τουφεκιές συνθλίβουν τη διάθεση εκατομμυρίων εργαζομένων να αγωνιστούν για τα δικαιώματα τους.
Μπροστά στο ύστατο σημείο της καπιταλιστικής χρεοκοπίας, που οδηγεί χιλιάδες συναδέλφους/ισες του δημόσιου τομέα στην απόλυση, τα κλιμάκια των συνδικαλιστικών οργάνων αποφάσισαν δυο 24ωρες απεργιακές λιτανείες (5/10 & 19/10) αν και χιλιάδες εργαζόμενοι που απειλούνται με μετατάξεις, συγχωνεύσεις οργανισμών και απολύσεις, βρίσκονται κυριολεκτικά επί ποδός πολέμου. Η έναρξη της εφεδρείας σημαίνει τη κατάργηση της μονιμότητας που θεσπίστηκε το 1911! Χιλιάδες άλλοι μόνιμοι υπάλληλοι 0α απολυθούν το 2012.
Το σωματείο μας παρά την εγκύκλιο της ΑΔΕΔΥ να οργανώσει γενική συνέλευση για να προταθούν μορφές δράσης που να ανταποκρίνονται στη σφαγή των εργασιακών μας δικαιωμάτων, τη δραματική επιδείνωση των όρων ζωής μας και τη χρεοκοπία ολόκληρου του συστήματος, δεν έπραξε απολύτως τίποτα. Η ΑΔΠΔΥ απλά διακήρυξε, δεν επέβαλλε καμιά πειθαρχία, η Ομοσπονδία μας έμεινε στις αγωνιστικές διακηρύξεις και το σωματείο μας απλά το αγνόησε.
Οι συνδικαλιστές μας κατάπιαν τη μείωση δώρων και αδειών, τη μείωση επιδομάτων, την αύξηση του ωραρίου εργασίας, την αποψίλωση του προσωπικού, τις αυξήσεις της έμμεσης φορολογίας, τα χαράτσια στα εισοδήματα μας, την έκτακτη φορολόγηση των ακινήτων, την εφεδρεία, τις απολύσεις και θα καταπιούν ολόκληρη τη καταστροφή της ζωής μας. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, συνδεδεμένη περισσότερο με το κράτος και τις διοικήσεις των οργανισμών, λίγο ενδιαφέρεται για τους χιλιάδες συναδέλφους/ισες και η μοναδική της ενασχόληση είναι η διατήρηση των προνομιακών σχέσεων με τους μηχανισμούς εξουσίας και ο πολιτικός έλεγχος της γενικευμένης οργής και αγανάκτησης.
Το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ στην ανακοίνωση του, μας ενημερώνει για τη κοινωνική καταστροφή και τελειώνει με ένα «ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ» αλλά χωρίς καμιά πρόταση. Δηλώνει δε, ότι ο κεντρικός πολιτικός στόχος των αγώνων μας είναι «να μετατρέψουμε (!!) τη βάρβαρη μνημονιακή πολιτική». Τα πολιτικά ζόμπι του Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ επαναλαμβάνουν σχεδόν κατά γράμμα την κεντρική ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ, ως είδος γραφών της αποκάλυψης, όπου ο εργαζόμενος, θύμα της αμαρτωλής ζωής, υποχρεούται στην βιβλική καταστροφή!
Αίγους μήνες μετά τις εκλογές του σωματείου μας (Ιούνιος 2011), τα αδιέξοδα αναπαράγονται με δραματικό τρόπο. Το ΔΣ του σωματείου μας δεν ανέλαβε καν να υπερασπιστεί το εισόδημά μας από το έκτακτο χαράτσι της τρόικας αρνούμενο να επιστρέψει μαζικά πίσω τα χαράτσια. Οι συνδικαλιστές μας περιχαρείς σουλάτσαραν στο απογευματινό πανβολιώτικο συλλαλητήριο αγωνιζόμενοι για τη...μείωση των βουλευτών, υπερθεματίζοντας στο πρόγραμμα του Μητσοτάκη.
Η μοναδική διέξοδος για όλους μας είναι η άμεση δημιουργία εντός των χώρων δουλειάς ανεξάρτητων από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία επιτροπών αγώνα, η σύνδεση τους σε τοπικό και πανελλαδικό
επίπεδο για την οργάνωση της επανάστασης «του αυτονοήτου»: Τη κήρυξη μιας γενικής πολιτικής
απεργίας διαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης των τροϊκανών για μια νέα εξουσία των εργαζομένων και όχι των βαμπίρ της διαρκούς εκμετάλλευσης και πτώχευσης. Οντως, ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.
Ολοι/ες στην απεργία για να τους ανατρέψουμε.
Γιάννης Χατζηγιάννης
Εργαζόμενος στο ΙΚΑ Ν. Ιωνίας Μαγνησίας