Στα 160 εκατ. ευρώ υπολογίζεται ότι θα ανέλθει ο προϋπολογισμός του εγχειρήματος αντικατάστασης των αστυνομικών ταυτοτήτων των Ελλήνων με την «κάρτα πολίτη», σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, που διατύπωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο γενικός γραμματέας Επικοινωνιών Σωκράτης Κάτσικας, στο περιθώριο του διπλού συνεδρίου για την ασφάλεια του Διαδικτύου και την ηλεκτρονική δημοκρατία, στη Θεσσαλονίκη.
Διευκρίνισε, βέβαια, ότι τα 160 εκατ. είναι τάξη μεγέθους, καθώς το τελικό κόστος θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες.
Σύμφωνα με τον κ. Κάτσικα, αν και η κάρτα πολίτη αποτελεί βασικό ζητούμενο για την εφαρμογή των εξαγγελθεισών μεταρρυθμίσεων, ωστόσο σημαντικές αποφάσεις εξακολουθούν να βρίσκονται σε εκκρεμότητα, με αποτέλεσμα να παραμένει ασαφές το πότε οι πολίτες θα τη βάλουν στο πορτοφόλι τους.
«Το όλο εγχείρημα βρίσκεται σήμερα στο στάδιο της διακυβερνητικής διαβούλευσης. Οι αποφάσεις πρέπει να ληφθούν το συντομότερο», σημείωσε, μιλώντας -όπως διευκρίνισε- με την ιδιότητα του ακαδημαϊκού (είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο Πειραιώς) και όχι του στελέχους της κυβέρνησης.
Ποια στοιχεία περιλαμβάνει η νέα κάρτα
Η νέα κάρτα, που χάρη στα αυξημένα χαρακτηριστικά ασφαλείας της θα είναι -σύμφωνα με τον κ.Κάτσικα- «πολύ δύσκολο να πλαστογραφηθεί», θα ενσωματώνει τσιπ και θα έχει πιθανότατα δεκαετή ισχύ.
Θα περιλαμβάνει -πέραν του ονοματεπώνυμου και του αριθμού ταυτότητας του πολίτη- στοιχεία όπως ο ΑΦΜ, ο ΑΜΚΑ και ο αριθμός δημοτολογίου, επιτρέποντας στον κάτοχο να συναλλάσσεται ηλεκτρονικά με τις δημόσιες υπηρεσίες, κατόπιν εγγραφής
Ωστόσο, αν και η κάρτα- που θα χρησιμεύει και ως ταξιδιωτικό έγγραφο- είναι πολύ δύσκολο να αντιγραφεί, δεν θα μπορούσε, κατά τον καθηγητή, να εγγυηθεί την πλήρη προστασία των προσωπικών δεδομένων των πολιτών. Όπως είπε, χαριτολογώντας, κάτι τέτοιο «είναι δυνατόν μόνο αν έχεις έναν κλειστό υπολογιστή, εκτός πρίζας, σε ένα υπόγειο με κλειστά παράθυρα».
Τα χαρακτηριστικά ασφαλείας και τα προσωπικά δεδομένα
Οι οριστικές αποφάσεις για τα τεχνικά χαρακτηριστικά της κάρτας δεν έχουν ακόμη ληφθεί. Ωστόσο, η πλάστιγγα φαίνεται ότι γέρνει περισσότερο προς την πλευρά της ενσωμάτωσης 'ανεπαφικού τσιπ' μνήμης (σ.σ. που ‘διαβάζεται' χωρίς να χρειάζεται να εισαχθεί σε κάποια συσκευή, γεγονός που εκμηδενίζει τις πιθανότητες υποκλοπής στοιχείων). Παράλληλα, η κάρτα θα διαθέτει ολογραφήματα ασφαλείας, μικροσκοπική γραφή και εκτυπώσεις με laser, ώστε η πλαστογράφησή της να είναι σχεδόν αδύνατη.
Σημείο ...κοντραρίσματος για τους συμμετέχοντες στο όλο εγχείρημα αποτελεί το θέμα της χρήσης ενός ή πολλών 'αναγνωριστικών' ('identifiers') για την κάρτα, θέμα που σχετίζεται ευθέως με την προστασία των προσωπικών δεδομένων των πολιτών. Μιλώντας νωρίτερα στο συνέδριο των πανεπιστημίων Μακεδονίας και Ανατολικού Λονδίνου, ο καθηγητής εξήγησε ότι όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, πλην Γερμανίας και Αυστρίας, έχουν μέχρι στιγμής επιλέξει για τις κάρτες πολίτη τη χρήση ενός αναγνωριστικού ('unique identifier'), ενώ σε σχεδόν όλες, εκτός Ισπανίας και Ιταλίας, άπαντες μπορούν να έχουν πρόσβαση στα στοιχεία του χρήστη, χωρίς να απαιτείται η συναίνεσή του (στην Ελλάδα κάτι τέτοιο δεν θα ισχύει)!
"Γιατί οι κυβερνήσεις προτιμούν το ένα αναγνωριστικό"
Στην περίπτωση της χρήσης του ενός αναγνωριστικού (identifier), σημείωσε, είναι πιο εύκολος ο έλεγχος των προσωπικών δεδομένων του πολίτη. «Οι κυβερνήσεις προτιμούν τη χρήση ενός identifier για τον ίδιο λόγο που ο πολίτης δεν τη θέλει», είπε χαρακτηριστικά ο κ.Κάτσικας και πρόσθεσε ότι στην περίπτωση της Ελλάδας φαίνεται ότι θα προτιμηθούν τα πολλαπλά αναγνωριστικά, αλλά η τελική απόφαση εκκρεμεί. «Η Αρχή Προσωπικών Δεδομένων έχει ισχυρή άποψη για το θέμα κι αυτή σίγουρα θα μετρήσει», πρόσθεσε.
Απευθύνοντας νωρίτερα χαιρετισμό στο συνέδριο, ο υφυπουργός Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Παντελής Τζωρτζάκης, σημείωσε ότι οι Τεχνολογίες Πληροφορικής
και Επικοινωνιών δεν είναι πολυτέλεια στην Ελλάδα της κρίσης, αλλά αναγκαία επιλογή.
Αναφέρθηκε δε, στους τρεις πυλώνες της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης,σημειώνοντας την ομογενοποίηση των μητρώων, την κάρτα πολίτη και το θεσμικό πλαίσιο με το οποίο θα οργανωθεί και θα απλοποιηθεί η σχέση της δημόσιας διοίκησης με τους πολίτες και τις επιχειρήσεις.
