Τρίτη 16 Αυγούστου 2011

Το διαδίκτυο νίκησε και την κρίση

ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Οι Ιταλοί επιχειρηματίες «βάζουν πλάτη» για τη διάσωση της εθνικής οικονομίας, αγοράζοντας οικειοθελώς, χωρίς να χρειαστεί να τους το ζητήσει ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ή… ο Πάπας, ομόλογα μιας χώρας που βρίσκεται στο στόχαστρο των διεθνών κερδοσκόπων.
Οι Έλληνες επιχειρηματίες απ’ την άλλη, όχι μόνο δεν σκέφτηκαν να πράξουν κάτι αντίστοιχο, όχι μόνο αγνοούν επιδεικτικά και σφυρίζουν αδιάφορα στις εκκλήσεις του πολιτικού κόσμου να προχωρήσουν σε δημιουργικές επενδύσεις, αλλά όπως αποδεικνύεται, τη στιγμή που η κρίση κορυφωνόταν, και οι διεθνείς κερδοσκόποι πόνταραν στα CDS της ελληνικής χρεοκοπίας, πολλοί από εκείνους είχαν σπεύσει να βγάλουν τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό.
Οι δυο παραπάνω διαφορετικές προσεγγίσεις του «επιχειρείν» αποδεικνύουν απερίφραστα γιατί η Ελλάδα, με «μεγάλο ασθενή» το δημόσιο κράτος, στερείται και ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Για τον απλούστατο λόγο ότι οι περισσότεροι Έλληνες επιχειρηματίες στηρίχτηκαν για πολλά χρόνια στις επιχορηγήσεις από το κράτος, και αδιαφόρησαν πλήρως για το σκέλος των επενδύσεων στην καινοτομία, στη «νέα οικονομία», στο μέλλον.
Το επιχείρημα της κρίσης στέκεται μονάχα για εκείνους που θα αναζητούσαν και θα έβρισκαν δικαιολογίες, ακόμη και… εκεί που δεν θα υπήρχαν. Η κρίση, ειδικά στην οικονομία, ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για να επικρατήσουν οι υγιείς επιχειρήσεις και τα καθαρά μυαλά. Κάτι που αποδεικνύεται με τη χθεσινή ανακοίνωση εξαγοράς της Motorola Mobility από τον δικτυακό κολοσσό της Google.
Σε μια εποχή όπου ακόμη και οι αμερικανικές επιχειρήσεις εμφανίζονται εξαιρετικά προσεκτικές έως διστακτικές για μακροπρόθεσμες και φιλόδοξες επενδύσεις, η Google, δηλαδή… το διαδίκτυο, πλήρωσε 12,5 δισεκατομμύρια δολάρια, για να αγοράσει το τμήμα της Motorola που ασχολείται με την κινητή τηλεφωνία. Προκειμένου να αναπτύξει περαιτέρω το λογισμικό της, και να ανταγωνιστεί με αξιώσεις την Apple.
Το παράδειγμα της Google, πέρα από… ωδή στη δύναμη του διαδικτύου, επιβεβαιώνει τη θεώρηση της τρέχουσας κρίσης ως μια μοναδική ευκαιρία για να οικοδομηθεί ένα περισσότερο εύρωστο μέλλον. Χωρίς υπεραξίες, χωρίς μεσάζοντες, χωρίς κερδοσκόπους των ονείρων μας.