ΜΑΡΙΚΑ ΛΥΣΙΑΝΘΗ
Η αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, το 1974, έχει ταυτιστεί με ένα πρόσωπο: Τον Εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραμανλή. Με μια στιγμή:
Την άφιξη του σημαντικότερου πολιτικού του δεύτερου μισού του προηγούμενου αιώνα από το Παρίσι, με το ιδιωτικό αεροπλάνο του Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν, την παλλαϊκή υποδοχή του στο αεροδρόμιο, και την ορκωμοσία του, που άνοιγε το δρόμο για την επιστροφή της Ελλάδας στην ομαλότητα.
Το καλοκαίρι του 1974 ωστόσο, σημαδεύτηκε από ακόμη μια άφιξη ενός σημαντικού πολιτικού. Μόνο που τότε, ελάχιστοι πίστευαν ότι η επιστροφή του Ανδρέα Παπανδρέου, στις 16 Αυγούστου του 1974, θα σήμαινε ουσιαστικά τη μετάβαση της Ελλάδας στον Σοσιαλισμό, και από εκεί… στη βαρβαρότητα.
Ο γιος του Γέρου της Δημοκρατίας, υπήρξε κεντρικό πρόσωπο του δράματος των γεγονότων που οδήγησαν στην επτάχρονη δικτατορία, λόγω της εμπλοκής του στην υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ, και των παρασκηνιακών ζυμώσεων στο εσωτερικό της Ένωσης Κέντρου, ώστε να πάρει ο Ανδρέας το προβάδισμα για τη διαδοχή του Γεωργίου Παπανδρέου, παραμερίζοντας τις ήπιες και μετριοπαθείς φωνές.
Με το ξέσπασμα της δικτατορίας, ο Ανδρέας Παπανδρέου συνελήφθη και φυλακίστηκε, όπως και το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Χρειάστηκε η παρέμβαση του ίδιου του Αμερικανού Προέδρου, Λίντον Τζόνσον, προς το καθεστώς της 21ης Απριλίου, για να αποφυλακιστεί ο μετέπειτα ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, τρεις φορές εκλεγείς πρωθυπουργός, και πολιτικός ο οποίος επηρέασε όσο κανείς άλλος τη σκέψη, τη νοοτροπία, τον τρόπο ζωής και την κουλτούρα των Ελλήνων, από τη στιγμή που η χώρα εντάχθηκε στην Ενωμένη Ευρώπη, την τότε ΕΟΚ.
Κανείς λοιπόν δεν το φανταζόταν προφανώς, αλλά τη στιγμή που ο Ανδρέας Παπανδρέου πατούσε ξανά το πόδι του στην Ελλάδα, σαν σήμερα πριν από 37 χρόνια, η χώρα που ανακάλυψε τη Δημοκρατία άνοιγε την Κερκόπορτα για το σημερινό κατάντημα, με την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, και το διαρκές φλερτ με τη χρεοκοπία: Σε οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό, κυρίως δε σε ηθικό επίπεδο.
Φυσικά, ο Ανδρέας δεν έφταιγε. Δεν έκανε κάτι περισσότερο από το να εκμεταλλευτεί τις αδυναμίες των Ελλήνων. Μια ολόκληρη χώρα σαγηνεύτηκε από την υπόσχεση της Αλλαγής, και ενώ πατούσε γκάζι για τον γκρεμό… τραγουδούσε Carmina Burana.
