Πριν από 40 χρόνια, οι λευκοί πελαργοί στην Ελλάδα είχαν χαρακτηριστεί σχεδόν απειλούμενο είδος, καθώς είχαν καταμετρηθεί μόλις 1.500 ζευγάρια.
Άγγελος Αγγελίδης
eleftherostypos.gr
Η κατάσταση έχει αλλάξει προς το καλύτερο, καθώς, σύμφωνα με την πρόσφατη απογραφή (!) λευκών πελαργών, έχουν εντοπιστεί 2.800 ζευγάρια, δηλαδή αύξηση 86% σε σύγκριση με τη δεκαετία του ’80 και σχεδόν 40% από την απογραφή της περασμένης δεκαετίας. Επίσης, τα 2.800 ζευγάρια φέρονται να έχουν αποκτήσει περίπου 8.000 νεοσσούς, γεγονός που θεωρείται πως θα αυξήσει ακόμη περισσότερο των αριθμών των… λελεκιών, όπως αποκαλούνται οι πελαργοί στην ύπαιθρο.
H απογραφή των αγαπημένων πελαργών της ελληνικής υπαίθρου υλοποιήθηκε στο πλαίσιο διεθνούς δράσης που διοργανώνεται κάθε δέκα χρόνια από την BirdLife International και τους εταίρους της. Η φετινή, 8η διεθνής απογραφή πραγματοποιήθηκε ταυτόχρονα σε 53 χώρες της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ασίας υπό το συντονισμό της NABU, εταίρου της BirdLife στη Γερμανία. Στην υλοποίηση της εθνικής απογραφής συνέβαλαν ερευνητές της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρίας, προσωπικό από 13 Μονάδες Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής στην ηπειρωτική και νησιωτική χώρα, καθώς και πλήθος ενθουσιωδών παρατηρητών.
Επίσης, πολίτες από δεκάδες μέρη της Ελλάδας που μέτρησαν τα ζευγάρια και τους νεοσσούς των φτερωτών γειτόνων τους και έστειλαν πληροφορίες για τυχόν απειλές που αντιμετωπίζουν. Με αυτόν τον τρόπο, καλύφθηκε το σύνολο των περιοχών όπου φωλιάζουν λευκοί πελαργοί, που περιλαμβάνει τόσο περιοχές με μεγάλη πυκνότητα όσο και νέες περιοχές για το είδος.
Η πλειονότητα των ζευγαριών εντοπίστηκε σε περιοχές όπου συγκεντρώνεται ο μεγαλύτερος πληθυσμός του είδους, όπως ο κάμπος της Θεσσαλίας, η Ηπειρος, η Κεντρική και η Ανατολική Μακεδονία και η Θράκη.
Τα σημεία στον ελληνικό χάρτη που έχουν εντοπιστεί τα 2.800 ζευγάρια λευκών πελαργών. Η πλειονότητα εντοπίστηκε σε Ηπειρο, Κεντρική – Ανατολική Μακεδονία και Θράκη. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η εξάπλωση του είδους σε Κρήτη, Πελοπόννησο και Εύβοια.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η – καθιερωμένη πλέον- εξάπλωση του είδους στον Νότο, σε περιοχές όπως η Κρήτη, η Πελοπόννησος και η Εύβοια. Σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού τους αναπαράγεται σε οικισμούς, φυσικές και τεχνητές φωλιές σε στύλους μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας (91%), εκκλησίες (7%) και άλλες κατάλληλες θέσεις κοντά στον άνθρωπο.
«Η περιοδική καταγραφή των πληθυσμών του λευκού πελαργού μάς επιτρέπει να παρακολουθούμε συστηματικά την κατάσταση του είδους σε παγκόσμιο και τοπικό επίπεδο, ώστε να μπορούμε έγκαιρα να υλοποιήσουμε δράσεις για την προστασία του. Επιπλέον, δράσεις που υλοποιεί συστηματικά ο ΟΦΥΠΕΚΑ, με την υποστήριξη της Ορνιθολογικής, όπως η δακτυλίωση και η σήμανση με δορυφορικό πομπό, συμβάλλουν στην κατανόηση του κύκλου ζωής και των απειλών που αντιμετωπίζει το σημαντικό αυτό είδος», αναφέρεται σε κοινή ανακοίνωση της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρίας και του ΟΦΥΠΕΚΑ.
ΕΝΑ ΧΩΡΙΟ ΓΕΜΑΤΟ ΛΕΛΕΚΙΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΙΝΗ
Ούτε μία ούτε δύο, αλλά συνολικά 36 φωλιές λελεκιών -πιο γνωστών ως πελαργών- φιλοξενεί το ακριτικό χωριό Ομαλό Θρακικό Σερρών! Τα πανέμορφα και μεγάλα πουλιά δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση στο παραλίμνιο χωριό της Κερκίνης και έχουν φροντίσει να φτιάξουν τις φωλιές τους στις νέες κολόνες ρεύματος. Οι συγκεκριμένες κολόνες έχουν τοποθετηθεί από τον ΔΕΔΔΗΕ στο πλαίσιο της κοινωνικής εταιρικής ευθύνης του και δίνουν τη δυνατότητα στα μεγάλα πουλιά να φτιάξουν με άνεση και ασφάλεια φωλιά στην κορυφή τους. Πριν από μερικά χρόνια, στο χωριό υπήρχαν 22 φωλιές, πέρσι 32 και φέτος 36 φωλιές, γεγονός που καθιστά τους πελαργούς περισσότερους από τους μόλις 83 κατοίκους του Ομαλού Θρακικού! Οπως λένε οι ειδικοί, οι πελαργοί επιλέγουν το συγκεκριμένο χωριό διότι βρίσκεται πολύ κοντά στη λίμνη Κερκίνη και επομένως έχουν πρόσβαση σε εύκολη τροφή, δηλαδή σε βατράχια, ψάρια, έντομα, σκουλήκια και μικρά πουλιά ή θηλαστικά.
ΛΕΥΚΟΣ, ΩΡΑΙΟΣ ΣΑΝ ΚΥΚΝΟΣ
Είναι από τα πιο γνωστά και αγαπητά είδη πουλιών. Ψηλός, κομψός, με μακριές πλατιές φτερούγες και φωτεινό κόκκινο ράμφος, εκπέμπει διαρκώς γαλήνη και στωικότητα, ενώ θεωρείται ένα από τα πιο ωφέλιμα είδη, αφού τρέφεται με έντομα, σαύρες, ποντίκια και φίδια.
Το ύψος του μπορεί να φτάσει το ένα μέτρο και το άνοιγμα των φτερών του να ξεπεράσει τα δύο μέτρα. Το κόκκινο ράμφος του είναι ένα χαρακτηριστικό που μοιράζεται με τον συγγενή του, τον μαύρο πελαργό, από τον οποίο ξεχωρίζει όμως εύκολα χάρη, φυσικά, στο λευκό χρώμα του φτερώματός του, που αντικαθίσταται με μαύρο μόνο στα φτερά και τα καλυπτήριά τους. Οι μακριές φτερούγες του είναι κατάλληλες για ανεμοπορία, αν και συχνά πετάει μικρές αποστάσεις με αργά φτεροκοπήματα.
ΑΠΟ ΜΑΡΤΙΟ ΜΕΧΡΙ ΑΥΓΟΥΣΤΟ
Στην Ελλάδα οι πρώτοι πελαργοί φτάνουν στα μέσα Μαρτίου και αρχίζουν να φεύγουν το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου. Σε σπάνιες περιπτώσεις παρατηρήθηκε μεμονωμένα άτομα να έρχονται στις αρχές Μαρτίου ή και ακόμη νωρίτερα (26 Φεβρουαρίου το 1974 και 15 Ιανουαρίου το 1975, τα τελευταία όμως δεν επέζησαν) ή να φεύγουν αργότερα, το πρώτο δεκαπενθήμερo του Οκτωβρίου. Πάντως κατά τα μέσα Οκτωβρίου και οι τελευταίοι πελαργοί έχουν εγκαταλείψει τη χώρα για πιο θερμά κλίματα στο νότιο ημισφαίριο της Γης.
emvolimanea.blogspot.com
