Μπορεί το καφενείο του Αχιλλέα Λαμπριανίδη, στα πλατάνια δυτικά του χωριού, να είχε μικρό διάστημα λειτουργίας όμως άφησε της καλύτερες αναμνήσεις σε όσους είχαν την τύχη να το γνωρίσουν και να το επισκεφτούν.
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία κάτοικοι της Νυμφόπετρας θυμούνται με νοσταλγία εκείνα τα χρόνια που παρά τις δυσκολίες που είχαν δεν το έβαζαν κάτω. Το κέφι για διασκέδαση ήταν αμείωτο.
«Στο καφενείο του πατέρα μου κάθε μέρα γίνονταν πανηγύρι. Τα γλέντια ήταν ατελείωτα. Ο πατέρας μου έπαιζε πολύ καλή ποντιακή λύρα» μας είπε ο κ. Παντελής Λαμπριανίδης γιος του Αχιλλέα.
Η κ. Γεωργία Αρσένογλου –Δουλγερίδου θυμήθηκε τα χρόνια που πήγαινε με τις φίλες της μικρά κορίτσια τότε και κάνανε σεργιάνι στα πλατάνια.
«Πολύ γλεντούσε ο κόσμος τότε. Γλέντια και ξεφάντωμα στο καφενείο του Αχιλλέα» μας είπε.
Το καφενείο άρχισε να λειτουργεί μετά την καταστροφή της παλιάς Νυμφόπετρας το 1948 και όταν στην περιοχή πλατάνια δημιουργήθηκε ο καταυλισμός.
Περίπου στις αρχές της δεκαετίας το ΄΄60 το καφενείο έκλεισε και μεταφέρθηκε μέσα στο χωριό.
Χρήστος Γιαννακίδης
emvolimanea.blogspot.com
