Σίγουρα διαβάζοντας τον τίτλο στο μυαλό μας έρχονται εικόνες από τον σιδηρόδρομο όπως τον ξέρουμε από τα παλιά και σήμερα. Όμως εμείς θα πάμε αρκετά χρόνια πίσω την δεκαετία το ¨60 για να δούμε τι σχέση είχαν αυτές λέξεις σε ορισμένα χωριά και πως αυτές βοήθησαν στην επεξεργασία παράγωγης του καπνού.
Παιδιά εμείς τότε και πριν ακόμη γνωρίσουμε τα πραγματικά τρένα, είχαμε ταυτιστεί με τις δίκες μας ράγες τα δικά μας βαγόνια και τα δικά μας κλειδιά αλλαγής πορείας. Όχι δεν ήταν παιχνίδι αλλά για εμάς ήταν σαν παιχνίδι να κυλούμε τα βαγόνια πάνω στις ξύλινες ράγες μεταφέροντας το πολύτιμο φορτίο.
Τι ήταν λοιπόν αυτό το σύστημα και τι εξυπηρετούσε.
Στα χωριά που κυρίως ως βασική παραγωγή είχαν τον καπνό χρησιμοποιούσαν διαφόρους τρόπους για την αποξήρανση του προϊόντος και την προφύλαξη του από τις καιρικές συνθήκες.
Ένας από τους τρόπους ήταν να κατασκευάζονται ξύλινα βαγόνια περίπου τριών μέτρων μήκος και δυόμιση πλάτος και τοποθετούνταν πάνω σε ξύλινες ράγες . Στα βαγόνια αυτά κρέμονταν οι αρμαθιές του καπνού η τα ράμματα όπως τα έλεγαν στη Νυμφόπετρα.
Τα βαγόνια όταν ο καιρός ήταν καλός έμεναν στον ήλιο για την ξήρανση του καπνού. Όταν ο καιρός ήταν βροχερός η είχε πολύ δροσιά τα βαγόνια σπρώχνοντας πάνω στις ξύλινες ράγες, οι οποίες ήταν καλά λαδωμένες και οι συνδέσεις δεν εξείχαν, προωθούνταν στο υπόστεγο προστασίας και με την βοήθεια συστήματος κλειδιών τα βαγόνια έμπαιναν σε όρθια θέση. Κατά την διάρκεια της προώθησης των βαγονιών ήθελε πολύ προσοχή γιατί ο εκτροχιασμός του βαγονιού μπορούσε να προκαλέσει μεγάλη ζημιά τόσο στο βαγόνι όσο και στην μεταφερόμενη παραγωγή. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο καλύτερα ας μη το συζητήσουμε για το τι ακούγαμε από τους μεγαλύτερους…
Η αφήγηση μας αυτή όχι μόνο μας συγκινεί αλλά και οριοθετεί την περίοδο το παιδικών μας χρόνων …
Χρήστος Γιαννακίδης
Twitter: Sidirodromika Nea, @SidirodromikaNe, https://twitter.com/SidirodromikaNe
