Η σπουδή με την οποία όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και άλλα κόμματα (και όχι μόνο της αντιπολίτευσης) έσπευσαν να εκδώσουν διάφορες ανακοινώσεις – εκδίδοντας συγχρόνως και… ετυμηγορία - ζητώντας «ενδελεχή έρευνα» (λες και δεν θα γινόταν) για την τραγωδία στο Φαρμακονήσι είναι γνωστή και ενδεικτική του εθνικού αλληλοσπαραγμού.
Έφθασαν στο σημείο ακόμη και να περιγράφουν βίαιες σκηνές με… κλωτσιές κατά ανθρώπων εν κινδύνω, των οποίων προφανώς δεν ήσαν αυτόπτες μάρτυρες, αλλά τις παρουσίαζαν ως αδιαμφισβήτητο γεγονός στις βόλτες τους από τα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά πορτοπαράθυρα.
Το γελοίο του πράγματος, όμως είναι πως η ορμή του ΣΥΡΙΖΑ ήταν τόσο μεγάλη, που συνέχισε να κατακεραυνώνει την κυβέρνηση – κατηγορώντας τη γι’ αυτό ακριβώς που ο ίδιος έκανε, ότι δηλαδή εξέδωσε ετυμηγορία πριν ολοκληρωθεί η ανάκριση – και μετά τις καταθέσεις των παράνομων μεταναστών.
Οι περισσότεροι από τους υπολοίπους έκαναν πίσω και άρχισαν να τα μασάνε, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ εκεί, τον χαβά του.
Κι’ ας επιβεβαιώθηκαν με τις καταθέσεις όλα όσα από την αρχή γνωρίζαμε – διότι συμβαίνουν ακριβώς τα ίδια εδώ και είκοσι χρόνια και προφανώς δεν μπορούσε να έχει συμβεί κάτι το διαφορετικό αυτή τη φορά.
Ιδού η κατάθεση μιας διασωθείσας:
«Όταν ξεκινούσαμε από την Τουρκία, ο Τούρκος διακινητής μας είπε να μπούμε, οι γυναίκες και τα παιδιά, μέσα στην καμπίνα του αλιευτικού. Όταν αυτό χάλασε, ήρθε το σκάφος του λιμενικού, μας πέταξε σχοινί και μας ρυμούλκησε. Κάποια στιγμή στη διαδρομή, είχαν μπει νερά μέσα στο σκάφος. Φώναξα στον άνδρα μου. Ήρθε και πήρε εμένα και το παιδί μου έξω. Οι άλλοι άνδρες δεν ήρθαν να πάρουν τις γυναίκες και τα παιδιά τους από μέσα. Δύο άτομα έπεσαν στη θάλασσα, αλλά δεν ξέρω γιατί. Πήγαν όλοι από τη μία πλευρά της βάρκας να δούνε και λίγο μετά αυτή αναποδογύρισε».
Και σε σχετική ερώτηση απαντά:
«Πιστεύω ότι θα είχαμε πεθάνει όλοι μας, αν δεν μας είχαν βοηθήσει οι λιμενικοί. Όταν μας περισυνέλεξαν μας μετέφεραν στη ξηρά, μας έδωσαν ρούχα, νερό και φαγητό, και μας πήγαν στο νοσοκομείο».
Είναι επομένως προφανές πως κάποιοι δασκάλεψαν στη διαδρομή ως τον Πειραιά, κάποιους από τους παράνομους μετανάστες, οι οποίοι, όμως, διαψεύστηκαν από άλλους συνεπιβάτες τους.
Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκρινε σκόπιμο να σιωπήσει – για συγγνώμη, ούτε λόγος – ούτε όταν έγινε γνωστό πως ο επικεφαλής του καταδιωκτικού που διέσωσε τους μετανάστες, υπήρξε και ο ίδιος ναυαγός και έχασε τη μητέρα του στην τραγωδία του «Σάμινα»!
Έναν άνθρωπο που, όπως ανέφεραν συνάδελφοί του, θα έδινε τα πάντα για σώσει ανθρώπους που κινδυνεύουν στη θάλασσα και σε καμία περίπτωση δεν θα γίνονταν ο διώκτης τους.
Εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έκριναν ότι έπρεπε να σιωπήσουν (είπαμε, δεν μιλάμε για συγγνώμη), ούτε όταν έγινε γνωστό πως τρεις μέρες αργότερα, το Λιμενικό μας έσωσαν 47 μετανάστες, κάτω από εξαιρετικά δυσμενείς καιρικές συνθήκες και μάλιστα εντός των τουρκικών χωρικών υδάτων.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι στην περιοχή είχε σπεύσει και σκάφος της τουρκικής ακτοφυλακής, που δεν έκανε τίποτε – αν και εντός τουρκικών χωρικών υδάτων – με αποτέλεσμα οι Έλληνες λιμενικοί να σώσουν μόνοι τους αυτούς που οι ίδιοι οι Τούρκοι είχαν στείλει στον χαμό και να τους μεταφέρουν στο Βαθύ της Σάμου!
Αυτά ως προς την πρόσφατη τραγωδία στο Φαρμακονήσι, που έδωσε την ευκαιρία σε κάποιους να καταγγείλουν την ίδια τους την πατρίδα, αναπαράγοντας ανόητα ψεύδη, τα οποία έσπευσαν να υιοθετήσουν.
Πάμε τώρα στην εθνική διάσταση του θέματος – με την οποία ουδείς έχει ασχοληθεί μέχρι στιγμής.
Γιατί συμβαίνουν όλα στο Φαρμακονήσι
Το πρώτο περιστατικό ανάγεται στον Μάρτιο του 1992, όταν τουρκικό αλιευτικό είχε εμβολίσει ελληνικό περιπολικό, προσπαθώντας μάλιστα να εμπλέξει συρματόσχοινα στους έλικες ώστε να το ακινητοποιήσει, αλλά και με πυροβολισμούς κατά των λιμενικών.
Η μεταφορά λαθρομεταναστών από τα τουρκικά παράλια στα ελληνικά νησιά και κυρίως στο Φαρμακονήσι, ξεκίνησε την 28η Οκτωβρίου 1995.
Το 1996 είχαμε τέσσερα τέτοια περιστατικά, το 1997 τρία, το 2002 ένα, το 2003 δύο, το 2004 πέντε, το 2005 δύο – πάντα στο Φαρμακονήσι.
Αυτά ήσαν τα… προεόρτια, καθώς έκτοτε, οι Τούρκοι δουλέμποροι δεν σταμάτησαν ούτε για έναν μήνα.
Διότι ήλθε το 2006 και το Φαρμακονήσι δέχθηκε 15 «επιθέσεις» - με τις ανάλογες διασώσεις και συλλήψεις.
Το 2007, τα περιστατικά διπλασιάστηκαν, φθάνοντας τα 30!
Και το 2008 ξαναδιπλασιάστηκαν και έφθασαν τα 60!
Στο μεταξύ, έφθασε η Frontex.
Έτσι, το 2009 οι αποβιβάσεις παράνομων μεταναστών και οι επιχειρήσεις στο Φαρμακονήσι ήταν 19, με αποτέλεσμα να αρχίσει η μείωση των περιστατικών.
Το 2010 είχαμε μία, τον Σεπτέμβριο του 2012 είχαμε καθημερινές αποβιβάσεις λαθρομεταναστών στη Σύμη επί μία εβδομάδα, με αποτέλεσμα επεισοδιακή καταδίωξη πλαστικού σκάφους, τρεις επιχειρήσεις στο Φαρμακονήσι και σύγκρουση σκάφους του ελληνικού Λιμενικού με τουρκική ακταιωρό που είχε εισέλθει στα ελληνικά χωρικά ύδατα, ενώ τον Μάιο του 2013, ένα εξάχρονο κοριτσάκι πνίγηκε στη διάρκεια επιχείρησης διάσωσης 21 λαθρομεταναστών.
Mιλάμε για δεκάδες επιτυχείς επιχειρήσεις διάσωσης, αλλά και εντοπισμό λαθρομεταναστών και σύλληψή τους – πάντα στο Φαρμακονήσι.
Όλα αυτά τα χρόνια το Φαρμακονήσι δεν έχει λείψει από κανένα δελτίο του αρχηγείου του Λιμενικού Σώματος – ούτε από αυτά που αφορούσαν και άλλες περιοχές της Ελλάδας.
Το σενάριο είναι πάντα το ίδιο:
Πολύωρες καταδιώξεις, επικίνδυνοι ελιγμοί, συλλήψεις δουλεμπόρων και μεταναστών χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα, ομολογίες πως είχαν πληρώσει από 3.000 ευρώ ο καθένας, βύθιση των πλοιαρίων προκειμένου να υπάρξει διάσωση από το Λιμενικό Σώμα της Ελλάδας και δήλωση όλων ανεξαιρέτως πως είχαν ξεκινήσει από τα απέναντι τουρκικά παράλια, με σκοπό την παράνομη είσοδο στη χώρα.
Πρόκειται δηλαδή για «πρωτόκολλο» και για συγκεκριμένη πρακτική βύθισης από τους ίδιους των φουσκωτών, αλιευτικών, μηχανοκίνητων πλαστικών λέμβων ή άλλων πλοιαρίων.
Τα παραπάνω διαπιστώθηκαν εκατοντάδες φορές και ουδείς μέχρι τώρα είχε σκεφθεί να αμφισβητήσει την πραγματικότητα – αντίθετα, όλοι εξέδιδαν σκληρές ανακοινώσεις για τη συμπεριφορά της Τουρκίας, που έχει θέσει στην υπηρεσία των ανομολόγητων σκοπών της τους αδίστακτους δουλεμπόρους.
Και αντί κάποιοι να καθίσουν να σκεφθούν τι μπορεί να άλλαξε για να δηλώνεται τώρα κάτι το διαφορετικό, σπεύδουν να καταδικάσουν το Λιμενικό Σώμα.
Τι μπορεί να άλλαξε δηλαδή, από τις άλλες φορές, όταν η Ελλάδα επίσημα κατήγγελλε την γείτονα, η οποία μάλιστα, όπως επίσης καταγγέλθηκε στην ΕΕ, στις 26 Σεπτεμβρίου 2012, έστειλε σκάφος της ακτοφυλακής της για να παρεμποδίσει τον πλου περιπολικού της FRONTEX, καλώντας το να απομακρυνθεί από τα… τουρκικά χωρικά ύδατα.
Τότε είχε φθάσει στην περιοχή ελληνικό σκάφος και ενημέρωσε τους Ευρωπαίους πως οι Τούρκοι βρίσκονταν στα ελληνικά χωρικά ύδατα, οπότε και απειλήθηκε θερμό επεισόδιο.
«Ελληνική κατοχή»
Η Τουρκία, από το 2004 θέτει θέμα «ελληνικής κατοχής» στο Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι.
Ανάλογες δηλώσεις υπήρξαν από το Τουρκικό Δημοκρατικό Κόμμα, τον Μάιο του 2011.
Και στις 5 Νοεμβρίου 2011 βουλευτής του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος είχε καταθέσει ερώτηση απευθυνόμενη στον Νταβούτογλου για το καθεστώς το δύο αυτών νησιών.
Απαντώντας ο τελευταίος στις 6 Φεβρουαρίου του 2012, ανέφερε ότι «υπάρχει μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας μια σειρά από προβλήματα σχετικά με το Αιγαίο, περιλαμβανομένης και της κυριότητας ορισμένων νησίδων και βραχονησίδων. Το σύνολο των προβλημάτων αυτών εξετάζεται με τη χώρα αυτή με τους υπάρχοντες διπλωματικούς διαύλους. Η χώρα μας επιθυμεί να βρεθούν λύσεις για όλα αυτά τα προβλήματα, σύμφωνα με την ευθυδικία και λαμβανομένων υπόψη των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των συμφερόντων της χώρας μας».
Ερώτηση προς τον Νταβούτογλου, όπου αναφερόταν σε «ελληνική κατοχή σε τουρκικά νησιά» στο Βορειοανατολικό Αιγαίο, τα Δωδεκάνησα και το Κρητικό Πέλαγος είχε καταθέσει στις 15 Σεπτεμβρίου 2012 στο προεδρείο της τουρκικής εθνοσυνέλευσης και ο βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, Μπουλέντ Τεζτζάν.
Όπως ανέφερε, «προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι έχει υψωθεί η ελληνική σημαία» σε νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου όπως Οινούσσες, Φούρνοι, Θύμαινα, στα Δωδεκάνησα και συγκεκριμένα στα νησιά Αγαθονήσι, Αρκοί, Φαρμακονήσι, Καλόλιμνος, Ψέριμος, Γυαλί, Λέβιθα, Κίναρος και στο Κρητικό Πέλαγος στα νησιά Γαύδος, Δία, Διονυσάδες, Γαϊδουρονήσι και Κουφονήσι.
Στις 19 Μαΐου 2011, ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών Σελτσούκ Ουνάλ είχε εκδώσει ανακοίνωση στην οποία έκανε λόγο για «τα υπάρχοντα προβλήματα στο Αιγαίο που τις τελευταίες μέρες έρχονται στη δημοσιότητα», προσθέτοντας τα εξής: «Υπάρχουν στο Αιγαίο ζητήματα αλληλένδετα. Η θέση της χώρας μας για τη θάλασσα του Αιγαίου είναι ξεκάθαρη και γνωστή σε όλες τις ενδιαφερόμενες πλευρές. Επιθυμούμε να γίνει το Αιγαίο θάλασσα ειρήνης, φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών. Διατηρούμε την αναγκαία πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα για την μόνιμη λύση όλων των προβλημάτων στο Αιγαίο με τρόπο ειρηνικό που θα στηρίζεται στα κοινά συμφέροντα. Μέχρι την επίλυση των προβλημάτων αυτών, έχει μεγάλη σημασία, αμφότερες οι πλευρές να απέχουν από μονομερείς πρωτοβουλίες που θα επηρέαζαν αρνητικά την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή και θα έβλαπταν τη θετική ατμόσφαιρα που υπάρχει και αναπτύσσεται μεταξύ των δύο χωρών».
Κατά την προεκλογική περίοδο στην Τουρκία, τον Μάιο του 2011, είχε και πάλι τεθεί θέμα σχετικά με το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι.
Μάλιστα, στελέχη του «Δημοκρατικού Κόμματος» είχαν επιχειρήσει να επισκεφθούν με σκάφος, το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι και, όταν δεν τους επιτράπηκε η είσοδος, παρά μόνο με διαβατήριο, τα μέλη της ομάδας επέστρεψαν στην Τουρκία και δήλωσαν ότι «με διαβατήριο μπορέσαμε να πάμε σε τουρκικά νησιά».
Τον Μάιο του 1997, είχε κυκλοφορήσει εγχειρίδιο από τις Τουρκικές Στρατιωτικές Ακαδημίες, όπου αναφερόταν πως «δεκάδες μικρές και μεγάλες νησίδες, βραχονησίδες διάσπαρτες σ' όλο το Αιγαίο, αλλά και στον Αργοσαρωνικό(!), είναι κατά βάθος τουρκικές και πως η Τουρκία «πρέπει να διεκδικήσει για να καταφέρει να αλλάξει την υφιστάμενη ισορροπία στο Αιγαίο»!
Tον Μάρτιο του 2004, δύο σχηματισμοί τουρκικών αεροσκαφών προέβησαν σε ισάριθμες παραβάσεις των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας στο FIR Αθηνών που εξελίχθηκαν σε 47 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου στο κεντρικό Αιγαίο και ειδικότερα στην περιοχή του συμπλέγματος των νησιών Αγαθονήσι, Φούρνοι και Φαρμακονήσι.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 2009 (τότε που ακόμη… λεφτά υπήρχαν!), ελικόπτερο Α 109 της Λετονίας, που ενεργούσε στο πλαίσιο του προγράμματος FRONTEX, δέχθηκε εκπομπή στον ασύρματο από τουρκικό ραντάρ, να απομακρυνθεί από την περιοχή, ενώ επιχειρούσε επιτήρηση συνόρων για λαθρομετανάστες στο Φαρμακονήσι.
Στις 23 Δεκεμβρίου 2009, σχηματισμός 4 Fantom της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας, εισήλθε στο FIR Αθηνών, και χωρίς να καταθέσουν σχέδια πτήσης, πέταξαν πάνω από το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι και κατά την έξοδο τους από το FIR Αθηνών, πάνω απο τους Φούρνους, σε ύψος περίπου 9.000 ποδών.
Στις 19 Μαρτίου 2010, αλλεπάλληλες τουρκικές εναέριες παρενοχλήσεις δέχθηκε, ενώ εκτελούσε πτήση επιτήρησης των θαλασσίων συνόρων μεταξύ Κω και Σάμου, το ελικόπτερο τύπου Dauphin του Λιμενικού Σώματος, το οποίο έχει ενταχθεί στη δύναμη της FRONTEX.
Όπως ανακοίνωσε το Αρχηγείο του Λιμενικού Σώματος «το ελληνικό ελικόπτερο που έχει ως βάση την Κω, δέχθηκε στις 08:02 και ενώ πετούσε 200 πόδια πάνω από το Φαρμακονήσι την παρενόχληση δύο τουρκικών F16, τα οποία σε σχηματισμό πετούσαν στα 1.200 μέτρα. Αμέσως, ο πιλότος-αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος ειδοποίησε τη βάση του, με αποτέλεσμα να φτάσουν στην περιοχή δυο ελληνικά F16, τα οποία και ειδοποίησαν τους Τούρκους χειριστές ότι πετούν εντός του ελληνικού FIR. Έτσι, και ενώ το ελικόπτερο συνέχιζε την αναγνωριστική πτήση του εντός του ελληνικού FIR, τα τουρκικά F16 απεχώρησαν. Να τονιστεί ότι προηγουμένως, το ελικόπτερο του Λιμενικού Σώματος είχε ενοχληθεί έντεκα φορές, μέσω τουρκικών ραντάρ».
Στις 5 Νοεμβρίου 2010 σχηματισμός 6 τουρκικών αεροσκαφών που εισήλθε στο FIR Αθηνών, χωρίς να καταθέσει σχέδιο πτήσης, πραγματοποίησε τρεις πτήσεις πάνω από το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι.
Όπως ανακοινώθηκε από το ΓΕΕΘΑ, «η πρώτη υπέρπτηση σημειώθηκε άνωθεν του Φαρμακονησίου σε ύψος 22.000 ποδών, στις 13:08 μ.μ. Στις 13:10 μ.μ. και στις 13:19 μ.μ. τα αεροσκάφη του σχηματισμού πραγματοποίησαν υπερπτήσεις άνωθεν του Αγαθονησίου σε ύψος 24.000 και 26.000 ποδών αντίστοιχα, εξερχόμενα του FIR ΑΘΗΝΩΝ.
Στις 8 Νοεμβρίου 2010, ανήμερα των Αρχαγγέλων, τέσσερα τουρκικά μαχητικά πέταξαν ξανά πάνω από το Φαρμακονήσι.
Στις 30 Δεκεμβρίου 2010, πτήσεις πάνω από ελληνικά εδάφη πραγματοποίησε σχηματισμός 6 τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών (4 F-16 & 2 RF-4), που εισήλθε στο FIR Αθηνών νοτίως της Σάμου, στις 13:05 χωρίς να καταθέσει σχέδια πτήσεως.
Όπως ανακοινώθηκε από το ΓΕΕΘΑ, «στις 13:08 τα αεροσκάφη του σχηματισμού πέταξαν πάνω από το Φαρμακονήσι, στις 13:09 πέταξαν πάνω από το Αγαθονήσι, στις 13:17 πέταξαν πάνω από τη Λεβίθα (ανατολικά Αμοργού), στις 13:18 πέταξαν πάνω από την Κίναρο (ανατολικά της Αμοργού), στις 13:25 πέταξαν πάνω από τους Φούρνους και στις 13:28 πέταξαν πάνω από το Αγαθονήσι. Κατά τη διάρκεια των υπερπτήσεων τα αεροσκάφη πετούσαν σε ύψος από 20.000 έως 26.000 πόδια και εξήλθαν του FIR Αθηνών νοτίως Σάμου, στις 13:28».
Και βέβαια, οι ανακοινώσεις αυτές καταλήγουν πάντα με την ίδια διατύπωση:
«Τα τουρκικά αεροσκάφη αναχαιτίσθηκαν και αναγνωρίσθηκαν, από αντίστοιχα ελληνικά μαχητικά σύμφωνα με τους διεθνούς κανόνες, κατά πάγια τακτική».
Αυτά για το Φαρμακονήσι, γιατί αυτοί που είχαν φέτος την… τιμητική τους ήσαν οι Φούρνοι.
Όλα αυτά συνέβησαν στην πατρίδα μας και σε καιρό υπερπληροφόρησης.
Αν, όμως, αναφέρει κανείς το Φαρμακονήσι στον δρόμο ή σε οποιαδήποτε συντροφιά και ζητήσει (από Έλληνες) να του πουν με τι συνδέουν το νησί, είναι απολύτως βέβαιο ότι θα αναφερθούν στο ναυάγιο που κατέληξε σε τραγωδία και ούτε που θα έχουν ακούσει το παραμικρό για υπερπτήσεις, παραβιάσεις και θερμά επεισόδια.
Κι’ ας διεξάγεται καθημερινά ένας πόλεμος σε θάλασσα και αέρα.
Συμπέρασμα (γενικό και κατά τη γνώμη μου λογικό)- και χωρίς καμιά διάθεση υποτίμησης της ανθρώπινης ζωής:
Δεν είναι τυχαίο που χρεοκοπήσαμε!