"Στις 8/1/14 η Ελλάδα ανέλαβε την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην Αθήνα στήθηκε η φιέστα της ανάληψης. Κακόγουστο αστείο, χειρότερο από κάθε άλλη φορά, σε μια χώρα ερημωμένη, ερειπωμένη από την πολιτική αυτής της κυβέρνησης, αυτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πριν καλά καλά ανακοινωθεί η διοργάνωση συγκέντρωσης διαμαρτυρίας, ανακοινώθηκε η απαγόρευση της. Το σκεπτικό είναι εντυπωσιακό. Η διαδήλωση απαγορεύεται γιατί είναι «ενάντια στον σκοπό» των εκδηλώσεων ανάληψης της ελληνικής προεδρίας. Απαγορεύεται γιατί «ο κίνδυνος για την δημόσια ασφάλεια δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αλλιώς, λόγω της εκτιμώμενης συμμετοχής μεγάλου αριθμού πολιτών σε αυτές»!!.
Με άλλα λόγια, «επειδή δεν μας αρέσει που θέλετε να διαδηλώσετε εναντίον μας, και φοβόμαστε πως θα ‘στε και πολλοί, απλώς το απαγορεύουμε».
Οι εργαζόμενοι πρέπει να δουν ακριβώς τι σημαίνει αυτό. Σημαίνει πως αύριο θα απαγορέψουν τις διαδηλώσεις για τις συλλογικές συμβάσεις, τις διαδηλώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις διαδηλώσεις για τις ιδιωτικοποιήσεις, τις διαδηλώσεις γενικώς.
Είναι αδύνατον να μπορέσουν να εφαρμόσουν την πολιτική της φτωχοποίησης αν δεν συνθλίψουν κάθε αντίδραση. Όλα τα χρόνια των μνημονίων, για να αρκεστούμε σε αυτά μόνο, κάνουν επίδειξη αυταρχισμού και καταστολής, στην Κερατέα, στη χαλυβουργία, στις πλατείες, στις Σκουριές, στις εργατικές κινητοποιήσεις. Επιστρατεύουν απεργούς, συλλαμβάνουν αγωνιστές, ενοχοποιούν αντιφασίστες. Προχτές συνέλαβαν τον Παύλο Αντωνόπουλο, χτες χτύπησαν τον Γρηγόρη Καλομοίρη. Αποδεικνύουν με κάθε ευκαιρία τον βαθύτατα αντιδραστικό, αυταρχικό χαρακτήρα αυτής της κυβέρνησης, που μας βάζει με βήματα γοργά σε μια νέα εποχή. Στη νέα αυτή εποχή, δεν θα επιτρέπεται ούτε η πιο μικρή διαμαρτυρία, κυρίως όταν αυτή είναι οργανωμένη, στοχευμένη, με αιτήματα και πολιτικά χαρακτηριστικά που δημιουργούν έστω και τον ελάχιστο κίνδυνο για το σύστημα τους, το σύστημα του κέρδους, της εκμετάλλευσης, της απανθρωπιάς. Στη νέα αυτή εποχή, οι αγώνες μας θα είναι ποινικά διώξιμοι. Και χωρίς αγώνες, οι εργαζόμενοι δεν έχουμε ελπίδα. Γι’ αυτό και δεν χωράνε από την πλευρά μας μασημένα λόγια και πολιτικάντικοι καθωσπρεπισμοί.
Το ερώτημα είναι αν αυτοί θα μπορέσουν με τη βία να μας φοβίσουν τόσο ώστε να αποδεχτούμε την κατεδάφιση της ζωής μας. Ή αν θα μπορέσουμε εμείς, οι εργαζόμενοι, με τη δύναμη της αλληλεγγύης και τη συνέχιση του αγώνα να τσακίσουμε την καταστολή και να σηκώσουμε ψηλά τη δική μας σημαία, του δίκιου και της αξιοπρέπειας. Είναι χρέος μας να αναλογιστούμε και να απαντήσουμε.
ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ ΟΡΘΙΟΙ, ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ
ΝΑ ΤΟΥΣ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ"
