Ήταν Σεπτέμβρης του 2011 όταν ο Δήμος Κυπραίος πήρε από το χέρι την 6χρονη τότε Ιουλιέτα του κι άφησε τη «Μακεδονία» και την τεχνική της υποστήριξη στους συναδέλφους για την Σκύρο, εκεί που όπως μας είπε αποχαιρετώντας θα ήταν καλύτερα για το παιδί.
Τρία χρόνια μετά, νιώθουμε βαριά οδύνη καθώς τα νέα για το χαμό του, μόλις στα 45 του, σκόρπισαν τη θλίψη σε όσους γνώρισαν εκείνον αλλά και το κοριτσάκι με τα πελώρια, φωτεινά μάτια που κάποτε τριγύριζε στους διαδρόμους της Μοναστηρίου περιμένοντας τον μπαμπά να τελειώσει τη δουλειά.
Η Ιουλιέτα από χθες το πρωί, στα εννιά της χρόνια, είναι πλέον ορφανή και από πατέρα καθώς η σκληρή μοίρα που της στέρησε τη μαμά της όταν ήταν μόλις 2 ετών, ήρθε να της πάρει και τον αγαπημένο της πατέρα και μάλιστα μπροστά στα μάτια της.
Η ασύλληπτη τραγωδία συνέβη το απόγευμα της Τρίτης όταν ο Δήμος και η Ιουλιέτα, που ζούσαν στιγμές μοναδικής ευτυχίας στο νησί του νομού Εύβοιας όπου μετεγκαταστάθηκαν, πήγαν για μπάνιο στον όρμο Παλαμάρι. Η μικρή βούτηξε πρώτη στη θάλασσα, αλλά την παρέσυραν τα μεγάλα κύματα και άρχισε να καλεί τον μπαμπά της να τη βοηθήσει να βγει έξω. Ο άτυχος άνδρας βούτηξε στη θάλασσα για να διασώσει την μικρή του κόρη, και μετά από αγωνιώδη προσπάθεια, κατάφερε να την βγάλει σώα στα βράχια, όμως δυστυχώς ο ίδιος δεν μπόρεσε να βγει γιατί παρασύρθηκε από τα κύματα και τα ρεύματα που υπήρχαν στην ούτως ή άλλως δύσκολη για κολύμβηση περιοχή.
Η μικρή Ιουλιέτα καλούσε πολλή ώρα σε βοήθεια, γιατί ο όρμος είναι σε απομακρυσμένη περιοχή, αλλά δεν υπήρχε κανείς να έρθει να τη βοηθήσει κι έτσι έτρεξε ένα χιλιόμετρο για να ειδοποιήσει. Δυστυχώς, χθες το πρωί στις 11 ανασύρθηκε το πτώμα του άτυχου Δήμου μετά από αγωνιώδεις έρευνες του Λιμενικού Σώματος από αέρος και θαλάσσης, αλλά και δυτών που έκαναν διακοπές στο νησί και προσφέρθηκαν αυθόρμητα να βοηθήσουν για τον εντοπισμό του άτυχου άνδρα.
Δυστυχώς, το θαύμα, στο οποίο όλοι είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους, δεν έγινε και το εννιάχρονο κοριτσάκι είδε τον μπαμπά του να χάνεται μπροστά στα μάτια του, ενώ πριν από 7 χρόνια είχε πεθάνει η μητέρα της από καρκίνο, και φέτος πέθανε και ο παππούς και ο νονός της, ενώ από την πρώτη στιγμή κοντά της βρίσκεται η θεία της.
Ο Δήμος ήταν κάτοικος Θεσσαλονίκης και εργαζόταν στη Σκύρο τα τελευταία 3 χρόνια, ως τεχνικός κομπιούτερ στο δήμο Σκύρου.
Όλοι εμείς στη «Μακεδονία» αποχαιρετούμε τον Δήμο και ευχόμαστε μόνο κουράγιο και δύναμη στην Ιουλιέτα του που χτυπήθηκε τόσο βάναυσα από τη μοίρα.
"Μακεδονία"
