Εργαζόμενες και Εργαζόμενοι, Άνεργοι, Συνταξιούχοι, Μια ακόμη “αποδέσμευση” επόμενης δόσης ταυτίζεται με νέα “δεσμά” για
την ελληνική κοινωνία και την πραγματική οικονομία.
Η πολιτική του ομολογημένου “λάθους” συνεχίζεται, με τις “ανθρωποθυσίες”
και τον “ξαφνικό θάνατο” να είναι πλέον τα κύρια συστατικά της καταστροφικής “συνταγής”.
Οριζόντια και ισοπεδωτικά μέτρα,
πρόσθετοι φόροι και προαπαιτούμενα ολοκληρώνουν την ανάλγητη “εξίσωση” του Πολυνομοσχεδίου που αγνοώντας τα πιο ζωτικά
κοινωνικά αιτήματα, ευθυγραμμίζεται για άλλη μια φορά με τις επαχθείς και
ειδεχθείς απαιτήσεις των Δανειστών μας.
Η διαμόρφωση του “πετσοκομμένου” βασικού μισθού επιχειρείται να
μετατραπεί οριστικά από δημοκρατική διαδικασία σε στυγνή κυβερνητική απόφαση
“ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα” για περαιτέρω μειώσεις.
Παράλληλα, η προωθούμενη κατάργηση των προσωρινών διαταγών ακυρώνει την ελάχιστη
δικαστική προστασία των εργαζομένων στον Ιδιωτικό και Δημόσιο Τομέα από την
εργοδοτική αυθαιρεσία και τις καταχρηστικές πρακτικές επισφραγίζοντας την αμετάκλητη
αποδόμηση της ήδη απορυθμισμένης αγοράς εργασίας.
Το “εισπρακτικό αμόκ” της τελευταίας τριετίας καλά κρατεί. Οι
μισθωτοί και συνταξιούχοι, οι “συνήθεις ύποπτοι”, καλούνται να ξανακαλύψουν τη
“μαύρη τρύπα” και η μικρή ιδιοκτησία παραμένει “ποινικοποιημένη”. Το ύψος και η
αστάθεια των φορολογικών συντελεστών αποτρέπουν κάθε σοβαρό επενδυτικό
ενδιαφέρον υπονομεύοντας την όποια αναπτυξιακή προοπτική. Η επιβίωση λογίζεται ως πολυτελής διαβίωση την ώρα που η φοροδιαφυγή
και η φοροκλοπή απολαμβάνουν τη γνωστή “ασυλία”.
Σε μια περίοδο που η ανάγκη για
κοινωνική στήριξη είναι περισσότερο επιτακτική από ποτέ, η συστηματική αποδυνάμωση των στοιχειωδών προνοιακών δομών “βυθίζει”
τους Έλληνες πολίτες στην εξαθλίωση πιστοποιώντας το “αδιανόητο” των
ακολουθούμενων πολιτικών.
Η περίφημη “κινητικότητα” βάζει σε “διαθεσιμότητα” τη λογική ενός
πραγματικά αποτελεσματικού κράτους. Οι άδικες απολύσεις σβήνουν την ελπίδα χιλιάδων
οικογενειών στερώντας χρήσιμες ειδικότητες και κρίσιμες υπηρεσίες. Οι ΟΤΑ
συρρικνώνονται και ο στόχος της διοικητικής αποκέντρωσης μοιάζει κενός
περιεχομένου.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας και η Παιδεία μας υποβαθμίζονται ραγδαία ενώ η
Τεχνική Εκπαίδευση απονέμεται σταδιακά ως “δωρεά” στα ιδιωτικά συμφέροντα.
Μείζονος στρατηγικής σημασίας Επιχειρήσεις “βγαίνουν στο σφυρί” με
ανυπολόγιστες συνέπειες τόσο για την ανάκαμψη της χώρας, όσο και για την
κοινωνική συνοχή. Η αμυντική βιομηχανία
βιώνει μια πρωτοφανή εγκατάλειψη και απαξίωση με επώδυνες επιπτώσεις ακόμη
και για την εδαφική μας κυριαρχία.
Η τραγική κατάσταση στην “αγορά” δεν οφείλεται στην “έλλειψη χρόνου”
ώστε να δικαιολογείται ο παραλογισμός της λειτουργίας των καταστημάτων τις
Κυριακές, αλλά στην έλλειψη ρευστότητας.
Η απελευθέρωση του ωραρίου θα εξαντλήσει τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και
τους εργαζόμενους.
ΩΣ ΕΔΩ – ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ
Ή με την Κοινωνία ή με την Τρόικα…
Αυτό είναι το μόνο πραγματικό δίλημμα, στο οποίο οφείλουν να απαντήσουν
άμεσα οι κυβερνώντες.
Η ανεργία και η ακραία φτώχεια, η ύφεση και τα “λουκέτα” είναι τα
μοναδικά “γινόμενα” του δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή οδηγώντας σε κοινωνικά
ερείπια και οικονομικά συντρίμμια.
Ο παραγωγικός ιστός της χώρας διαλύεται. Εργοστάσια κλείνουν,
βιομηχανίες φεύγουν και μαγαζιά “κατεβάζουν ρολά” καταδικάζοντας καθημερινά χιλιάδες εργαζόμενους του Ιδιωτικού Τομέα
στις “ουρές απόγνωσης” του ΟΑΕΔ.
Η δυναμική επαναδιαπραγμάτευση των Δανειακών Συμβάσεων είναι ο
μόνος τρόπος διαφυγής από τα ανυπέρβλητα αδιέξοδα που δημιούργησε η μεθοδευμένη
απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για την υπαγωγή της Ελλάδος στο καθεστώς των
Μνημονίων.
Έστω και αυτή την ύστατη ώρα, το “λάθος” πρέπει να διορθωθεί, αλλιώς θα
γίνει ολέθριο…
Η διάσωση της Πατρίδας μας δεν κινδυνεύει από την κοινωνική δικαιοσύνη
και τις δημοκρατικές διαδικασίες, αλλά από τα σκοτεινά κονκλάβια των
“κουκουλοφόρων” και των τοκογλύφων που αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς.
Η ΔΑΚΕ Ι.Τ. καλεί όλες τις υγιείς δυνάμεις του Τόπου, μακριά από
τεχνάσματα κοινωνικού αυτοματισμού και συντεχνιακές λογικές, να πυκνώσουν τις
“γραμμές” των Συνδικάτων με αφετηρία την καθολική συμμετοχή μας στην απεργιακή
κινητοποίηση της 16ης Ιουλίου.
Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι
επιχειρηματίες και οι φοιτητές, όλοι μαζί οι ενεργοί πολίτες της χώρας,
οφείλουμε να διαμορφώσουμε μια πλατιά κοινωνική συμμαχία προκειμένου να
διεκδικήσουμε ένα καλύτερο αύριο.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΥΜΕΡΑ – ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΘΜΟΙ
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΣΤΙΣ 11:00 πμ στην ΠΛΑΤΕΙΑ
ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΙΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ – ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΑΚΕ Ι.Τ.
