Το αποτρόπαιο γεγονός στη Μανωλάδα, που εκθέτει τη χώρα μας διεθνώς,
αποτελεί μια απάνθρωπη, εγκληματική και απολύτως καταδικαστέα
πράξη η οποία επισύρει τηνπαραδειγματική ποινική καταδίκη των
υπευθύνων. Αναδεικνύει, όμως, ταυτόχρονα και την αδυναμία κρατικών
υπηρεσιών μείζονος σημασίας να περιφρουρήσουν όσα ελάχιστα
εργασιακά δικαιώματα έχουν απομείνει.
Η πλήρης απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων σε συνδυασμό με την αποδυνάμωσηή
σταδιακή απαξίωση κορυφαίων ελεγκτικών μηχανισμών, όπως το Σώμα
Επιθεώρησης Εργασίας, διαμορφώνουν μια ανεξέλεγκτα αυξανόμενη κοινωνική
«μαύρη τρύπα».
Η παράνομη μετανάστευση και η ανασφάλιστη εργασία δεν μπορεί να
αποτελούν «πεδία ανοχής» ή «εργαλεία» για την αύξηση της κερδοφορίας
ασυνείδητων εργοδοτών, καθώς τέτοιες επαίσχυντες λογικές πρέπει με κάθε τρόπο
και μέσο να εκλείψουν από την παραγωγική και οικονομική δραστηριότητα της
Ελλάδας.
Το κράτος οφείλει να διασφαλίζει τη νομιμότητα. Η παρανομία και η
ανοχή της, άλλωστε, τροφοδοτούν την παραβατικότητα ακόμη και στις πιο ακραίες
της μορφές.
Ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος είναι αλληλένδετος με την
καταπολέμηση του κοινωνικού ελλείμματος που συνεχώς διευρύνεται.
Σε αυτό το πλαίσιο, δίπλα στους «εξονυχιστικούς» ελέγχους για
την καταβολή ή μη δυσβάσταχτων φόρων από διαχρονικά συνεπείς πολίτες, επιβάλλεται
να πραγματοποιούνται και επαρκείς έλεγχοι για την τήρηση της
εργατικής νομοθεσίας, στοιχείο που εκτός όλων των άλλων θα δώσει και μια
πραγματική ανάσα ρευστότητας στο Ασφαλιστικό Σύστημα.
Διαθέσιμα κονδύλια από τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά Ταμεία για την
ενίσχυση -είτε σε προσωπικό είτε σε υλικοτεχνική υποδομή- των ελεγκτικών
μηχανισμών υπάρχουν, όπως προκύπτει από απαντήσεις της Κομισιόν σε
σχετικές μας ερωτήσεις. Το ζήτημα είναι να υπάρξει το αντίστοιχο σχέδιο και η
πολιτική βούληση των αρμοδίων.
