Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Και σα να μη φθάνουν όλες οι τυχοδιωκτικές και δηλητηριώδεις ανοησίες που εκτοξεύονται καθημερινά από διάφορους όψιμους υπερπατριώτες, επιδιώκεται και… εξαγωγή δηλητηρίου στην παραζαλισμένη και χειμαζόμενη Κύπρο.
Δεν πρόλαβαν να συναντηθούν Τσίπρας και Καμμένος και άρχισαν τα ταξίδια στη Λευκωσία.
Μόλις επέστρεψε ο Τσίπρας, στο νησί εκστρατεύει από χθες ο Καμμένος.
Μέσω της προσπάθειας να βλάψουν την ελληνική κυβέρνηση, αυτό που τελικά κινδυνεύει να συμβεί είναι να δηλητηριάσουν τις σχέσεις μεταξύ του ελλαδικού και του κυπριακού ελληνισμού.
Διότι τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς, όταν ουσιαστικά κατηγορούν αυτοί οι κύριοι την επίσημη Ελλάδα για εθνική προδοσία;
Βέβαια, ο Κύπριος υπουργός των Εξωτερικών Γιάννης Κασουλίδης δημοσίως και με επιστολή του προς τον Έλληνα ομόλογό του Δ. Αβραμόπουλο, ευχαρίστησε την Ελλάδα για την αντίδρασή της στις διχοτομικές δηλώσεις Νταβούτογλου και για την «αμέριστη και ανιδιοτελή συμπαράσταση της ελληνικής κυβέρνησης και του ελληνικού λαού στον αγώνα για δίκαιη και διαρκή λύση του κυπριακού προβλήματος».
Επ’ αυτού βέβαια, δεν μας είπαν τίποτε οι νέοι «προστάτες» της Κύπρου.
Κανένα σχόλιο.
Πολύ περισσότερο που ούτε ένας Κύπριος πολιτικός, από οποιοδήποτε κόμμα, δεν έχει δηλώσει το παραμικρό κατά της Ελλάδας και της στάσης της.
Μήπως είναι προδότες (του εαυτού τους) και οι Κύπριοι- ανεξαρτήτως κομμάτων;
Διότι οι Κύπριοι (ανεξαρτήτως κομμάτων, αν εξαιρέσουμε το ΑΚΕΛ που προσπαθεί να διασωθεί αναζητώντας δικαιολογίες για το γεγονός ότι πέταξε την καυτή πατάτα στον επόμενο), γνωρίζουν ότι γι’ αυτούς δεν υπάρχει κανένας σταθερότερος και πιο ανιδιοτελής σύμμαχος από την Ελλάδα.
Και ότι τους προσφέρουν κακές υπηρεσίες όσοι από την Ελλάδα τους παροτρύνουν να αποξενωθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, επιστρέφοντας στον ρόλο ενός τριτοκοσμικού «αεροπλανοφόρου» στη Μεσόγειο, λογική που μας πηγαίνει πίσω στην αλήστου μνήμης εποχή των «Αδεσμεύτων» (που όπως αποδείχθηκε δεν ήσαν και τόσο… αδέσμευτοι)!
Όπως κακές υπηρεσίες προσφέρουν στην Κύπρο που προσπαθεί να «ξαναβρεί τα πόδια της», όταν συνεχίζουν να καταστροφολογούν.
Πριν από λίγες μέρες, στις 29 Μαρτίο, το Τμήμα Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, προέβλεψε πως οι εξελίξεις στην Κύπρο θα είναι δραματικές και πως η καταστροφή του χρηματοπιστωτικού της τομέα θα συμπαρασύρει και τον κλάδο του τουρισμού.
Στην απέλπιδα προσπάθειά τους να δικαιωθούν δηλαδή, χαντακώνουν ακόμη περισσότερο το νησί.
Την ώρα που η Τουρκία γίνεται όλο και πιο απειλητική, την ώρα που Ελλάδα και Κύπρος γονατίζουν από την οικονομική κρίση, οι εξαιρετικά ανεύθυνοι αυτοί άνθρωποι πηγαινοέρχονται στο νησί και με εμπρηστικές δηλώσεις υπονομεύουν τις σχέσεις μας με τον κυπριακό ελληνισμό.
Για να πετύχουν τον στόχο τους, λένε ό,τι τους κατέβει – με αποτέλεσμα να υποχρεώνουν τους υπόλοιπους να ασκούν κριτική στον τρόπο με τον οποίο η Κύπρος επέλεξε να «αναπτυχθεί» τα τελευταία χρόνια.
Υποστηρίζουν για παράδειγμα, με αφορμή τις δηλώσεις Νταβούτογλου, πως «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται» (ΣΥΡΙΖΑ), αποδίδοντας την επιθετική στάση της Τουρκίας στο ότι οι Τούρκοι εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι «η Ελλάδα εγκατέλειψε την Κύπρο».
Και όχι στο γεγονός ότι η Κύπρος βρίσκεται εκτός αγορών από τον Μάιο του 2011 χωρίς να κάνει τίποτε ή στο γεγονός ότι υποτίθεται πως οι τράπεζές της είχαν 68 δις ευρώ στα θησαυροφυλάκιά τους (ενώ αυτά αποδείχθηκαν άδεια), ότι έλαβαν 10 δις από τον ELA και ότι η μεγαλόνησος βρέθηκε να ζητιανεύει δάνειο άλλων 10 δις ευρώ.
Υποστηρίζουν πως ορθώς η Κύπρος επέλεξε το συγκεκριμένο μοντέλο ανάπτυξης, στηρίχθηκε δηλαδή στον χρηματοπιστωτικό τομέα, διότι, λέει, (για την ακρίβεια το λένε οι λεγόμενοι Ανεξάρτητοι Έλληνες) δεν είχε άλλη επιλογή, καθώς το κατεχόμενο βόρειο τμήμα είναι το εύφορο και έχει τις ωραιότερες παραλίες – οπότε τι άλλο της έμενε της Κύπρου;
Φυσικά, δεν είναι έτσι. Αν θέλεις να αναπτύξεις τον αγροτικό σου τομέα, το κάνεις, βρίσκεις και νερό (το Ισραήλ ανταγωνίζεται την Ολλανδία σε παραγωγή τουλίπας) και απ’ όλα.
Ας αφήσουμε που η Αγία Νάπα, ως τουριστικό κέντρο, αποτελεί την απόδειξη πως η ελεύθερη Κύπρος μπόρεσε να αναπτύξει τουριστικά τις ελεύθερες περιοχές.
Και επιτέλους, όταν ιδρώναμε για να εντάξουμε την Κύπρο στην ΕΕ, γιατί το κάναμε;
Για να προσελκύει τα ρούβλια των Ρώσων ολιγαρχών ή για να τη θέσουμε υπό την προστασία 27 χωρών;
Πολύ περισσότερο τώρα, που με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, προβλέπεται πως αν μια χώρα-μέλος υποστεί επίθεση, μεταφέρεται επί τόπου ευρωπαϊκός στρατός και αποκαθιστά την τάξη.
Αν η Κύπρος απομακρυνθεί από την ΕΕ, τότε η Ελλάδα θα είναι και πάλι η μόνη εγγυήτρια δύναμη.
Και επειδή κάποιοι σ’ αυτή τη χώρα δεν είναι μόνο λόγια, είναι βέβαιο πως την Κύπρο θα την προστατέψουμε, ενισχύοντας την εκεί ελληνική δύναμη και στέλνοντας τον στρατό στο νησί στην απευκταία περίπτωση που θα έπεφτε θύμα νέας επιβουλής.
Υ.Γ. Βέβαια, και γι’ αυτό έχουν απάντηση οι «πάνσοφοι». Λένε πως καθόλου δεν ιδρώσαμε να βάλουμε την Κύπρο στην ΕΕ, διότι η Κύπρος μπήκε με το σπαθί της (μπορεί και με… τούρκικη λόγχη!) λόγω των οικονομικών της στοιχείων.
Φυσικά, ξεχνούν πως η Κύπρος αποτελεί μοναδική περίπτωση χώρας που εντάχθηκε ενώ η μισή βρίσκεται υπό κατοχή. Και πως μπήκε ολόκληρη, ενώ το κατεχόμενο τμήμα της τελεί υπό αναστολή ως προς την ένταξή του, έως επιτευχθεί λύση.
Επομένως, μάλλον δεν αρκούσαν τα οικονομικά στοιχεία και επρόκειτο για καθαρά πολιτική απόφαση…
