Τι κοινό μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και στον Γάλλο ακαδημαϊκό Ντε Μπρος, εκτός από τη διαφορά ηλικίας, αφού αν δεν με απατά η μνήμη μου ο ακαδημαϊκός είναι μεγαλύτερος απ’ τον πολιτικό κάπου τρεις αιώνες; Αυτό που τους ενώνει είναι η χρήση του όρου «φετίχ».
Ο Ντε Μπρος χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τον όρο στη Γαλλική Ακαδημία το 1760. Ο Αλέξης Τσίπρας προχθές, προκειμένου να μας καθησυχάσει ότι το ευρώ δεν είναι φετίχ και ως εκ τούτου δεν θα έχει επιπτώσεις-εφόσον πάρουμε την άγουσα από την ευρωζώνη- στη συμπεριφορά των Ελλήνων.
Θέλω να είμαι ξεκάθαρος: Το εθνικό νόμισμα της Ελλάδας είναι το ευρώ, και το ευρώ είτε αρέσει στον Λαφαζάνη είτε δεν αρέσει, είναι φετίχ. Διότι το νόμισμα δεν είναι εσώρουχο για να το αλλάζεις μετά από το μπάνιο, ούτε πουκάμισο. Και στο κάτω- κάτω όπως είναι φετίχ για τον ΣΥΡΙΖΑ η Ρόζα και οι άλλες συνιστώσες, έτσι και για μας είναι φετίχ το ευρώ. Είμαστε «ευρωφετιχιστές» και μας αρέσει, όπως θα έλεγε και ο Φρόυντ. Είναι θέμα γούστου. Για κάποιους φετίχ είναι τα ψηλοτάκουνα και για άλλους τα victoria’s secret.
Τέλος πάντων τη Κυριακή θα γίνει της… Ψυχανάλυσης. Και μπορεί στις εκλογές του ’81 το ερωτικό αντικείμενο του πόθου να ήταν ο σοσιαλισμός, με το φετιχιστικό σύνθημα «Στις 18 Σοσιαλισμός»- το οποίο κατέληξε σε ερωτική απογοήτευση- αλλά τη Δευτέρα το σύνθημα «Στις 18 Ευρώ», φαίνεται ότι θα έχει αίσιο τέλος. Έτσι θα κλείσει με τον πλέον ιδανικό τρόπο μια ιστορική εκκρεμότητα. «Το ευρώ είναι εδώ ενωμένο δυνατό», όπερ μεθερμηνευόμενο: «Το ευρώ στη κυβέρνηση ο λαός στην εξουσία».
