Τα κόμματα πρέπει να μάθουν να συζητούν και να συνεργάζονται είχε πει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ένας απ’ τους λόγους που η χώρα περιήλθε στη σημερινή κατάσταση είναι ότι τα κόμματα αντί να συζητούν συλλαβίζουν. Πήγαν στο «Δ» προκειμένου να μάθουν να προφέρουν σωστά τη λέξη «Δημοκρατία», αλλά δεν έμαθαν δύο λέξεις που αρχίζουν από «Α». Την «Αξία» και την «Αρετή».
Κι ενώ ο κόσμος περίμενε να ακούσει μια ολοκληρωμένη πρόταση, συνέχισαν να -συλλαβίζουν και να τσακώνονται. Η ανασφάλεια και οι φοβίες των εκάστοτε ηγεσιών τους τα έκανε να λειτουργούν στο παρασκήνιο της αμάθειας αντί στο προσκήνιο της γνώσης. Ανάλωσαν χρόνο και ενέργεια προκειμένου οι παρέες να κρατήσουν τις καρέκλες τους, ενώ την ίδια στιγμή ο κόσμος και ο χρόνος άλλαζε γύρω τους με ιλιγγιώδεις πολιτικές ταχύτητες. Έτσι ξοδεύτηκε ένα μεγάλο μέρος του μεταπολιτευτικού χρόνου.
Κι έτσι χάθηκαν ευκαιρίες που αν είχαν αξιοποιηθεί από τα κόμματα, ίσως αυτό που είναι σήμερα ζητούμενο, ο πολιτικός πολιτισμός που θα οδηγούσε στη σύνθεση, να είχε αποτρέψει τον εκπεσμό και την παρακμή του πολιτικού συστήματος. Γιατί ακόμα και η οικονομική κρίση που έπληξε τη χώρα, δεν θα μετατρεπόταν σε πολιτική και κοινωνική, αν τα πολιτικά κόμματα διέθεταν ικανά στελέχη και εμπνευσμένες ηγεσίες.
Δεν θα φθάναμε ποτέ στην ακυβερνησία και στην απαξίωση της πολιτικής, αν ο πολιτικός κόσμος δεν φρόντιζε με τον αναλφαβητισμό που τον διακρίνει να απομονωθεί απ’ τη κοινωνία και τους πολίτες. Παρ’ όλα αυτά οι πολίτες αποφάσισαν να δώσουν μια ακόμα ευκαιρία, την τελευταία, στους πολιτικούς ώστε να σώσουν τη χώρα και τη τιμή τους.
Στις εκλογές της 6ης Μαΐου το εκλογικό σώμα έστειλε το μήνυμα: Βρείτε τα! Δεν τα βρήκαν. Χθες έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία: Συνεργαστείτε! Η Ελλάδα δεν μπορεί να περιμένει.
