Όταν ξεκίνησε πριν από μερικούς μήνες η συζήτηση για τη διαδοχή του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, οι δυνητικοί υποψήφιοι ήταν αρκετοί. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Χρήστος Παπουτσής, ο Γιάννης Ραγκούσης.
Η συνέχεια είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ο Ανδρέας Λοβέρδος αποσύρθηκε πρώτος, και στήριξε με θέρμη τον Ευάγγελο Βενιζέλο, προσδοκώντας να είναι το “Νο2” του νέου ΠΑΣΟΚ. Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης και η Άννα Διαμαντοπούλου αμφιταλαντεύτηκαν, βρέθηκαν ωστόσο ενώπιον αδιεξόδου, καθώς δεν είχαν… στρατό να τους ακολουθήσει, και έτσι αναγκάστηκαν με τη σειρά τους να στηρίξουν τον μέχρι τότε αντιπρόεδρο και υπουργό Οικονομικών της κυβέρνησης Παπαδήμου. Όσο για τον Χρήστο Παπουτσή, έμεινε να παλεύει μόνος ως το τέλος, για να του “απαγορευτεί” η δυνατότητα διεκδίκησης της ηγεσίας, λόγω της αδυναμίας του να συγκεντρώσει τις απαιτούμενες υπογραφές στελεχών του Κινήματος.
Από την… παρέα, περισσεύει ο Γιάννης Ραγκούσης. Ίσως εκείνος που είχε, και μάλλον έχει ακόμη, τις περισσότερες δυνατότητες να εξελιχθεί στον “αντι-Βενιζέλο”. Το έδειξε άλλωστε από την πρώτη στιγμή, όταν, πριν ακόμη ο Ευάγγελος Βενιζέλος εκλεγεί αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, δημιούργησε αυτόνομη τάση μέσα στο Κίνημα, με έμφαση στον μεταρρυθμιστικό λόγο και τις μεγάλες αλλαγές.
Χθες, ο Γιάννης Ραγκούσης άφησε να εννοηθεί ότι την επομένη των εκλογών θα ξεκινήσει η συζήτηση που… δεν έγινε σε εσωκομματικό επίπεδο, όταν η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ παραδόθηκε στα χέρια του Ευάγγελου Βενιζέλου.
Σε παρασκηνιακό επίπεδο στο ΠΑΣΟΚ, οι στρατοί προετοιμάζονται. Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που προτρέπουν τον Γιάννη Ραγκούση να κάνει το επόμενο βήμα. Το βήμα που… δεν έκανε στην πρώτη φάση της διαδοχής.
