Σήμερα, στην ελληνική κοινωνία και οικονομία κυριαρχεί ξεκάθαρα η αβεβαιότητα. Οι πολίτες βρίσκονται παγιδευμένοι μεταξύ γκρεμού και ρέματος χωρίς ουσιαστική προοπτική και λύση για τα καθημερινά τους ζητήματα. Είναι σαφές ότι η στήριξη και ανάκαμψη της πραγματικής οικονομίας οφείλει να είναι η πρώτη σημερινή προτεραιότητα. Όμως οι πολίτες, δηλαδή το ευρύ επενδυτικό, εργατικό και καταναλωτικό κοινό της πραγματικής οικονομίας νοιώθουν ως ελεύθεροι πολιορκημένοι.
Βρίσκονται μεν στη θέση να λειτουργούν ελεύθερα για τις καθημερινές επιλογές αλλά είναι δε πολιορκημένοι από την υπερβολική γραφειοκρατία, τους φόρους, τις συντεχνίες και τα καρτέλ του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα και μια ισοπεδωτική λαϊκίστικη νοοτροπία που ακόμη επιβιώνει σε σημαντικό βαθμό.
Αποτέλεσμα είναι να μένουν αναξιοποίητες οι αποδεδειγμένες δεξιότητες και ικανότητες της ελληνικής κοινωνίας, η καθημερινότητα να παραμένει ακριβή και η πολυπόθητη ανάπτυξη μακρινό όνειρο. Οι Έλληνες έχουμε εξαιρετικές επιχειρηματικές, επενδυτικές, εμπορικές, επιστημονικές και εργασιακές δυνατότητες και ευφυΐα. Το έχουμε αποδείξει παντοιοτρόπως από τα αποτελέσματα των ελληνικών κοινοτήτων και συμπατριωτών μας σε πιο οργανωμένα διεθνή περιβάλλοντα που ευνοούν την αξιοκρατία, το ρίσκο και την τόλμη, την γνώση και τις ικανότητες. Το περιβάλλον στην ελληνική κοινωνία και οικονομία παραμένει ακόμη μη ανταγωνιστικό, κλειστό και αρνητικό για την απαραίτητη δυναμική αξιοκρατική εξέλιξη των συμπατριωτών μας. Υψώνεται ως ένα απόρθητο τείχος κρατώντας τις υγιείς δυνάμεις περιορισμένες ή εκτός συνόρων.
Αυτή είναι η βασική πρόκληση για απεγκλωβισμό την επόμενη περίοδο ώστε το συντομότερο να αναπνεύσουν εδώ εσωτερικά οι αποδεδειγμένες ικανότητες μας, σε κάθε τομέα και κατηγορία, οδηγώντας στην ζητούμενη καθολικά εξωστρεφή ανάπτυξη. Το τοίχος των περιορισμών πρέπει να πέσει, δίνοντας στην πραγματική κοινωνία και οικονομία μια πραγματική δυναμική και ευκαιρία ανάκαμψης.
Του Μάνου Κρανίδη
Πολιτικός Μηχανικός, ΕΜΠ, Msc
Δημοτικός Σύμβουλος Χαλανδρίου
