Στις 6 Ιουνίου του 1933, ακόμη μια απόπειρα δολοφονίας του Ελευθέριου Βενιζέλου δεν έβρισκε στόχο. Ο Εθνάρχης θα καταφέρει να διασωθεί, μετά από ένα αγωνιώδες κυνηγητό του αυτοκινήτου στο οποίο επέβαινε, κατά τη διαδρομή της επιστροφής του από τα βόρεια προάστια, μέσω της Λεωφόρου Κηφισίας.
Οι φιλοβασιλικοί που του είχαν στήσει καρτέρι, “γάζωσαν” το αυτοκίνητο, και ο αριθμός των πυροβολισμών, αλλά και η επιμονή των δραστών να σκοτώσουν τον μεγάλο Κρητικό πολιτικό, δείχνει το μέγεθος της πληγής που είχε ανοίξει στην ελληνική κοινωνία ο εθνικός διχασμός.
Μια πολιτική και εθνική πραγματικότητα, την οποία η Ελλάδα πλήρωσε ακριβά. Σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, σε πολιτικά πάθη, και φυσικά με τον εθνικό ακρωτηριασμό της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Εκείνος ο εθνικός διχασμός, επικαιροποιημένος και περίπλοκος έχει ακολουθήσει την Ελλάδα μέχρι τις μέρες μας. Γιατί, είπαμε, να μην φτάσουμε στη… νερόβραστη προσέγγιση της απολιτίκ κατάργησης των διαχωριστικών πολιτικών και ιδεολογικών γραμμών. Όχι όμως και να “πυροβολούμε” ο ένας τον άλλο. Μέτρο χρειάζεται, και μάλιστα επειγόντως.
