Κάθε πολιτικός ηγέτης αναζητεί το tipping point στη διάρκεια της θητείας του. Εκείνη την ξεχωριστή και ιδιαίτερη στιγμή, όπου το σύμπαν μοιάζει να συνωμοτεί, ώστε να του χαρίσει μια ευκαιρία στην αιωνιότητα. Ή τουλάχιστον, στο να μεταβάλει το κέντρο βάρους της θητείας του, από μια μίζερη ρουτίνα, σε συναρπαστικό αιφνιδιασμό.
Ένα τέτοιο tipping point βέβαια, εκτός από μια θέση στην Ιστορία, προσφέρει συνηθέστατα και την ανανέωση, ή και τη διαιώνιση ακόμη της πολιτικής ηγεμονίας κάποιου, έναντι των αντιπάλων του.
Ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα δείχνει «Forward», όπως είναι το κεντρικό μήνυμα της καμπάνιας του, καλώντας τη μεσαία τάξη των Ηνωμένων Πολιτειών να βρεθεί και πάλι στο πλευρό του, στη μάχη για την επανεκλογή του απέναντι στον Μιτ Ρόμνεϊ, στις εκλογές του Νοεμβρίου.
Ξεφυλλίζοντας το άλμπουμ με τις ξεχωριστές στιγμές της θητείας του, θα σταθεί φυσικά στην επιτυχή διαχείριση της οικονομικής κρίσης που του κληρονόμησε η διακυβέρνηση Μπους, μετά την άγαρμπη κατάρρευση της Lehman Brothers. Στην απαγκίστρωση των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από πολεμικά μέτωπα ανά τον κόσμο, όπως το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Στην προώθηση της μεταρρύθμισης του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Στην απομόνωση των υστερικών φωνών του Tea Party και κατ’ επέκταση των Ρεπουμπλικανών, ως προς την απόπειρα… με το ζόρι στάσης πληρωμών από την Ουάσινγκτον, τον περασμένο Αύγουστο.
Όσο κι αν θέλει να σταθεί σε όλα τα παραπάνω επιτεύγματα, και ακόμη περισσότερα όμως, δύσκολα μπορεί να ανακαλύψει πολιτικό και επικοινωνιακό ισοδύναμο της υπογραφής στην εντολή εκτέλεσης του Οσάμα Μπιν Λάντεν, από την ομάδα των «Seals», στο Πακιστάν.
Σαν σήμερα, πριν ακριβώς από έναν χρόνο, ο Μπαράκ Ομπάμα… ξυπνούσε την αμερικανική κοινή γνώμη, με τη δραματική ανακοίνωση της δολοφονίας του Οσάμα Μπιν Λάντεν. Του «σεϊχη του τρόμου», ο οποίος στοίχειωνε τα όνειρα των Αμερικανών μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001.
Ο Τζορτζ W Μπους τον είχε κυνηγήσει στα βουνά της Τόρα Μπόρα, στα χωριά του Αφγανιστάν, παντού. Ο Ομπάμα τον βρήκε τελικά στο Πακιστάν. Και εκεί τον… εξουδετέρωσε μόνιμα.
Περπατώντας τα τελευταία βήματα πάνω στο κόκκινο χαλί του διαδρόμου του Λευκού Οίκου, που κατέληγε στο πόντιουμ το οποίο είχε στηθεί για τη σχετική ανακοίνωση, ο Μπαράκ Ομπάμα γνώριζε ότι έκανε μια δρασκελιά στην Ιστορία. Όχι μόνο εκείνης που προηγήθηκε, αλλά αυτής που έρχεται. Ήταν το δικό του tipping point. Και η πιο φανταχτερή πινελιά στο μωσαϊκό της επανεκλογής του.