Το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαϊου υπήρξε αυταπόδεικτα μη συνηθισμένο. Υπό την έννοια ότι η αιτιολόγηση της αντι-συστημικής ψήφου της κοινωνίας, είτε εκφράστηκε στην κάλπη με την επιλογή κομμάτων που κάθε άλλο παρά διακρίθηκαν για τη μετριοπάθεια του πολιτικού λόγου και της ρητορικής τους, είτε εκφράστηκε μέσω της αποχής, όχι στο πλαίσιο ενός κακώς αιωνούμενου «χαβαλέ», αλλά ως βαθιά συνειδητοποιημένη επιλογή, μετριοπαθών πολιτών, κοινωνικά και οικονομικά δραστήριων.
Το μωσαϊκό του τεκτονικού σεισμού της 6ης Μαϊου, είχε ζωηρές και έντονες πινελιές της αντίδρασης μιας μεγάλης μερίδας της κοινωνίας στις… αλλότριες και άγαρμπες παρεμβάσεις. Την προσπάθεια δηλαδή διεθνών παραγόντων να κατευθύνουν την ψήφο στην κατεύθυνση της συνέχισης του Μνημονίου, έστω και με τη μορφή της αναγκαστικής ανοχής. Μια προσπάθεια που ενόχλησε, όχι επειδή δεν ανταποκρινόταν στη ζοφερή για το μέλλον του τόπου πραγματικότητα, αλλά επειδή εκφράστηκε τόσο άγαρμπα και με φραστική βιαιότητα. Από πολιτικούς που εύστοχα έχουν περάσει στην Ιστορία, μετά τη σχετική περιγραφή της «Monde» ως… παιδική χαρά.
Απόψε, από τη στιγμή που επιβεβαιώθηκε το αδιέξοδο στο Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών, που οδηγεί αναπόφευκτα σε νέες και αβέβαιες εκλογές, για την 17η ή ακόμη και την 10η Ιουνίου, οι παραπάνω μοιραίες, άγαρμπες παρεμβάσεις επαναλήφθηκαν. Και μάλιστα, στην πιο εμβληματική αντανάκλασή τους, δηλαδή δια στόματος Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, σύμφωνα με το πρακτορείο «Bloomberg», προσδιόρισε την επικείμενη εκλογική αναμέτρηση στην Ελλάδα ως έμμεσο δημοψήφισμα, στο οποίο η ελληνική κοινωνία θα κληθεί να αποφασίσει για την παραμονή ή όχι της χώρας στην ευρωζώνη. Επισημαίνοντας ότι η συνέχιση της συμπόρευσης Αθήνας και Βρυξελλών, δεν μπορεί να έχει τα χαρακτηριστικά μιας ελεύθερης συμβίωσης. Αλλά ενός «προγαμιαίου» συμβολαίου, που καθορίζει με σαφήνεια τους όρους… υποταγής του πιο αδύναμου σκέλους. Δηλαδή της ευρισκόμενης σε οικονομική και όχι μόνο κρίση, Ελλάδας.
Φυσικά, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει απόλυτο δίκιο. Αυτό είναι το διακύβευμα του μέλλοντος, στο οποίο θα πρέπει να απαντήσει το επερχόμενο παρόν της νέας εκλογικής αναμέτρησης. Μόνο που ο Γερμανός πολιτικός, είναι το λάθος πρόσωπο για να συνεχίζει τις… συστάσεις προς τους Έλληνες πολίτες. Είναι το λάθος μέσο-μήνυμα, με αμιγώς επικοινωνιακούς όρους.
Όσο οι Βρυξέλλες συνεχίζουν και επαναλαμβάνουν τη λανθασμένη τακτική που ακολούθησαν πριν από τις εκλογές της 6ης Μαϊου, υπονομεύουν την προσπάθεια του φιλοευρωπαϊκού Μετώπου που υπάρχει στην Ελλάδα, να ορθώσει ανάχωμα στην επέλαση του ονειροπόλου λαϊκισμού των άκρων. Όσο πιο σύντομα το κατανοήσουν, τόσο περισσότερο θα πολλαπλασιαστούν οι πιθανότητες να μην ανατροφοδοτήσουν οι νέες κάλπες το χάος. Και τη διολίσθηση στην ακυβερνησία.
