Οι συστημικές παρενέργειες που έχουν για το σημερινό πολιτικό σκηνικό, οι επιπτώσεις της λαϊκής ετυμηγορίας από την κάλπη της 6ης Μαϊου, εστιάζονται κυρίως στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς.
Εκεί όπου, παραφράζοντας παλαιό διαφημιστικό ρητό, αντικρίζουμε αυτό που δεν έχει δει κάποιος… 35αρης: Το ΠΑΣΟΚ να είναι τρίτο κόμμα, και το ποσοστό της κοινωνικής απήχησής του να κινείται στο 13%. Η ανάγνωση του αποτελέσματος ως προς τα αίτια, την αλληλουχία γεγονότων και το βάθος της κρίσης στην οποία εισέρχεται το Κίνημα το οποίο ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, συνθέτουν ένα εξαιρετικά περίπλοκο μωσαϊκό.
Το ΠΑΣΟΚ «εξαϋλώθηκε» στις περισσότερες περιοχές της χώρας. Υπάρχουν περιφέρειες στις οποίες δεν εξέλεξε καν βουλευτή. Τόσο στα μεγάλα αστικά κέντρα όσο και στην ύπαιθρο, αποδοκιμάστηκε εκκωφαντικά.
Φυσικά, υπάρχει και η οπτική απεικόνιση της πολιτικής καταβαράθρωσης του ΠΑΣΟΚ. Αρκεί κανείς να κοιτάξει τα αποτελέσματα της Β’ Αθηνών, εκεί όπου τα απευθείας κέρδη του ΣΥΡΙΖΑ διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις για την παγίωση του παραμερισμού του ΠΑΣΟΚ σε ρόλο Αξιωματικής Αντιπολίτευσης της… Αριστεράς.
Η Β’ Αθηνών αποτελεί την εκλογική περιφέρεια-φετίχ για τη σύγχρονη Ελλάδα. Είναι η περιφέρεια όπου μπορούσε κανείς ιστορικά να βρίσκει το ΠΑΣΟΚ «ενωμένο και δυνατό», όπως υποστήριζε και το σχετικό σύνθημα, το οποίο ηχεί σήμερα εξαιρετικά περίεργα. Είναι η περιφέρεια της… ανατροπής, στις «περίεργες» εκλογές του 2000.
Η Β’ Αθηνών και το ΠΑΣΟΚ έμοιαζαν γονιδιακά αλληλοσυμπληρούμενα πολιτικά μεγέθη. Πλέον, το διαζύγιο φαντάζει μη αναστρέψιμο και άγαρμπο. Προδικάζοντας την έκβαση και των επόμενων εκλογών.
